Sensizigim

Sensizigim

Gece yarısını çok geçe oldu saatler
Yokluğunun en çok vurduğu saatler..
Sözcükler çaresiz dolanırken dilimde,içimdeki sensizlik artıyor gitgide
Kapılar kapanıyor yüzüme,üstüme geliyor tüm duvarlar
Ve gözlerim;
Sana baktıkları gibi kimseye bakamıyorlar...
Bir rüzgar esse kokun burnumda,duyduğum her ayak sesi senin
Tüm sensizliğe rağmen kalbim bile hala senin...
Şimdi bir kuş kanadında yüreğim çırpınıp duran
Çırpındıkça yorulan,umutsuzluğa doğru yol alan...
Yokluğun günbegün kabuslara salarken beni,
Öyle derin uyumuşum ki,dönemiyorum kabuslarımdan
Gözlerim her daim yağmurlarla dolu
Heran saatler sürecek bir tufan başlayabilir,
Ve her damla düştükçe canım daha da acıyabilir
Zaman kavramımı yitireli çok olsa da,bildiğim tek şey;
Saat sensizliği

[beliz]

Kuşları göç etti kalbimin,
Bir sonbahar, bir sonbahar gönlüm
Sorma gitsin!…
Sarı yapraklar sardı her yanımı,
Senden kalma anı’lar büyütüyor gözbebeklerim
Ben senden önce bilmezdim dokunmanın büyüsünü
Senle öğrendim!…
Kuş oldum, giden oldum
Bıraktım senli diyarları… ellerini,
Artık senin olmadığın yerlerde
Yaprakları dökük kavak yeliyim
Kanadı kırık göçmen oldum
Üç bakışlık bir sonbahar aşkı kaldı
Senden ardımda,
Alıp başımı giderken beraberimde götüremedim…
Senin sızına benzer sızılar besliyor,
Senden kalma mutluluklar biriktiriyor yüreğim,
Bir tek omuz bile yok seni hatırlatan,
- olsa bile neye yarar?..
Ben senin olmadığın biryerlerde, sensizim
Istemem artık yaslanacak bir yeri
Göçmen kuşların gitme mevsimi
Çaresi yok sevdiğim…
Alıp başımı giderken seni yanımda götüremedim…