Incittiğiniz insanın bedduasından korkun

[PESTEMAL]

Incittiğiniz insanın bedduasından korkun

Incittiginiz insanin bedduasindan korkun!

Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) Hazretleri redde ugramayacak uc duadan soz eder. Bu uc duayi da soyle siralar :

1- Ana babanin cocuklari hakkindaki dualari.
2- Misafirin ev sahibi hakkindaki duasi.
3- Mazlumun zalim hakkindaki duasi.
Iste bu uc duaya ehemmiyet vermeli, bu dualarin bedduaya donusmemesine dikkat etmelidir. Aksi halde redde ugramayan bu uc dua, eninde sonunda bir sebeple kabul olur. Hem de kitaplarin tarifine gore namludan cikan kursun gibi hedefini bulur, muhatabini vurur.

Ozellikle yapilan zulmun, haksizligin, kirici ve incitici baski ve dayatmalarin sonunda kirik gonulle mazlumun yaptigi bedduasindan korkulmalidir.

Cunku kirik gonullu mazlumun duasinin arsa kadar yukselip Rabb'imizin manevi huzuruna engelsiz ulastigi hadislerle de hatirlatilmistir.

Irsat kitaplari mazlumun kirik gonulle yaptigi beddualardan ornekler verir, ibret almamiz icin ikazlarda bulunur. Isterseniz boyle ibret alinacak bir kirik gonullu mazlum duasi gorelim.

Horasan'in meshur bir valisi, muhterem ve mubarek bir idarecidir. Ancak yonetime gecince ister istemez hatalar da yapar, zulum de isler. Nitekim bir gece mahallede rahatsizlik verip sIkâyetlere sebep olan bazi basibos kimseleri toparlayip valinin huzuruna cikarmak uzere onlerine katarak goturen bekciler, bir ara bir suclunun sokaklardan birine dalarak kactigini gorurler. Pesine dusen bekciler sokakta onlerinde yuruyen Heratli masum bir demirciyi, kacan sendin, diyerek yakalayip suclular arasinda valinin huzuruna cikarirlar. Geceleri halki rahatsiz eden bu suclulara olan kizginligi sebebiyle ayirim yapmadan, sorusturma geregi duymadan emir veren vali :

- Bunlarin hepsini de atin zindana. Akillari baslarina gelinceye kadar kalsinlar orada!. Geceleri halki rahatsiz edip de sIkâyetlere sebep olmak neymis anlasinlar, der.

Boylece aksam gec vakte kadar coluk cocuk rizki icin calismaktan yorularak evine donmekte olan Heratli demirci de suclular arasinda zindani boylamaktan kurtulamaz. Uzerine kapatilan zindan kapisinin arkasindan kirik gonulle yaptigi bedduasi ise sundan ibaret olur :

- Rabb'im, der. Beni evimde uyutmayanlari sen de evlerinde uyutma. Sabahlara kadar onlar da uyuyamasinlar yataklarinda!.

O siralarda evinde yatagina uzanan vali ise, daha gozlerine uyku girer girmez muthis bir sarsinti ile uyanir. Hemen firlar yatagindan, bakar ki deprem filan yok. Sukurler olsun ruyaymis, diyerek tekrar uzanir yatagina. Ne var ki yine gozunu kapar kapamaz ayni sarsinti baslar. Yine firlayip saga sola bakar.. Derken sabahlara kadar mazlum demirci zindanda nasil uyumazsa zalim vali de evindeki yumusak yataginda oyle uyuyamaz...

Insafli vali, sabah olunca, "Bunda bir hikmet olabilir, birine bir zulum mu yaptim acaba?!", diyerek hapishane mudurunu cagirtip sorar.

- Bu gece sabaha kadar uyuyamadim. Bir mazlumun bedduasini mi aldim acaba, der. Mudur Bey kendisinin de isittigi bir mahpusun duasini anlatir.

- Rabbim beni evimde uyutmayanlari sen de evlerinde yumusak yataklarinda uyutma, diye dua eden bir demirci vardi hapishanede..

- Hemen o demirciyi getirin buraya, der. Vali, huzuruna getirttigi demircinin sucsuzlugunu ogrenince ozur dileyerek serbest birakirken tembihini de soyle yapar :

- Basina boyle bir is gelirse hemen beni ara!.

Demirci cevabini beklemeden verir :

- Seni neden arayayim? Bana zulmeden sen degil misin? Ben seni degil, beni senin zulmunden kurtarani arar, muracaatimi yine O'na yaparim. Zira O (celle celaluhu), senin evini sabahlara kadar basina yikacak halde sallamasaydi sen yine beni aramayacak, zulmunu surdurmekten geri kalmayacaktin.

Mazlum demirci cikip giderken, insafli valinin gozyaslarini tutamadigi gorulur.


(Sunu da belirtmek gerekir ki, beddua etmek dinimizde tavsiye edilen bir yol degildir. Yine de ah alacak davranis ve tutumlardan ozenle sakinmamiz gerekir.)