O'na...

[Papatyam]

[size=18px]Zamansızım



Gecedeyim karanlıkta
Ellerimde ve yanaklarımda
Sogumaya yüz tutmuş
Sıcaklıgın
Zaman/sızım

Sevdakarmışım
Sevmişim
Tutulmuşum
..........
..........[/size]

Celal Karakoç

[ihsan034]

DÜN GECE

Dolaştım dün gece,şehrin tüm sokaklarını,
Dolaştım adım adım...
Eski günleleri aradım her adımda
Seni bulacağımı sandım her sokak başında

Çıkarsın sanıyordum bir ümit karşıma,
Gülersin diye bekledim o yosun gözlerinle.
Gecemin karanlığını aydınlatmanı bekledim hep
Senin yerine boş ve karanlık sokaklar çıktı karşıma...

Yoldaki taşlara döktüm içimi,
Yıldızları,ayı, boş sokakları seyrettim senin yerine.
Yolları suladım gözyaşlarımla
Seni ararken dün gece..

NEZİHA ATİLA

[Papatyam]

[size=18px]Bir kayıkçı kadar sessiz,
Bir deli rüzgar misali dağınık,
Tozlu yolda yalın ayak, kimsesiz,
Ve artık üzülmesin diye sarı başak,
Yüreğimi kopararak,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Yaşanacak acılara inat.
Yaşanmış hiçbir şeyi unutmadan;
Ve daha yaşanacak bir çok şey varken,
Kalbimdeki hançeri çıkaramadan,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Siyanürdür artık aşklarım.
Ve tertemiz aşklar çıkarmak için,
Nice siyanürler solumuşum.
Şimdi gözlerine koca bir nehir bırakarak,
Ve kalbim okyanus gibi kabararak,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Oysaki ; yelkovan ve akrebin bir oyunuydu bu;
Benim sana erken,
Senin bana geç kalmışlığın.
Şimdi bir nar gibi kızarmış gökyüzü,
Tam da tan vakti.
Gün geldi ve ben gittim.
Şiirlerime hangi şair ne katarsa katsın,
Bir benimdir yüreğimdir bende kalan.
Ve gün olup da gitsem bile bilinmeze,
Bir benim mazimdir arkandan bakan.

Aysun Paksoy[/size]

[ihsan034]

KAÇIS

Gitmek,senden ayri uzak olan her yere.
Ardına bakmadan,asmak acı mavi denizleri.
Sana tutsak bu yüregi,sökmek yerinden acıtmadan.
Yitmek gözlerinden,agır agır mum misali.
Silmek,tüm hatıralari tek bir kalemde.
Sevmek yeniden korkusuzca,asıl şimdi zor olan.

S.K

[Papatyam]

Kurumuş gözpınarlarım.. Unutmuşum ağlamayı.. Yürümüyorum günlerdir.. Uzunca yürüyüşler çekiyor canım.. Bir amaca yürünmemiş adımlarla.. Sebebsiz amaçsız yürüyüşler.. Yalnızca kendi adımlarımın çıkardığı sesin bana düşündürdükleriyle.. Gökte ağlamaklı bu akşam... Kar taneleri düşüyor saçlarıma usulca.. Sallana sallana.. Küçük oyunlar oynuyor sanki ; herbiri ötekiyle.. Biri ötekinin elini tutacakmış gibi yapıp vazgeçiyor.. Eriyip oluyorlar ikiside, yüzümde.. Biri şakağımda biri alnımda.. Oysa söyleyecek sözleri anatacak masalları vardı kimbilir.. Otelerden getirdikleri. Bir selam bir mektup, bir müjde, hayatıma yeni bir şarkı, belkide.. Hiç yürünmemiş yollar, henüz... İlk ben bozuyorum bu beyaz ahengi, bu ak suskunluğu, adımlarımın bıraktığı izlerle.. Maddelerden, etrafı açık bir alana çıktığımda rüzgarın uğultusunu duyuyorum önce.. Kendime tutunmasam savuracak benide bosnak bir kartanesi savrulusuyla.. Nasıl hırçın esiyor, nefes kesen bir güçle.. Yüzüme çarpıyor o beyaz iyimser tanecikler.. Sus konuşma yalnızca ağla dercesine. Sus konuşma hiçbir şey söyleme.. Biz okuyabiliyoruz zaten içinden geçenleri.. Biz biliyoruz düşlediklerinle gerçek hayatın çelişkilerini.. Bu yüzden çarpıyoruz yüzüne, deli saçmalar gibi.. Bu yüzden bu donup ölme korkusu.. Düşlerinin surlarla çevrili o korunaklı şatosunda yaşarken, ani bir gece baskınıyla uyanmazdan evvel hatırlayasın diye bu üşümüşlük hissini.. Tanıdık olsun bu üşüyüş.. Tanıdık olsun bu ani kuşatılma hissi.. Yıkılmayasın diye.. Bu acıyı yaşa ki aşılanmış olsun ruhun... Kalk ve dikil yeniden mermer bir sütün gibi.. Kalk ve göğsünde erit sana odaklanmış bu hain taarruzu, bu kalleş pusuları, diye.. Gözlerine esiyoruz bu yüzden.. O huzursuz uyanıştan evvel tanı bu kuşatılma anını.. İlk sarsılışın bu olsun.. İlk sendeleyişin.. Gözcü kurlarıma doluyorlar.. Yüzüme yüzüme çarpıyorlar.. Göz kapaklarımın yerinden oynadığını hissediyorum.. Ve dimdik duruyorum.. Es ey çetin rüzgar.. Bak dimdik duruyorum.. Bak sendeledim ama yıkılmadım.. Ama gözümdeki bu yaş?..
Ağlıyor muyum.. Yoksa bir kartanesimi eriyor kirpiğimde düşüyorum.. Rüzgar alıp savuruyor yaşımı.. Kartanesine yoldaş oluyor gözyaşım.. Yalnızlığıma giden yoldaki son sokak lambasının altında izliyorum gökteki bu beyaz kelebekleri.. Dönüyorum köşeyi.. Ve kasabanın en yüksek tepesindeki evime çıkıyorum.. Durup geride bıraktığım ayak izlerine bakıyorum, sabaha görürmuyum bilmiyorum.. Karanlığa dalıyorum.. Araladığım dört kapının sonunda hiçbir vakit hiçkimselerin beni özlemediği evime, yalnızlığımın saltanatına kuruluyorum.. Söndürüp ışıkları bir mum yakıyorum saltanatıma... Kurulup pencere kenarına susuyorum uzunca.. Yürüdüğüm zamanlarda adımlarımın bana söylediklerini dinliyorum.. Ağlamayı hatırlıyorum sonra ve kurumuş bir nehrin ; gökte uçuşan ak kelebeklere söyleyişini......

24 Ocak 2006 Sali/01:15:27/k.kumla /bursa

[nihale]

[size=18px]NERDESİN SEN SABAHIM

EN YÜREKTEN DUALARIM

BİLİYORUM BİR GÜN DOĞACKSIN

UMUDUSUN SEN BAHTIMIN

ORTASINDA KALBİMİN

BİR YER AÇTIM SENİN İÇİN

İSTERSEN GELME SONSUZA KADAR

AMA BEN YİNE DE BEKLERİM

BİR KERE KAYBEDERSEM

BELKİ BİR DAHA BULAMAM

SENİ ŞİMDİ İSTİYORUM

YILLAR SONRASINA DAYANAMAM[/size]

[Papatyam]

[size=18px]Gitsem Diyorum, Biraz Ölsem[/size]

İskelenin en ucundaki, en gıcırtılı tahtanın üstüne oturmuş, denizdeki nereye gittiklerini bilmediğim, bilmeyi de istemediğim parlak renkli balıklara bakıyorum. Bir süre izleyebiliyorum ancak onları, sadece bir yere kadar görebiliyorum, sonrası görünmüyor. Nedense her düşüncemin arkasına bir olumsuzluk eki katılıyor bu günlerde... Devrik düşüncelerle pekiştiriyorum bu ruh halini. Düşüncelerimin bağlaçları yok, sırf kafiyeli olsun diye kurulmuş iki yabancı cümle gibi birbirinden kopuk ve anlamsızlar... Hava sıcak, su ılık, toprak soğuk, ben yanıyorum.

Gitsem diyorum, şöyle yağmurları olan uzak bir yerlere...


Günahlar gözyaşlarında yıkanır, diyor birisi, yağmurlar kadar çok gözyaşları istiyorum o zaman diyorum içimden... Ve eğer ağlayabilseydim ne yağmuru ne de küçük bir ağacın en küçük yaprağına düşen yağmur damlasının süzülüşünü bu kadar çok sevmezdim herhalde...

Gitsem diyorum, balıklarda gitti zaten.


Yıllardır tanıdığım, bana yabancı olan bu evin derin sessizliğinde aslında normal çıkan bütün seslere bile bile kulak verip, kendi kendimi bile bile korkutuyorum. Sonra korkuları susturmak için, kendi kendimi susturup sadece yüreğimi seslendiriyorum, çünkü duymak düşünmekten daha az üzüyor insanı. Yüreğini ve beynini sırtlanmış, yükünden yorgun adamların halleri geliyor aklıma. Herkes uyurken korkuyorum, sessizlikten, sessizliğimden...

Gitsem diyorum acıları alıp, yalnızlığa sarılmaya..


Yıllardır bilip tanıdığın, yanlış şehirde, doğru otobüse binip, yanlış durakta indiğini fark ettiğinde yürümek zorunda kalmış gibi, geçte olsa gitsem diyorum...


Ve senden daha değersiz olan anlamsız şeylerin bekçiliğini bırakıp, ayağını acıtan ayakkabılara, sıcağa, fırtınaya rağmen ne varsa yakıp yıkıp ardına bakmadan yürümek gibi...

Gitsem diyorum biraz, ölsem...

[Papatyam]

[size=18px]Asi Ve Mavi



bugün kederliyim, beterim bugün
Sesime ses değse çığlık oluyor
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor

Yumma gözlerini uyuma bugün
Bütün gölgeler akşam oluyor
Üşüyor yaprak dallar üşüyor
Savrulup yırtılan rüzgar üşüyor
İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor

Oysa ben senden neler neler isterdim
Senli sevdalarda doğmak isterdim
Sabahlar isterdim asi ve mavi
Büyüsün isterdim ışığın rengi....
Ama gel gör ki kötüyüm bugün,
[/size]Ahmet Can Akyol

[Papatyam]

[size=18px]Yayla Çiçeği



Nasıl büyürmüş mevsimsiz güller
Geceleri neden güneş dogmazmış
Gök yüzünden kayan yıldızlara inat
Bir kardelen boyun büküp aglarmış
Nasıl büyürmüş mevsimsiz güller

Ellerimde zemheri soguklugu varken
Agustos sıcagında titremekteyim
Sana anlatmaktan korktugum sevdamı
Yüregimin tenhasında gizlemekteyim
Ellerimde zemheri soguklugu varken

Sen mahşere degin bana uzaksın
..........
..........[/size]


Murat Tufan Uslu

[Papatyam]

[size=18px]Gülüşü Yaralım



Firari bir serüven benimkisi
Yurdu yok kimliği sınır bozgunu
Öyle bir yürek ki deli mi deli
Hazan mevsimlerde sular yorgunu

Dağları isterim firarlarıma
Yüzüme yel değse fırtına olur
Ateşler taşırım sevdalarıma
Sözüm yemin olsa özüm aşk olur

Düşlerin kanarsa benden sonra
Çocuk haylazlığımı al sen koynuna
Şarkıların rengine yağmur yağarsa
Salma gözlerini uçurumlara

Dağları isterim firarlarıma
Yüzüme yel değse fırtına olur
Ateşler taşırım sevdalarıma
Sözüm yemin olsa özüm aşk olur

Ey esmer hüznünü hicrandan besleyen sevgili
Kendini bana beni yollara sürgün etmeden bil ki
Mavi düşlerine sardığın o acar delikanlı
Seni ve aşkını zehir bir yürekle kuşandı
Ama gün olurda umutlarda yenilirse kalleş bir kurşuna
Birlik olup büyüttüğümüz ışıkları söner sanma
Ve unutma gülüşü yaralım
O uslanmaz inadın yarısı sen diğeri ben olduktan sonra
Serüvencin seni nasıl olsa nerede olsa bulur
[/size]Ahmet Can Akyol