Sevgi İle...

[Papatyam]

Hüzün Adasındaki Bekleyiş

Bir ilkbahar sabahı ılık rüzgarla birlikte yüreğime vuran özlem miydin sen. İçime ansızın, usulca bırakılan taze yalnızlığım mıydın yoksa. Sanırım içimde ne olduğunu asla anlayamadığım yanımdın benim. Her özlediğimde daha çok sevdiğim, benden her kaçışında sevgini bıraktığın, senden her vazgeçişimde sevginden vazgeçemediğim ve bir anlık yokluğunda bile kendimi sürgünde hissettirdiğin için özeldin.

Sen..
Uzak denizler kadar hayal,
Kalbimde tutsakça bir melal,
Arzularım misali özelsin bana.

Bu çocuk kalbim sana söylenecek binlerce sözle, yazılacak binlerce satırla doluydu güzel olan her şeyi söylemeliydim, paylaşmalıydım seninle ama o kadar acizdi ki kelimeler. Seni her görüşümde farklı bir şey hissediyor anımsıyordum. Uzaktan seyredişlerimde gündoğumu kadar güzel ve erişilmez olduğunu düşündüm halbuki uzanıp tutabileceğim kadar yakındın bana. Sessiz sakin köşelere sığındığında durgun bir deniz görürdüm gözlerinde, bilirdim yüreğinde bir o kadar dalgalı, fırtınalarla dolu. Vurdumduymaz tavırların bir martının özgürlüğünü anımsatırdı, sözlerin saflığı, beyazı, bir vapurun peşine takılıp kaçışların benim bir kafesteki mahkumiyetimi, dönüşünü bekleyişlerimi...

Hayallerim
Düşlerim
Rüyalarım
Renklerim
Zevklerim
Ve
Gerçeklerimle
Hep seni beklerim….

Dedim ya uzanıp tutabileceğim dokunabileceğim kadar yakındın bana. Gitme diyebilirdim kolundan çekip gözlerine daha bir ısrarla bakabilirdim. Benimle kal diyemezdim, hakkım yoktu hiçbir şeye tek kelime edemezdim. Sensiz kalma ihtimali vardı aleyhine kurulmuş her cümlenin sonunda. Çekip giderdin yoksa bilirdim. Uzaktan olmalıydı herşey duymamalıydın sen kimseye anlatamazdım, derinden olmalıydı hissetmemeliydin. Yürekten olmalıydı, ne seni yüreğimden, ne yüreğimi kendimden söküp atamamalıydım. Uzakta olmalıydı her şey sen yanı başımda, gerisi uzakta...

Son günlerde eskisi kadar sık göremiyordum bir görünüp bir kayboluyordun. Olsun arada birde olsa görmek güzeldi, sen güzeldin, hayat güzeldi, seninle herşey güzel...

Ne vardı sanki bu kadar abartacak, anlatırken mutluluktan uçacak, beni bir hüzün girdabında boğacak, beni kahretmeye ne hakkın vardı. Hayalin, umutlarım, yazılarım, şiirlerim, tatlı hüzünlerim, keşkelerim bana yetiyordu. Senden hiçbir şey istememiştim, beklememiştim.

Bir çocuk saflığında sevmek seni,
Bir çocuk dokunmak saklamak seni
En çocuksu korkularıyla birlikte,
Senden başka hiçbir duygunun
Olmadığı ve olmayacağı bir yürekte
Seni öldürmek, ölmek.

Bir hüzün adası olmuştu bedenim, yüreğim. Hayallerim, anılarım orayı mesken tutmuş, sıkışmış, umutlarıma da bir mezar kazılmıştı bir daha çıkmamacasına. Hani vardı ya “merhaba hüzün adası ben sevda gemisi” hüzün adası bendim ve sen bana bir daha MERHABA demeyecektin.

Zaten herşey kederde sen olmayınca
Dolunay bile öksüz, sakladı kendini bulutların arkasına
Yıldızlar yok artık
Yakamozlar gömüldü karanlığa
Aklımda sen, kulağımda sesin
Gözlerimden gitmiyor hayalin
Nerdesin, nerelerdesin
Ara sıra bir merhaba bile diyemez misin? ? ? ? ? ? ? ?

[ihsan034]

SÖZ VERİYORUM

Söz veriyorum
Seni sevmeye
Seni severek ölmeye
Ölene dek nefesimi senin için almaya
Yatağıma uzandığımda seni hayal etmeye
Rüyamda
Ve hatta gökyüzüne bile baktığımda seni görmeye
Ama korkuyorum
Aşkından deliye dönmeye
Korkuyorum
Aşkımıza senden çok değer vermeye
Ama yine de
Söz veriyorum aşkım
Dizinin dibinde ölmeye
Ve ölene dek seni sevmeye

FATİH OKUMUŞ

[Papatyam]

[size=18px]Elbet yürek kabul eder birgün gidişini

Söner yıldızlarımız alev gözlüm.

Söner bir bir duygularım

Geceleri rüya rüya üstüne

Özlem özlem üstüne...

Kıvranmam bende

Nasıl demem

Neden demem artık

Ayıklarım belki

Dayanabilirsem eğer

Güzel duyguları,anıları

Durup durup vurmasa böyle özlem

Bazı saatler çalarken gözlerim aramasa adını..............[/size]

[Papatyam]

Sus...
Hiç birşey duymak istemiyorum, hiç birşey.

Hani sen benim aklımı severdin?
Hani bizi birbirimizden daha iyi tanıyan, başka hiç kimse olmayacaktı dünyada...
Eğer hala böyleyse, o zaman sus...

Neden konuşuyorsun?
Sus....

Anlıyorum, biliyorum, bitmişliğimi, bitmişliğini hissediyorum.

Sus, hiç birşey duymak istemiyorum..

Senden duymak istediğim tek şey, benden uzaklaşan ayak seslerin....

Sus ve git...

[ihsan034]

GİBİYİM

Issız gecenin koynundayım
Karanlıklar basmış her yanımı
Yalnızlığın gölgesi düşmüş üzerime
Yolumu arar gibiyim.

Her şey seni hatırlatıyor
Sanki bir ok saplanmış yüreğime
Sızısı içimde, gölgesi önümde
Sonsuzluğun bilinmezliğinde kaybolur gibiyim.

Ne kadar zor böyle yaşamak
Bilir misin beklemenin iğrenç nefesini
Bir gün çıkıp gelmesen de
Hala seninle gibiyim.

Gözlerim dikilmiş caddenin kenarına
Dudaklarım yapışmış buğulu cama
Her nefes alışımda, her saat vurduğunda
Kapıyı çaldığını sanar gibiyim.

Yolculuğum sona eriyor
Hayat benle hep dalgasını geçiyor
Gözyaşım sel oldu akıp gidiyor
Çaresizlik içinde ölür gibiyim.

SABRİ KURBAN

[Papatyam]

[size=18px]Sevda Gemilerim

Karadan yürüttüm sevda gemilerimi
Hep geç vardım
Mutluluklara…
Denizlere ulaşmaya az kalmışken
Sevda gemimin
Parçalanışını seyrettim…
Bir yudumda içtim günü-geceyi
Bir gecede yaşadım
Tüm duyguları
Bitirdim yaşayacaklarımı
Bittim ve gittim
Karanlık üstüme çöktükçe
Batıyorum yerin bir kat daha dibine
Her batışımda;
Duvarlarım yıkılıyor
Burada mesafeler son buluyor
Ama ;
Sesim çıkmıyor..
Burada olduğumu bilen yok
Kaybolduğum yerin adı yok
Dibe gömülmüş
Bedenim , hayallerim , düşüncelerim
Engellerim tekmelenmiş yıkılmış
Ama;
Sesim çıkmıyor
Burada olduğumu bilen yok
Kaybolduğum yerin adı yok…[/size]

[ihsan034]

Dibe gömülmüş
Bedenim , hayallerim , düşüncelerim
Engellerim tekmelenmiş yıkılmış
Ama;
Sesim çıkmıyor
Burada olduğumu bilen yok
Kaybolduğum yerin adı yok…

Çok güzel..

[Papatyam]

Beni sevmeni, benim olmanı istemedim ben hiç, ya da sarılmanı boynuma,

Seni uzaktan sevmek, özlemek, kavuşamıyacağımı bilmek yetiyor bana.

Ben sevgilerin sevdalısı değil acıların tutkunuyum, ne korkum benim olmaman ne de kaybetmek seni, ağlamak isterim mahvetmek kendimi.

Sonsuzlukta kaybolmak, tutunacak dalı olmamak ya da ıssız bir adada kimsesiz yaşamak.

Ben istemedim sevgini, sevmeyecektin sen beni, senin zehrin benim şifam oldu, senin gülüşün benim gözyaşım, senin doğumun ise benim mezar taşım.

Sen hiç zevk için ağlayan birini gördün mü ya da acı çekmek için duvarları yumruklayan...

Sen hiç sevdin mi önce onu söyle, sevip de ağladığın, geceleri uyumadığın oldu mu?

Anlamını bilir misin karşılıksız sevginin, neyi bugüne kadar karşılıksız yaptın ki nerden bileceksin.

O zaman sus anlayamazsın beni, isteme benden sana olan sevgimi. Ben sevgilerin sevdalısı değil acıların tutkunuyum, acılara giden yolların en sonuyum.

[ihsan034]

EN PARLAK YILDIZ

Olmasa rüzgarlar
Yağmurlar yağmasa
Ne hatırlatırdı
Seni bana
Ne yapardım
Sensiz rüyalarımda
Bazen gökyüzünden
Damla damla düşüyorsun
Gözlerimin içine
Bazen de en parlak
Yıldızım oluyorsun
Penceremin köşesinden
Gecemi aydınlatan
Soramıyorum zamana
Ne kadar oldu senle görüşmeyeli
Tenimde tenini hissetmeyeli
Yılların yılgınlığı sabırsızlığı
İçimi kemirmeye devam ediyor
Arıyorum bulamıyorum
Bir gün ortaya çıkarsın diye bekliyorum
Ama yine yoksun
Sen en parlak yıldız
Daima gündüzümde bile
Gökyüzünde olacaksın
Yüreğimde saklanıp
Her mevsim yeniden
Doğacaksın...

SABRİ KURBAN

[Papatyam]

[size=18px]Seni Sevmeyi Özledim[/size]

Seni özledim. Gecenin en zifiri anında bile odamı aydınlatan bu aşkı özlüyorum, en çok ta her gün duyabilmek için çırpındığım sesini. Seni özlüyorum işte… Her kavgamızın sonunda çektiğim sancıları, seni kaybetmek korkusunun yüreğimi bir bıçak gibi kestiği anları bile.

Seni özlüyorum, kabul ettim artık bunu. Göz bebeklerimin içine yerleşmişsin ve dünyada iyiye, güzele dair ne varsa içinde sen varsın.
Meleklerin kanatlarında geliyorsun sen bana her gün, martıların gözlerinde… Bir papatya demetinin üstündeki uğur böceği oluyorsun, ayın şavkında, umudun mavisinde ki en çok bu renge tutkunum bilirsin sen varsın. Yüreğime işlemişim seni bir dantel gibi ince ince düğümlerle… Oradasın, orada kalmalısın. Çünkü bir tek sen bu yüreğe yakışırsın.
Her gün içimi ısıtan asıl sensin, sıcacık ışıklarınla tüm ruhumu saran, her yeni güne gözümü açar açmaz içime doluştuğun bir günaydınsın.
Seni özlemek dayanılmaz bir hale geldiğinde bile isyan etmiyorum. Çünkü içimdesin ve seni göz yaşlarımla bedenim her gün biraz daha ölse de aslında her güne yeniden doğuyorum.

Seni özlüyorum çünkü seni seviyorum hem de çok… Doğrularını yanlışlarını sorgulamadan, bir çocuk yüreği gibi masumca yaşıyorum seni. Bu hayata verdiğim her nefeste gittiğim her yerde sen benimle birlikte varsın. O yüzden yalnızlık nedir bilmiyorum. Asla değiştirmeden, en katkısız halinle seviyorum seni, özgürleşiyor aşkımız, sevdikçe büyüyor özledikçe yüceliyor.

İşte en çok bunu özlüyorum
Seni sevmeyi özlüyorum
Sevdikçe daha çok özlüyorum
Özledikçe daha çok seviyorum