Hikaye Oyunu

Hikaye Oyunu

Arkadaşlar.Sizinle gerçek bir paylaşım ürünü olarak ortaya bir hikaye çıkarmayı düşündüm.Bir oyun şeklinde ard arda sıralayacağımız cümlelerle belki de bitmeyecek bir hikayeye başlayacağız.
Ben ilk cümleyi yazdıktan sonra ardından gelen bir cümle ile devamını getirecek ve sonraki de son cümleye uygun bir kurguyla devam ettirecek.İlk cümle:

Yıllar sonra uğradığı,çocukluk anılarının hala izlerini taşıdığı sokakta yürürken adımları seyrekleşti.

ikinci cümleyi de ben yazayım:ve önünden her sabah mavi gözlü uzun boylu sevdiğinin geçmesini beklediği evin önünde durdu,başını kaldırıp camına baktı

[serife]

Sevdiğinin camına bakarken içinden "Ey uzak uzak baktığım.. göz göze gelmeden, saçını okşamadan, değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim sevgilim. Bir aşk filiz verdi, fidan verdi, kök saldı içimde. Onu sana göstermek için ömrümü veririm." diye geçirdi...

farkında olmak rüyadan çıkmak gibidir.Şimdi bir mazinin kokusunun içinde bıraktığı burukluktan başka bir fark yaratmayacağını biliyordu sokağın da evin de..hatta camın buğusunun da.

Bastığı her taştan çocuk sesleri geliyordu.Yıllar öncesinin çocuğunun dizini yaralayan işte şu taş.Kaldırıp duvara koymuşlar.Saklamak için kanını diğerlerini de kırmızıya boyamışlar.

[serife]

çocukken bacağını yaraladığı için kızan o taşa bile hasretle baktı taşı bile özlemişti. Ne kadar zor bir durum du çocukluğunu geçirdiği, ilk kez aşık olduğu o güzel sokaklardan ayrı kalmak çok zor gelmişti...

Sevdiğine geri dönmek insanı mutsuz mu eder?Eğer sevdiği onu hatırlamıyorsa evet.
Yıllar sonra çok sevdiği bu yerlere döndüğünde her yanını hüzün kapladı.Geçmişten bu güne hayatta kalan sadece taşlar ve duvarlardı..Onlar bile yüzlerini değiştirmiş.Gözleri doldu.Koşarak,umutla ve sevinçle döndüğü geçmişi bile artık eskisi gibi değildi.

[serife]

evet herşey değişmişiti eskiye dair hiç birşey kalmamıştı ama biraz düşündü normaldi herşeyin değişmesi çünkü kendisine baktı sanki kendisi bile değişmiş gibiydi...

Bunları düşünürken çocuğu dizlerine yapıştı.Baba,burası ne kadar sessiz.Gidelim buradan dedi.
Altından geçerken önüne hala sakladığı mendilini düşürdüğü pencerenin hala açık olduğu dikkatini çekti.Ama açık kalması camın kırılmış olmasındandı.Bir elin gelip açacağını artık beklemek hakkını kaybettiğini düşünerek kızım gel gidelim dedi.

[serife]

o sokaktan çıkarken sanki yeniden içinden bişeyler kopuyordu ayakalrı gitmek bilmiyordu. sanki karşısına o beklediği insan çıkcakmış gibi oluyordu...