GERÇEK DOSTLUK

[igzuma]

GERÇEK DOSTLUK

Ahmet ve Nihat adinda iki arkadas varmis. Ayni okulda okuyorlarmis. Ahmet Istanbul'da yasayan, evi, arabasi yeterince parasi olan biriymis. Nihat memleketten Istanbul'a gelmis zor sartlar altinda yasayarak okuyormus. Bunlar zamanla daha da iyi arkadas olmuslar. Ahmet Nihat'in durumuna üzülüyor, yardim yollari ariyormus. Nihat'i evine almis. Yedirmis içirmis. Cebine para koymus. Üstünü giydirmis. Kendine aldigi yeni kiyafetleri bile ona vermis. Artik beraber gül gibi yasayip gidiyorlarmis. Bir gün Ahmet camdan disari bakiyormus. Karsidan gelen, uzun süredir hayran oldugu ve yakinda açilmak istedigi kizi görmüs. Ve sonra arkadan Nihat'in onu takip ettigini.
Nihat eve gelmis ve Ahmet'e o kizdan çok hoslandigini aralarini yapip yapamayacagini sormus. Ahmet kendisinin de ondan hoslandigini söyleyememis. Arkadasinin üzülmesini istememis çünkü. Aralarini yapmis. Derken zamanla okul bitmis. Nihat bir süre sonra Kayseri'ye Vali olmus. Evi arabasi, yati, kati, bir sürü parasi olmus. O kizla da evlenmis.
Ama Ahmet tam tersi. Evini arabasini kaybetmis. Bütün parasi bitmis. Yatmaya yeri yemeye yemegi kalmamis. Aç sefil gezerken komsulari,
-Senin bir arkadasin vardi Nihat diye. O Kayseri'ye Vali olmus, neden ondan yardim istemiyorsun, belki sana bir is verir, demisler. Ahmet reddetmis hemen. Bunu kabullenemem demis. Komsular ne kadar israr ettiyse de bir türlü kabul ettirememisler. Ahmet için daha zor günler baslamis. Bakmis olacak gibi degil, komsularini dinleyip tutmus Kayseri'nin yolunu. Valilige gelmis. Ordaki odacilardan birine:
- Nihat Bey'i görmek istiyorum, demis.
Odaci Nihat Bey'in yanina girmis çikmis ve "Sizi görmek istemiyor" demis. "Nasil olur," demis Ahmet, "Ona Istanbul'dan çok yakin arkadasin Ahmet geldi deyin." Odaci tekrar gitmis ve Nihat Bey sizi tanimadigini, eger daha fazla israr ederseniz kovduracagini söyledi demis.
Ahmet duyduklarina inanamamis. Nasil olur da, yemeyip yedirdigi, giymeyip giydirdigi, sevdigi kizi bileeliyle verdigi canciger arkadasi Nihat onu tanimaz? Yikilmis bir sekilde Valilikten çikip dogru Nihat'in evine, eskiden hoslandigi kizin yanina gitmis. Belki yardim eder diye. Kapiyi çalmis. Birinin gelip dürbünden kendine baktigini hissetmis. Ama kapiyi açmamis kadin.
Bir kez daha yikilmis. Disari çikip kendini toplamaya çalisirken yanina yasli bir amca yaklasmis. Ahmet'in durumundan çok etkilenmis adam. Olayi anlatmasini istemis. Ahmet de oldugu gibi anlatmis. Adam çok üzülmüs. Demis ki:
- Bak evladim. Seni çok sevdim. Dürüst bir insana benziyorsun. Bak benim surada bir sarraf dükkanim var. Gel istersen benimle çalis. Hem para kazanirsin hem de yatmaya yerin olur.

Ahmet hemen kabul etmis ve çalismaya baslamis.
Gel zaman git zaman dükkana baska bir yasli amca gelip gitmeye baslamis. Çok iyi arkadas olmus Ahmet'le. Bir gün bu yasli amca elinde bir kutuyla gelmis dükkana. "Bak ben bir yere gidiyorum. Eger 3 ay içerisinde dönmezsem bu kutu senindir, istedigin gibi kullan" demis. Ahmet kutuyu almis, odasinda bir yere koymus. 3 ay geçmis, 4 ay geçmis, 6 ay geçmis amca hâlâ gelmemis. Sonunda Ahmet kutuyu açmaya karar vermis. Bakmis içinde, elmaslar, mücevherler, altinlar, bir sürü de para var. Ne yapacagini sasirmis. Hemen patronuna gidip durumu anlatmis. Patronu da artik o kutunun kendisinin oldugunu, istedigi gibi kullanabilecegini söylemis. Bir de öneri de bulunmus:

1/2
- Bak sen bu isi iyice ögrendin. Gel sana bir kuyumcu dükkani açalim. Gül gibi geçinip gidersin.
Hemen dükkani açmislar. Ahmet almis basini yürümüs. Ev, araba, yat, kat... Zengin olmus kisacasi. Bir gün dükkanina bir anne-kiz gelmis. Kizdan hoslanmis Ahmet. Zamanla görüsmeye baslamislar, derken nisanlanmislar. Dügün vakti gelmis. Davetiyeler hazirlanirken kiz "Valiyi de çagiralim" demis. Ahmet kabul etmemis. "Nasil olur" demis kiz, "Biz bu sehrin ileri gelenlerindeniz, valiyi çagirmasak olur mu?" Ahmet yine kabul etmemis. Kiz israrla neden böyle davrandigini sordugunda anlatmis Ahmet. Sorunun bu sekilde çözülmeyecegini söylemis kiz:
- Biz çagiralim, o yaptigindan utansin, demis.
Ve Vali Nihat Bey'e de bir davetiye yazmislar.
Dügün günü gelmis çatmis. Davetliler tek tek gelirken heyecan içindeymis Ahmet. Nihat'in gelip gelmeyecegini merak ediyormus. Derken esiyle kapida görünmüs Nihat. Ahmet, ilk baslarda gözgöze gelmemeye çalismis. Nihat ne yana gitse öbür tarafa kaçiyormus Ahmet. Hiç göz göze gelmemeye çalisiyormus. Sonunda dayanamamis, piste çikmis, almis mikrofonu eline. Baslamis anlatmaya:
- Zamaninda ben durumum iyiyken sevgili Valimiz Nihat Bey ile ayni okulda okuyorduk. O zamanlar Nihat Bey'in durumu bu kadar iyi degildi. Nihat'i evime aldim. Yemedim yedirdim, giymedim giydirdim. Sevdigim kizi bile ona verdim. Bir gün benim durumum kötülesti. Elimde avucumda ne varsa kaybettim. O kadar zor durumdaydim ki Nihat'a yardim istemeye gittim. Ama o beni tanimadigini söyledi, kovdurdu. Oradan çikip esinin yanina gittim. Ama O, kapida benim oldugumu bildigi halde kapiyi açmadi. Soke olmustum. Disariya çikip kendime gelmeye çalistigim anda bir amcayla karsilastim. Sagolsun bana bir is, yatacak bir yer verdi. Orada çalisirken çevrem genisledi. Baska bir amcayla tanistim. Gel zaman git zaman o amca elinde bir kutuyla geldi yanima. Bir yere gidecegini 3 ay içerisinde dönmezse kutunun benim olacagini söyledi. Gelmedi. Kutuyu açtim. Içinde beni bugünlere getiren yüklü esyalarla ve paralarla karsilastim. Sonra kendime bir kuyumcu dükkani açtim. Orada sevgili nisanlimla tanistim. Ve evleniyorum. Anlattiklarim yalansa yalan desin Nihat Bey, demis ve birakmis mikrofonu.

Herkes saskinlik içinde Nihat Bey'e dönmüs. Aciyarak bakmislar bir Ahmet'e, bir Nihat'a. Nihat bir cevap vermek zorunda kalmis. Almis mikrofonu. Baslamis anlatmaya:
- Evet Ahmet'in söylediklerinin hepsi dogrudur. Yalan diyemem. Zamaninda bana çok yardim etti, hakkini ödeyemem. Sagolsun benim mutlu bir evlilik yapmama öncülük etti. Ama esimi zamaninda sevdigini bilmiyordum. Durumunun kötüye gittigini, bir gün bana gelecegini biliyordum. Hep o günü bekledim. Ve sonunda geldi. Onu kapidan kovdurdum, dogrudur. Ama niye kovdurdum? Eger ben o zaman ona yardim etseydim gururuna yediremeyecekti. Belki de bir süre sonra intihar edecekti. Iyi bir arkadasimi kaybetmek istemezdim. Buradan çiktiktan sonra direk esime gidecegini biliyordum. Hemen esime telefon açtim. Ona Ahmet'in gelecegini, kapiyi açmamasini söyledim. Açmadi. Derken bizim evin karsisinda bir sarraf dükkani isleten arkadasim var. Ona hemen telefon açtim. Bizim evden çikan bir adam görürse onu ise almasini yardimci olmasini istedim. Ise aldi, yatacak yer verdi. Bir gün babami gönderdim ona. Can yoldasligi etsin diye. Iyi arkadas oldular. Sonra babama bir kutu verdim Ahmet'e götürsün diye. O kutu babamin degildi. Benim de degildi. O zaten Ahmet'indi. Ona borcumu hiçbir zaman ödeyemem. Ahmet kutuyu aldi. Iyi kullandi ve bugünlere geldi. Bir gün annemle kizkardesimi gönderdim. Durumu nedir bir kontrol edin diye. Orada birbirlerini görüp asik olmuslar, evleniyorlar...

Birakmis mikrofonu. Ahmet'le beraber herkes saskinlik içinde kalmis. Bir an göz göze gelmisler. Derken birbirlerine sarilip özür dilemisler. Güzel bir dügün olmus, beraberce mutlu yasamislar.
Kaçabilirsiniz ancak saklanamazsiniz!