MAVİ BEYAZ VE SİYAH

[PESTEMAL]

MAVİ BEYAZ VE SİYAH

[size=18px]Mavi, beyaz ve siyah...
Mavi beyaz kadar az ,
beyazsa
tebessümlü bir gülümseme kadardır hayatta.
Yani ne mavi beyaz kadardır
ne de beyaz, maviyi dengeleyecek güçtedir.
Güç siyahtadır, güç hayatta !
Hayatınızda mavilikler, gözlerinizde
beyazlıklarsa , sadece saçlarınızdaysa
siyahın, beni, seni, bizi yendiği
açıkça ortadadır.
Ama unutulmaması gereken bir şey var ki,
o da minnacık bir beyaz ve minnacık bir mavi
tonlarca siyahı yenmeye yetecektir
eğer istersen.[/size]

[beliz]

Beyaz Gül


seni arıyorum kalabalık caddelerde,
tanımadığım insanlar geçiyor, sen yoksun..
perişan hayallerimin basladığı yerde,
sana sesleniyorum, duyuyormusun?

beyaz güller açtı bahçelerde , sevdiğin..
ya o karanfil , baygın kokulu çiçek.
gel yalnızlık bahçeme beyazlar giyin,
anladımki bu ömür sensiz geçmeyecek.

odamı süsleyen ellerini uzat,
hazzından dile gelsin bastığın halı..
açılsın sevincinden perdeler kat kat..
ışık ve ateş senin için yanmalı..

sonra çevir düğmesini, radyonun
sevdiğin musiki dolsun odama,
dinle şarkısını büyük koronun,
beni düşün! beni düşün aglama..

içimden bir ses diyorki sabret..
sonu gelecek bu yalnızlığın,
bütün aynalar gülecek elbet,
açılacak kapılar ansızın..

yalnız sen varsın beyaz gülüm,
evde bahçede ve sokakta,
bir eylül akşamı gördüğüm ,
o beyaz hayalsin uzakta..

yakınsın yalnızlık kadar,
uzaksın yakınmış gibi,
sensiz yasadıgım yıllar
bu kadar güzel değildi.

yeter.. gel artık yeter..
karanfiller açtı gel!!
kış bahçesinde , güller
beyaz güller açtı gel..

Ümit Yaşar Oğuzcan

[mevlutgunes]

Mavİ GÖzlÜ Dev


O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan bir ev.

Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan evin.

O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan eve.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruli
hanımeli
açan ev..
(Varsın mezarı olmasın sevdalar yaşamak ümidiyle...)

[Papatyam]

[Papatyam]