Gidiyor Elvedasızca

Gidiyor Elvedasızca

Gidiyorsun.İçin için biliyorum ve kızıyorum kendime hala ne zaman nerde ne yaptığını düşündüğüm için.Sen beni haketmesen de belki hiç sevmediysen bile ben hala sana dair cümleler kuruyorum.Gidiyorsun bugün-yarın biliyorum

İçimi en çok bir elvedayı layık görmemen kırıyor.Parçalandım artık tuzla buzum...Karnıma ağrılar giriyor.Nefret ediyorum,ağlıyorum.Boğazımda bir şeyler düğümleniyor,yüreğim sıkışıyor.Elimden hiçbir şey gelmiyor.

Haketmediğim acılar verdin bana.Haketmediklerimi yaşattın.Kimse bana bunu yapmamıştı.Sen beni sarstın,sarstın,sarstın...

Saçmalıyor ve hiçbir şey yazamıyorum.Acım öyle ağır ki paylaşıp atmak istiyorum.Ama paylaşılmıyor.Sadece akıyor tuzlu tuzlu yüzme o ılık yaşlar.Yine kızıyorum kendime.Belki sana kızgınlığım bana yansıyor yine.Bilmiyorum

Öyle burnum bir karış havada senin sevginin(belki de bir yalan olan sevginin)etkisiyle sarhoş gezerken.Bilememişim,farkedememişim.Ben seni sevmişim galiba.İçime yer etmişsin...Özledim çok özledim...

O an geçtikten sonra haykırsan da sevgini kimseler duymaz!Sen zaten bilirsin "AŞK" diye böğüremeyeceğini.SEnin ancak ruhun çırpınır.Ama nafile ruhunu görecek insan değildir karşındaki.Elvedasız biri...Çıkar gider hayatından ve sen yine sana kalırsın.Bir parçan eksik...O bir parça öyle hayatidir ki yoksun sanırsın,öldün sanırsın...Bravo artık bir yaş daha büyümüşsündür.gözükmeyen beyazların vardır saçların arasında...Aşk gelirken melek giderken şeytan olur hayatına....Sevmek istemiyorum...Bir an bile olsa.

[beliz]

DEĞERİN





Yağmur yağıyordu şiddetlice,

Damlacıklar teker teker yere düşüyordu.

Ben evimde oturmuş seni düşünüyordum.

Düşüncelerim darmadağan olmuştu.

Tıpkı denizin köpüklü dalgaları gibi.

Tıpkı bir bulmacayı çözememek gibi.

Hiç bir zaman çözmeyi başaramayacağım.

Gittin de ne oldu sanki.

Yarım kaldım, çünkü kalbimi aldın benden.

Sevemez oldu kimseyi, yerine.

Koyamaz oldum başkasını.

Senleyken seni yaşadım.

Sensizken sensizliği öğrendim.

Hayal dünyasında yaşıyordum senleyken.

Sen hayatımda gördüğüm

En kötü kâbusum, bir o kadar da

En güzel rüyamdın.

Sen benim ilk göz ağrım,

Yüreğimi ısıtan güneşim,

Hiç sönmeyecek ışığımdın.

Şimdi ise yoksun yanımda.

Gittin, beni yine terk ettin.

Bu defa sonsuza dek.

Belki bir gün karşılaşırız.

Umarım o gün geldiğinde,

Hiçbir şey için “keşke” dememiş ve

Pişmanlık duymamış olursun.

Yinede mutluluk denen sihir,

Seninle olsun. Beni,

Unutsanda canın sağ olsun…