Yanlızım...

[minerva]

Yanlızım...

Vakit gece yarısı,
boş sokakları aydınlatan sadece ay ısığı.
Duyuyormusun esen rüzgârın özlem dolu fısıltısını?
Hissedebiliyormusun gecenin soğuk elleri ile nasıl ıslanmış yanaklarından gözyaşlarını sildiğini?

Odamı biraz olsun aydınlatan ufacıcık bir mum,
dört bir yanımı sarmış korkular ve hüzün,
her gece olduğum gibi yine çok yanlızım,
tek dostum o gözlerimden eksik olmayan gözyaşlarım...

Baksana!
Sende görebiliyormusun odanın duvarlarına ışıktan yansıyan gölgelerin dansını?
O da ne? Yağmur yağıyor...
Duyuyormusun damlalar nasıl pencerene sessizce tıklıyor?
Ve ben hâlâ bekliyorum güneşin doğmasını...

Aslında o kör karanlıktan korkuyorum,
bunun sebebi geçmişim biliyorum,
ama elimde değil yinede onu seviyorum,
çünkü o geceleri yanımda olan beni yanlız bırakmayan tek dostum...

Sabah olacak birazdan ve ben hâlâ uyuyamıyorum,
ilk gün ışınları odama misafir olsun diye bekliyorum...
Yaşasın güneş uyandı ve odam aydınlandı,
gün benim için başladı,
ama yine geriye hiç kurtulamadığım yanlızlığım kaldı...!!!!