Gökkuşağı Fırlatmak...

[Papatyam]

Gökkuşağı Fırlatmak...

Biliyorsun değil mi? Seni en iyi tanıyan benim!
Seni delice seven yine ben.

Bugün içinde ne kaynıyor ki böyle ; Gözlerinden yıldızlar akıyor? Mutlu olmanı sağlayacak bir sebep düşün ve onu bana söyle...
Duymak istiyorum.
Bu herhangi birşey olabilir. Okumayı öğrenmiş olmak...
Bu mektubu elde edebilmiş olmak...
Görebiliyor, duyabiliyor, anlayabiliyor olmak...
Sevebiliyor olmak.

Sevebildiğin için aşığım sana. Aşk nedir sence?
Bir ucu benim, diğer ucu senin yüreğine bağlı gökkuşağı mı?.. Harikasın...
Bu mükemmel bir izahtı.
Ah şu an bir de aynaların, göstermekten aciz olduğu ; "yıldızların dansını" görebilseydin kendi gözlerinde...
İnan görüyorum pırıltılarını...
İnan seviyorum sevme şeklini...
Ve inan ki, yüreğine bağlı gökkuşağının öbür ucu benim yüreğimde.
Düşünsene ; neden beni "en iyi" sen anlıyorsun?
Bu anlamak ; "sadece sana" yazdığımı hissettiğin an başladı, değil mi?
Her satırım gökkuşağının bir başka renginde...
Bu renklere sımsıkı sarıl ve bil ki ; sen ucunu bırakmadığın sürece havaya savrulmayacak gökkuşağımız!..
Sevgi dolu ol her zaman, bugünkü gibi...
Bu doluluk, sana güç verecek.
Sevgili olduğunda da problemlerle toslaşacaksın elbette...
Ama önemsemeyeceksin onları.

Sevgi ; yaralarının hemen onarılmasına yardım eden panzehir!..
Fakat sevginin asıl çalışma şekli, sana önüne çıkan engelleri umursatmamak değil; başka geçiş yollarının da olabileceğine inanç ve bu yolları bulabilmen için enerji veriyor olması.

Bunun için bile sevmeğe değer...
Ve...
Sevdiğin zaman yalnız olmadığını biliyorsun...
Bir ucu sende olan gökkuşağı yumaklarını fırlatıyorsun uzaklara...
Onlar gidip yapışacakları yüreklerle buluşuyorlar.
İşte bu gökkuşaklarından akıyor sevgiler.
Yalnızlık bitiyor, bezginlik bitiyor.
Ne yap, biliyor musun?..
Benim yaptığımı yap...
Avucuna dola bir gökkuşağını ve gücünün yettiği uzaklığa fırlat...
Sevgiler ; kendilerine akabilecek yeni yollar bulsun...