YÜZÜNE AY DOĞMAKTA........

YÜZÜNE AY DOĞMAKTA........

TUZAK

Nefretin adresini mi soruyorsun ?
cinnet yağmurunda kimsesiz kuşların .
rüzgârı çalınmış yalnızlığımı mı ?
sevdanın adresini mi soruyorsun ?
ayrılığı mavi, hüznü beyaz uçan .

Yüzüne ay doğmakta. Seviyorum seni.....

sensin çılgınlığımın zalim kaynağı.
elemin aşktan damıtılmış alevi.
taşarken yüzünden hicranın ırmağı.
zulmetin vahasını mı arıyorsun ?
bakışı gül sesi, gülüşü yaz açan .

Yüzüne ay doğmakta. Seviyorum seni.....

Fırtınası çalınmış işte umudun.
gençliğimin şafağı da haczedilmiş.
acının ve aşkın tarihini yazmadan.
su menzilinde akşam mı avlıyorsun ?
ikindisi kumral, baharı az olan.

Yüzüne ay doğmakta. Seviyorum seni.....

Çile kuşatılmaz demedim mi sana.
nur heykeli, gün avcısı, ay alevi.
yüzü bereketli sevdalar tuzağı.
kalbimin adresini mi soruyorsun ?
soyadı hüzünlü, adı naz anılan
.
Yüzüne ay doğmakta. Seviyorum seni.....

R. Durbaş...............................

[piramids]

üzülme.......

bu ekmek gene yenir
bu çay gene demlenir
üç gün gözün nemlenir
gün gelir unutursun........

[mevlutgunes]

Sevdanın ilk zinciri olan Aşka endişeyle yaklaşır gözyaşı..
O kadar derine yerleşmiştir ki aşk,zincirin kopması yüreğin ölümü demektir..
Birden ürperir.. Ölüm mü,sevda mı? diye sorar yüreğe..
Yürek son kez cesurca seslenir gözyaşına..
Dünyanın adı yalan,sevdam gerçek olmuş ne çıkar? ...

[piramids]

AŞKMIYDI O ?

Aşk mıydı o, aşkımsı bir şey miydi
Neydi çekip kendine, beni bağlayan
Kanatan dudağımı, tenimi dağlayan
Elleri ta içimde o dev miydi
Etime bir alev değmişcesine
Nasıl da yakardı öptügü zaman
Bir su gibi akıp gitti avuçlarımdan
Yorgunum şimdi bin yıl sevmişçesine
Hani o yalnız benim olan gül, kırmızı
Gozlerimin önünde açılan sonsuz bahçe
Hani, o var olmalarımız öpüştükçe
O delice sürdürmeler yaşantımızı
Hiç doymamak oysa, tene, kokuya, aşka
Sarıldıkca güçlenmek, bütünlenmek
Kudurmuş arzularla zamanı yenmek
Ve en kuytularda buluşmak korka korka
Kimi gün utanmak otlardan, çimenlerden
Kimi gece mıhlamak gölgemizi duvara
Varmak icin o sevgiyle açılmış kollara
Apansız düsmek yükseklerde bir yerden
Oydu işte alıştığım, özlediğim şimdi de
Sevgice bir tutku, aşkımsı bir yakınlık
Avunmak... Kırık dökük anılarla artık
Kimbilir?
o geceler yaşanmadı belki de.....

Ümit Yaşar Oğuzcan

[piramids]

Deniz kıyısında yazılır deniz şiirleri
ya da dalgalar ışıldar satırlarda,
martı konu olur,
küçük balıklar konuk,
sorunlar da deniz kirleri.
Bilmem nedendir kalemim kayıyor,
dostluk diyor, dost diyor,
diyor da yüreğim buruk,
yüreğim donuk dostlarım,
deniz değil dostlarım alıyor beni benden.
dalga vursun, martı uçsun,
ben dostumun güzelliğine dalarım.
Baharın çiçekleriymiş şairi güldüren,
öyledir, öyle olsun.
Dostumdan,
ben ilhamı ancak ondan alırım.

[piramids]

Babam

Çocukken bilmezdim, yoksulluk nedir?
Kol kanat gererdi, üstümde Babam.

Gençlikte görmedim, cahillik nasıl?
Aydınlık bilgeydi, yolumda Babam.

Kederlenip, gözyaşları dökünce,
Sevince boğardı, gülerek Babam.

Dar günümde, Karun olurdum sanki,
Elini, elimden tutunca Babam.

Takılıp düşerken, hayat yolunda,
Ayakta tutardı, sımsıkı Babam.

Zayıf kalmışsam, inançta bilmeden,
İmam olur, alim olurdu Babam.

Musallat oldu, şeker denen illet,
Gözlerimden, yaş diye aktı Babam.

Hatim ile zikir ile yaşardı,
Hayırlı öğüt dağıtırdı Babam.

Son nefesini verdi, kollarımda,
Hakk’a yürüdü, tekbir ile Babam.

Sarımoğlu Halil rahmetli oldu,
İki kız, üç oğul bıraktı Babam.

Bir hanım bıraktı, yaslar içinde,
Ferhat`ın kaldı, gözyaşında Babam.

Beni duyan, bir fatiha okusun,
Cennet nur`u dolsun, kabrine Babam.