İşte gerçek dostluk

[igzuma]

İşte gerçek dostluk

Çok samimi iki dost ve arkadaslardi. Fakat bir tanesi çok kurnaz
atilgan ve hareketli, digeri ise çok saf, dürüst ve sessizdi.
Bir gün kurnaz olan arkadas , diger arkadasin yanina giderek
islerinin bozuldugunu söyler ve kendisinden para ister. Samimi dostu onu hiç
kirmaz ve elindeki bütün parayi arkadasina verir. Arkadasi bu parayla
islerini düzeltir.Bir süre sonra kurnaz olan yine arkadasinin yanina gider ve
arkadasinin evlenmek üzere oldugu nisanlisini çok begendigini ve kendisine
vermesini ister. Arkadasi çok sasirir, ne diyecegini bilemez.
Fakat aralarinda o kadar kuvvetli bir sevgi vardir ki arkadasina hayir diyemez,nisanlisini arkadasina verir.Zaman içinde Saf olanin isleri bozulur ve birden arkadasi aklinagelir(ben ona sikistiginda iyilik yapmistim diyerek) arkadasinin is yerine giderve kendisine çalismasi için is vermesini ister. Arkadasi ona isvermez.Bizimki pismanlik ve üzüntü içinde geri döner ama yinede arkadasinakizamaz.
Bir gün sokakta dolasirken yanina hasta ve yasli bir adam yaklasir. Fakir oldugu için ilaç alamadagini söyler. Bizimki yasli adamcagiza acir, istedigi ilaçlari alir ve adamcagiza verir. Kisa bir süre sonra yasli adamin öldügünü duyar. Yasli adam çok zengindir ve bütün mirasini kendisine birakmistir. Saf adam artik zengindir. Biraz da sevdigi dostuna olan kirginligiyla dostununis yerinin karsisinda bir ev alir ve oraya yerlesir.Bir gün evinin kapisini dilenci bir kadin çalar.
Yasli kadin çok aç oldugunu, kendisine yemek vermesini ister. Bizim saf hiç
düsünmeden kadini içeri alir karnini doyurur, Kimsesi olmadigini ögrendigi kadina ;Kendisinin de yanliz oldugunu söyler ve bu evde birlikte yasiyalim sen evin islerinive yemekleri yaparsin der, yasli kadin hiç düsünmeden kabul eder.Bir süre sonra yasli kadin bizimkine, kendine uygun bir kiz bulup
evlenmesini söyler, Bizimki böyle bir kizi nasil bulacagini, kendisinin tanidigi
olmadigini söyler.Yasli kadin ona uygun bir kiz tanidigini ve kendisiyle
görüstürebilecegini söyler. Görüsmeler sonucunda evlenmeye karar
verilir ve dügün davetiyeleri basilir. Bizimkisi kirgin oldugu halde çok
samimi dostunu yine de unutamamistir. Biraz da geldigi konumu görmesi açisindansamimi arkadasina da davetiye gönderir. Dügün günü gelir çatar. Saf adam dügün salonunda bir seyler
söylemek istegiyle mikrofonu alir ve baslar yasadiklarini anlatmaya:
"Eskiden çok sevdigim bir dostum vardi . Bir gün isleri bozulunca bendenborç
para istedi elimdeki bütün parayi verdim. Evlenmek üzere oldugum nisanlimi çokbegendigini söyleyerek benden istedi. Çok üzülerek onu da
kendisine verdim. Çünkü biz gerçek dosttuk onun üzülmesini istemedim.Islerimbozuldugunda onun fabrikasina gittim ve çalismak için kendisinden is istedim.
Bana is vermedi. Çok üzüldüm, ama yine de arkadasima kizmiyorum, çünkübiz gerçek dosttuk." Bu konusma üzerine kurnaz olan arkadasi daha fazla dayanamaz mikrofonu eline alir ve baslar konusmaya:" Benim de bir zamanlar çok sevdigim birdostum vardi. Islerim bozuldugunda kendisinden para istedim, bütünparasini bana verdi. Sonra ondan nisanlisini istedim, üzülerek nisanlisini daverdi.Nisanlisini istememin nedeni o kadinin arkadasima layik olmamasiydi(Hayat kadiniydi). Kendisi çok saf oldugu için arkadasimi o kadindan busekilde kurtardim. Isleri bozuldugunda gelip benden is istedi, Arkadasimikendi emrimde çalistiramazdim, o yüzden is vermedim. Günün birindekarsilastigi yasli adam benim babamdi. Babam ölmek üzereydi, onu arkadasimin yanina ben gönderdim ve mirasini ona ben biraktirdim.Evine gelen dilenci kadin benim annemdi. Ona bakip iyi yasamasinisaglamak için gönderdim. Su anda evlenmekte oldugu kisi de benim kiz kardesim.Onu arkadasimla evlenmesine ben ikna ettim."