SENİ SEVİYORUM DEMEK SADECE BİR BAŞLANGIÇTIR

[wild_wing]

SENİ SEVİYORUM DEMEK SADECE BİR BAŞLANGIÇTIR

[/b] Günün birinde bir Çiçek'le Su karşılaşır ve arkadaş olurlar. İlk önceleri güzel bir arkadaşlık olarak devam eden birliktelikleri, tabii zaman lazımdır birbirlerini tanımak için. Gel zaman, git zaman Çiçek o kadar mutlu olur ki, mutluluktan içi içine sığmaz artık ve anlar ki, Su'ya aşık olmuştur.

İlk kez aşık olan Çiçek, etrafa kokular saçar, "Sırf senin hatırın için, ey Su...." diyerek. Öyle bir zaman gelir ki, artık Su'da içinde Çiçek'e karşı birşeyler hisstemeye başlamıştır. Çiçek ve Su ilk kez aşık oluyorlardır.
Günler ve aylar birbirini kovalar ve Çiçek "Acaba Su beni seviyor mu?" diye düşünmeye başlar. Çünkü Su, pek ilgilenmez Çiçek'le. Halbuki Çiçek alışkın değildir böyle bir sevgiye, dayanamayacak duruma gelir. Çiçek, Su'ya " Seni Seviyorum " der. Su, " Ben de Seni Seviyorum" der. Aradan zaman geçer ve Çiçek yine " Su, Seni Seviyorum" der. Su, Çiçek'e yine aynı yanıtı verir, " Ben de.........." der.

Çiçek sabırlıdır. Bekler,bekler,bekler..........
Artık öyle bir duruma gelir ki, Çiçek etrafa koku saçamaz olur ve son kez Su'ya "Seni Seviyorum" der. Su'da ona "Söyledim ya, Ben de Seni Seviyorum" der.

Çiçek en sonunda yataklara düşer, hastalanmıştır. Rengi solmuş, çehresi sararmıştır Çiçek'in. Su'da başında bekler Çiçek'in, yardımcı olmak için sevdiğine........

Bellidir ki, artık Çiçek ölecektir ve son kez zorlukla başını döndürerek Su'ya der ki: "Seni ben, gerçekten Seviyorum." Bu durum karşısında hüzünlenir Su ve son çare olarak bir doktor çağırır.

Doktor gelir ve muayene eder Çiçek'i. Doktor: "Hastanın durumu ümitsiz artık, elimizden bir şey gelmez." Su merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olacak olan hastalık nedir? diye merak eder ve sorar doktora.

Doktor, şöyle bir bakar Su'ya ve der ki:"Çiçek'in bir hastalığı yok dostum.....Bu Çiçek sadece suzuz kalmış, ölümü onun için............." der.

Ve anlamıştır artık Su, sevgiliye sadece "Seni Seviyorum" demek yetmemektedir.......

AKLININ ARZU ETTİĞİ KADAR DEĞİL,
GÖNLÜNÜN ALABİLDİĞİ KADAR SEVEBİLİRSİN!..........
GÖNLÜNÜN İSTEDİĞİ YERE KADAR DEĞİL,
AYAKLARININ GÖTÜREBİLDİĞİ YERE KADAR GİDEBİLİRSİN.