Hayat

[mirim61]

Hayat

[size=10pt]
Hayatımda ilk önce SEVMEYİ ögrendim çünkü sevdikçe kendimi hisssettiğimi gördüm.

AFFETMENİN ne oldugunu anladım ve affetmenin aslında yeni insanlar kazandırdığını gördüm. Bir gün geçmişime baktığımda

PİŞMANLIĞIMDAN üzülmedigimi gördüm, bunları ben yasadım çünkü..

Birisini HATIRLAMANIN aslında ufak bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu biliyorum artık.

Aslında BANA DEĞER VEREN İNSANLARIN çok yakınımda olduğunu fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.

Birisini kırdıktan sonra ÖZÜR DİLEMENİN aslında beni ben yaptığını anladım.

SEN BENİM İÇİN ÖNEMLİSİN kelimesinin verebilecek en büyük hediye oldugunu buldum.

Bir yerden sonra KELİMELERİN mana ifade etmedigini biliyorum.


MUTLU OLMANIN aslında bir kedinin güzel bir anını yakalamak kadar basit oldugunu anladım.

KAÇIRDIĞIM FIRSATLARIN aslında bana yeni fırsatlar yarattığını gördüm. Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerimin, günü geldi

HAYATIMDAN KAYAN YILDIZLARIN gömüldügü maziyi unutması gerektiğini anladım.

GÖZLERIN kelimelerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini biliyorum.

Hayatımda YANIMDA GÖRMEK istediklerimi yanimda göreceğim, çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.

TELEFONUN tuşlarına üzüntünün, mutluluğun, yıkıntının sığdığını gördüm.

YAŞAMIN YAŞAMAYA DEĞER OLDUĞUNU VE İSTERSEM MUTLU OLACAĞIMI ÖGRENDIM!!..[/size]

[PESTEMAL]

YAŞAMIN YAŞAMAYA DEĞER OLDUĞUNU VE İSTERSEM MUTLU OLACAĞIMI ÖGRENDIM!!..


ögrenmek başka mutlu olmak başka...her daim sevdiklerinizle mutlu olmaniz dilegi ile

[rainman]

öğrenirken mutlu olma gibi bir şansımız varmı peki

[cerenimo]

Hayatimda ilk once sevmeyi ogrendim. Cunku sevdikce kendimi hissettigimi
gordum, affetmenin ne oldugunu anladim ve affetmenin aslinda yeni
insanlar kazandirdigini gordum. Bir gun gecmisime baktigimda
pismanliklarimdan uzulmedigimi gordum. Bunlari ben yasadim, cunku, birisini
hatirlamanin aslinda ufak bir telefon gorusmesi
kadar basit oldugunu biliyorum artik, trafik isIklarindan gecerken
omzumun ustumden soyle bir baktigimi sehri terk etmeden yakaladim,
aslinda bana deger veren insanlarin cok yakinimda oldugunu fakat gozlerimin
hep uzaklarda oldugunu anladim.
Birisini kirdiktan sonra ozur dilemenin aslinda beni ben yaptigini
anladim sen benim icin onemlisin cumlesinin verilebilecek en buyuk hediye
oldugunu buldum.
Bir yerden sonra kelimelerin mana ifade etmedigini biliyorum, sahilde
yurur ve dusunurken birinin de beni dusundugu duygusu beni sevindiriyor.
Mutlu olmanin aslinda bir kedinin guzel bir anini yakalamak kadar basit
oldugunu anladim.
Kacirdigim firsatlarin aslinda bana yeni firsatlar turettigini
gordum. Yildizlarin benim icin parladigini goremeyen gozlerim, gun geldi
hayatimdan kayan yildizlarin gomuldugu maziyi unutmasi gerektigini anladim.
Gozlerin kelimelerden daha onemli oldugunu ve yalan soylemediklerini
biliyorum, hayatimda yanimda gormek istediklerimi yanimda gorecegim cunku
onlarinda bana deger verdigini biliyorum. Telefonun 160 karakterine,
uzuntunun mutlulugun ve yikintinin sigdigini gordum, yasamin yasamaya deger
oldugunu ve istersem mutlu olacagimi ogrendim.