Ütopik bir sevdanın

Ütopik bir sevdanın

Ütopik bir sevdanın
Dik yamaçlarındayım.
Yorgun ve bir o kadar kimsesiz...
Bedenime sığmayan bir aşkla
Sana sığınıyorum,
Ömrümün en hazan yollarında.
Susuyor yine yitirdiğimiz sözcükler
Sadece gözlerin konuşuyor sevdiğim Zehir gibi akıyor
Gözlerinden gözlerime
Dünyanın tüm kızıl okyanusları...
Bir tebessümün yetecekken
Güneşini deryama salmana,
Sen tuz basıyorsun adeta
Dinmeyen yaralarıma...
Ecel tetikte beklerken
"Git" diyorsun,duyuyorum
Belki de gitmeliyim ama,
Pusu kurmuş yalnızlığım
Sahte aşklara...
Seni bana kazandıran ve
Beni benden eden sevgili!
Biliyorsun çaremsin..
Çaresizliğim bu yüzden..
Bir adım atabilsem
Kaybedeceksin belki de
En güzel düşlerini
Firar yasak bana,bu firari aşkta
Gidemem alınyazım gidemem
SONUM ÖLÜM OLSA DA!...