SEVGİ KAYNAĞINIZ..

[cerenimo]

SEVGİ KAYNAĞINIZ..

Çiçekler, meyveler gibi...

Yaz, sonbahar ya da kış.

Nedense duygu rüzgârları hep ilkbahara yakıştırılır.

Coşkular, tutkular hep baharı simgeler.

Gürül gürül akan sel sularına pek yaraşsa da
bir mevsimle sınırlandırılamaz duygular.

Ne zamanı ne de yeri vardır sevginin. Ne de kuralı...

Ilık bir rüzgârda olabilir, savurup götüren bir fırtına da.

Buz gibi yalnızlıkları da yaşatır, sıcacık özlemleri de...

Gün ışığı olur, süzülür yüreğinize, ısıtır kavurur belki de yakar.

Yine de onu arar, ona koşar insanoğlu.
Yakınsa da bıkmaz.
Ya yüreğinde saklar sımsıkı
ya da kaçırır parmaklarının arasından...

Çünkü özgürdür sevgi.

Tutsak edilmeyi sevmez.

Neden ille de ilkbahar rüzgârları?...

Oysa hemen ardından yaz gelir.

Ve gerçek sevgi yaza daha yakındır.

Yakan, kavuran yine de iyi ki var denilen sevgi...

Buğday güneşsiz olgunlaşamaz.
Ve sevgi, ekmek gibi,
su gibi gerçeğidir insanın...

Acı da çektirse, ısıtır, yüceltir, olgunlaştırır sizi.

Anılarınızda neler var?

Neler kaldı kocaman yazdan?

Yüreğinizde sakladığınız yıldızlar mı?

Yoksa bir mevsimlik Yaz duygusu mu?

Hani yaz yağmurları gibi geçiveren...

Olsun...

Yaşanılan her güzelliğe saygı göstermek gerek.

Yaşamının baharında olan da,
Sonbahara doğru yol alan da ıslanabilir bu yağmurlardan.

Olsun varsın.

Sevgi yağmur gibi yağacaksa ve sırılsıklam ıslatacaksa sizi,
bırakın yağsın gönlünce...

Sevebilen bir yüreğiniz varsa,
sevgiye saygınız da varsa eğer,
dört mevsim bahar ve yazdır sizin için.
Kışlardan korkmanıza hiç gerek yok!

Sevgi kaynağınız ısıtır sizi...

[beliz]

[size=18px]

Sevebilen bir yüreğiniz varsa, 
sevgiye saygınız da varsa eğer, 
dört mevsim bahar ve yazdır sizin için. 
Kışlardan korkmanıza hiç gerek yok!

çok güzel bir paylaşım cerenimo..

Gerçekten dört mevsim bahar ve yaz'dır bizim için kışlardan korkmayız!!! :wink: [/size]

[Papatyam]

[size=18px]BU BİÇİM[/size]

Hiçbir kadın hiçbir erkeği ve hiçbir erkek hiçbir kadını
Bu biçim bu biçim sevmedi
Yokluğu ekmeğe katık edip sevgiyi açlığa eklemedi
Gözyaşlarının hiçbir teki bu biçim düşmedi

Böylesine dolu dolu ağlamadı hiçbir kucakta hiçbir baş
Ve hiçbir elveda bugüne dek bu biçim söylenmedi
Hiçbir akşam o akşam gibi kanarcasına batmadı o güneş
Ve hiçbir güneş onları bir daha bu biçim bu biçim görmedi

Hiçbir kadın dedim ya hiçbir erkeği ve hiçbir erkek
Hiçbir kadını bu biçim bu biçim bu biçim sevmedi

CEM KARACA

[cerenimo]

Duru bir suya baktığımda
eğer tertemiz yüreğin
yansıyorsa gözlerime,
BEN SENİ SEVİYORUM.
Aramadığın sormadığın
zamanlarda, eğer yüreğimde
inceden bir sızı duyuyorsam
SENİ ÖZLÜYORUM.
Her şarkıda, her şiirde
ve okuduğum kitabın tüm
satırlarında seni yaşıyorsam
SENİ ÖNEMSİYORUM.
Ve uğrunda vazgeçebileceğim
mutluluğumken, düşünmeden
feda edebiliyorsam
SEN BENİM İÇİN ÖZELSİN...

[Papatyam]

Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki
Be ne bitmez ayrılık bu ne özlem diyorum
Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş, yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum

Ümit Yaşar Oğuzcan

[cerenimo]

Ben senle varım varsam
Birde yağmurla
Beni seveceksen
Yağmuru da sevmelisin
Bir gün bana geleceksen
Yağmurla gelmelisin
Arayapta bulamadığım
Bulupta sevemediğim

Bir gün seni-İstanbul'u-yağmuru
Bırakıpta kaçacağım
Ardımda bir yığın yarım şiir
Ve anılar kalacak
Göçmen kuşlar bile bilmeyecek
Nereye gittiğimi
Ölene dek seni anacağım