HAYATA BAKIŞ

[sensei]

HAYATA BAKIŞ

[size=18px]Sükuneti tercih etmek çoğu zaman insana yarar getirebilir. Çok bilmemek... çok söz etmemek... çok öğünmemek... çok yememek... çok uyumamak... çok kurcalamamak... çok sormamak... çok meraklanmamak... falan da filan da falan... Bu falan’ların ne anlama geldiğini tartışıyorsanız, ben size bu konuda azbuçuk yardımcı olabilirim. Falan demek, filan; filan demek, falan... Bilmem anlatabildim mi? Şimdi... konunun ne olduğunu yakalayamayanlar var ise eğer, bu aralar dünya neyden bahsedeceğini bilemiyor zaten üzülmeyin. Demek istediğim, bir konu birliği olmadığıdır. Herkes kendi başlığını atıp konuşuyor. İnsanlar globalleşmeye çalışıyorlar böylece. Ne demek şimdi bu? Bu, şu demek. Dünya standartlarında kabul görmek arzusundalar. Ne olacak böyle bir kabul görseler? Belki zengin olacaklar. Yani varsıl olmak... Bu yolla paralanmak... Haksızlar mı? Hayır, yeryüzünde paralanmış olanlar itibar görüyor ne de olsa. İnsanların itibar peşinde olmalarının nesi kötü ya da yanlış olabilir? Yok böyle bir şey. Ben neyin kötü, neyin yanlış olduğunu tartışmıyorum burada. Pek çok şey kötü, pek çok şey yanlış; velhasılı pek çok şey olumsuz olabilir. Bunları sıralamak ömrümü rahatlıkla tüketebilir. Aslında her şey bakışınıza bağlı. Doğru bakarsanız iyi görebilirsiniz. Bakışlarınızın anlamı, baktığınız şeyi anlamdırır söylemeye çalıştığım. Bu yüzden pembe gözlükler takmadan iyi bakabilmek isterseniz doğru tarafından bakın her şeyin. Temkinli mi davranmaktır bu. Bir anlamda öyle. Her nerede fevrilik varsa orada aceleye bulanmışlık vardır. Acele de herkesin bildiği gibidir ki çoğu zaman ecele! götürür insanı. Şimdi ecel de nereden girdi bu konuya? Bilmem... ecelin hayatımıza nereden gireceğini kim bilebilir ki! ! !

Hayatın tadına bakmak için sofra başına oturanlara sesleniyorum: Afiyet olsun...[/size]

[sensei]

[size=18px]RİCA EDERİM PAMUKKALE KARDEŞ BEĞENDİĞİNE SEVİNDİM[/size]

[gebzelim]

Hasretim Benim

Uzayan saatlerde ararken hayalini
Gözlerimde canlandırıyorum çocuksu gülüşünü
Kulaklarımda çınlıyor aniden sesin
Yüreğim heyecandan kanatlanıyor sanki

Seni öyle özlediğimi hissediyorum ki derinden
Koşmak istiyorum kollarımı açarak seni sarmak için
O güzel gözlerinde kaybolmak, özlemimi yüreğine hapsetmek için
Tatlı bir meltem gibi saçlarını okşamak en güzelinden

Birtanem bir yanım masmavi deniz, diğer yanım yemyeşil doğa
Bembeyaz martılar dans ediyor güneş ışıltısı altında
Rüzgarda adeta el sallıyor papatyalar başlarıyla
Bu güzellikler arasında vapur sesleri geliyor derinden
Yüzümde sevinç beliriyor aniden
Diyorum belki belki bu vapur getirir sevdiğimi
Böylece gözlerime ışık gelir güzellikleri görür diyorum
Yüreğim istediğimi bulur da mutlu olur diyorum
Hasretim diner, yanındayken bile özlediğimin yüzü güler diyorum

[sensei]

[size=18px]Bir özlem var ta uzaklardan
Bu gönül anaya babaya hasret
Gözler umutla bakıyor yollara
Bu gönül anaya babaya hasret

Ayrılık yazılmış nedense kara bahtıma
Vatan borcu diye katlanıyorum bu ayrılığa
Günleri saatleri sayıyoruz biz burada
Bu gönül abiye kardeşe hasret

Otururduk muhabbete kader ortaklarımla
Can ciğer arkadaş dostlarımla
Şimdi ayrı düştük muhabbet mektuplarda
Bu gönül dert ortaklarıma hasret

Ayrılık türküleri dinliyorum son zamanlarda
Aklıma geliyorsun yaşadığım her anımda
Özleminiz saklı hep göz yaşlarımda
Bu gönül arkadaşlara dostlara hasret

Ne güzeldi gülmek ne güzeldi
Sizlerle olmak en güzel şeydi
Uzaklarda çarpıyor kalbim şimdi
Bu gönül mutluluğa hasret

Anaya babaya kardeşe hasret
Kader ortaklarıma dostlara hasret
Aşka mutluluğa huzura hasret
Bu gönül umuda ışığa hasret[/size]

[REHA]

Yer: ODTÜ Stadı
Tarih: Geçen cuma

Tarkan konserinin ardından Teoman Adam ile sahaya girerek yurtlar tarafından bir çıkış aramaya koyulduk. Sahnenin kurulduğu yerin hemen sağında kalaslarla eğreti olarak kapatılmış bir açıklık bulunca hemen oraya yöneldik. Tam geçmeye niyetlenirken karşı taraftan gelip bu açıklıktan geçen bir amca belirdi ve bize “bu taraftan çıkış yok arkadaşlar” dedi.

Şimdi o gün orada “önemli bir şahsiyet” olunca haliyle bolca takım elbiseli terminatör ve ek yasaklar da beraberinde geliyor. Ben de bunu bu gibi bir yasak olarak anlayıp şöyle bir ukalalık yaptım ve hemen ardından aynı yerden geçtik: “Nereden yok bu çıktığınız yerden mi?”. Yaklaşık 15 saniye sonra Teo ile teller ve ağaçlar arasında kapandaki fare gibi kalınca aslında amcanın gayet iyi niyetli olarak bizi uyardığını ve benim söylediklerimden sonraki sessizliğinin ise “Ne haliniz varsa görün” anlamına geldiğini anladık ama artık çok geçti; bir bok yemiştik ve geri dönüp aynı amca ile karşılaşırsak, amcanın suratındaki “Ben size dememiş miydim?” anlamına gelen pis gülümseme eşliğinde kafaları öne eğerek hızlı hızlı yürüme riski vardı. Bu riske giremezdik. Kah ağaçlara basarak kah tellerin arasına ayakları sıkıştırıp tırmanmaya çalışarak diğer tarafa geçmeyi başardık. Sağımız solumuz çizilmişti ama mutluyduk. Üstelik, belki de amca bizi eğreti çıkışın hemen orada beklemişti pis pis sırıtmak için ama ona istediğini vermemiştik. Yaa amca, oradan çıkış varmış..
http://baris.feyvi.org/blog/2005/09/...lu-yapacaksin/