Beyaz Ve Sİyah

[serife]

Beyaz Ve Sİyah

Beyaz Ve Sİyah

--------------------------------------------------------------------------------

Yıllar önce başladı,
Beyaz ile Karanın hikayesi..
Beyaz, temiz akpak
Beyaz saf masum
Beyaz güzeller güzeli...
Kara hüzün,
Kara matem,
Kara çirkin...
Maviydi hayalleri,
Mavide bulustular.
Diğer renkler önemsizdi,
Başka renk yoktu.
Beyaz ve Kara olduklarını unuttular
Maviydi dünya onlar için ,
Maviyle doldular
Maviyle taştılar
Maviyle yandılar...
Kara başka bir alemdi,
Beyazla ağlar,
Beyazla gülerdi..
Beyazın mutluluğu ,
Karanın mutluluğuydu.
Ne Beyazla olabilirdi,
Ne de Beyazsız..
Bir deli poyrazdı Kara
Bir deli sevdalı..
Kara-sevdalıydı Beyaza,
Azmı düşünmüştü beklemeyi
Beyazı, cennetin kapısında.
Ama Karaydı o,
Beyazsız, cennette bile yasayamazdı...
Beyaz dündü bugündü
Beyaz yarındı,
Kara ise sevdalıydı...
Mavi mavi sevdalıydı...
Kara mı gecikmişti ,
Beyaz mı erken gelmişti..
Yazan nasıl yazmıstı,
Neden yazmıştı..
Şair hesap mı sorabilirdi,
Yazan yazmıştı birkere..
Dağ dağdı sevdası,
Deniz denizdi.
Umutları okyanusta
Bir damla bile değildi.
Her renk Beyazdı ona
Sevdası maviydi..
Beyaz Mavideydi,
Mavisi içindeydi...
Kimselere anlatamadı
Anlatamazdı.
Anlayabilirler miydi...
Gönlünde sakladı mavisini
Kücük harflerinde,
Üç noktalı satırlarında gizledi...
Beyaz saf masum temiz
Beyaz güzeller güzeli
Böyleydi
Karanın Beyaza sevdası
Kimi dedi alınyazısı..
Kimi dedi yürek yarası..

[igzuma]

MAVİ VE DURGUN


önce acı ve keder, sonra
sonsuz mavilikler
sürüklüyor bakışımı
gökyüzüne,
semaların tuvalinde eriyor
soğuk mavi renkler.
soğuk namlunun ucu gibi
soğuğa boyanmış çoktan,
maviye vuruyor kederlerim
acılarım soğuktan.

şimdi ben maviye tutkun
soğuk mavi özlemlerin öfkesi,
gizledikçe rengini feyiz aldığı
düşüyor yüreğime
tuvalin karanlığı.

maviye vurmuş sesim soluğum
hâlâ sensizlikten yorgunum,
yüzünü unutmayacak kadar mahkûm
yüzünde mutluluğun kadar durgun.