BİR DAMLA SEN...

BİR DAMLA SEN...

Gökyüzü ağlıyordu. Bir damla sen istedim kül rengi bulutlardan... Sen, geldin. Sana ait olan bende ki seni bıraktın da, bana ait olan duygularla beraber yok olup gittin. Geldiğine sevinmediğim gibi gittiğine de üzülmemiştim. Bu gelişin aslında bir gidiş olduğunu biliyordum.
Konuşuyorduk, üstü kapalı cümleler altında. Bu aşkın imkânsız olduğunu söyledikten sonra neler konuştuk bilmiyorum. Gözlerimden iki bülbül yavrusu kanatlanıp omuzlarına kondu. Duygularımda sendeydi artık, kalbim gibi...
Başlamadan bitmişti her şey... Güneşe özlem duyan bir tohum gibi gece toprağı delmiş, sabaha çürüyüp gitmişti sevgim. Tek suçu bir damla sen istemekti, ayrılığı anlatan gözlerinden. Şaraptan tatlı gözlerinden bir yudum ayrılık içti gönlüm ve... Yok etti bendeki beni, ayrılığın sarhoşluğuyla...
Sensizliğin kırbacı ile yaralanan yüreğimin acısını her attığım adımda yeniden hissediyorum. Yıldızları saymaktan usandım; gelmeyeceğini bile bile, belki gelirsin diye. Hayallerimi yıldızlara veriyorum, çünkü sen gittin... Gitmene karışamam da, neden duygularımı da götürdün? Sana bir daha yazmamam için mi? Eğer öyle ise bendeki seni almalıydın. Yanıldın...! Yoksa seni daha rahat unutmam için mi? Unutmamı istiyorsan, duygularımı gönder bana yağmurlarınla. Sana yazmayacağım, gönlümde yeni bir sen yarattığımda. Unutmama yardımcı olmak istiyorsan eğer çıkma karşıma yağmurlarla, gezme sokaklarda rüzgarlarla!
Duygularımı bana geri ver! Senden ayrılmanın acısı ile yanarken yüreğim, birde duygularımdan ayırarak yok etme benliğimi.
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için. Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri. Belki bir gizdi kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmakların ardına. Belki bir oyundu perdenin kapanmasını bekleyen. Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile.
Senden duygularımı istiyorum sadece,. Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum. Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da...
Gidişinle volkanlar patladı içimde. Sensiz yağmurlarda yetmiyor söndürmeye. Bir tek seni kurtarabildim gönlümdeki felaketten. Ne kadar iyi bilsem de dönmeyeceğini, bir damla sen yeterdi gönlümün ateşini yok etmeye.
Ayrılığın verdiği sarhoşluk geçmedi hâlen. Herkesi sen sanıyorum. Her gece gökyüzüne resmini çiziyorum yıldızlarla. Seni sensizliğin ile yaşıyorum. Dön sevgilim bile diyemiyorum, bir gün sensizlikte bırakıp gider diye. Her gece dualar ediyorum, bir damla sen göndersin diye gökler.
Yıldızlar bile diyor ayrılığın eşiğindeki gönlüme. Onlar bile anlamıyorlar artık beni.
Her gece haykırmak geliyor içimden diye. Duymayacağını, duysan bile dönmeyeceğini biliyorum; vazgeçiyorum.
Sen yoksun, duygularım yok... Bir ben varım senden uzakta...
Sana yazdığım son yazımı, son bir şiirle aşkım gibi noktalıyorum.

Ve ayrılık uzayan yolda tek sırdaşım.
Bu oyunun son sahnesi olacak;
Perde kapandıktan sonra,
Ne sen beni bir daha göreceksin,
Nede ben seni...
Bu birlikte son oyunumuz.
Son kez gülümse,
Son kez tut ellerimden.
Sonra düşeceğim dipsiz karanlıklara...
Alkışlarla beraber göz yaşlarımı duyacaksın.
Bir gün
Anlayacaksın bir damla sen isteyişimin sebebini.
İşte o zaman; sende ağlayacaksın!

[pamukKALE]

ELİNE YÜREĞİNE SAĞLIK CEYLAN

ÇOK GÜZEL DUYGU YÜKLÜ YAZI PAYLAŞMIŞSIN BİZİMLE ÇOK TEŞEKKÜRLER


...
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için. Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri. Belki bir gizdi kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmakların ardına. Belki bir oyundu perdenin kapanmasını bekleyen. Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile.
Senden duygularımı istiyorum sadece,. Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum. Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da...
...

...
Bulutlar toplanırsa gök gürleyecektir,
Bir değil tüm damlalar düşecektir
Sen sevgini bulutlara söyledinmi ki
onlar hiç bir şeyden habersiz birleşecektir.

pamukKALE
24/07/2006 10,04

teşekkür ederim çok sağolun... :lol: :lol:

hayat uzun bir yolculuktur aslında.Gittigin zamanları geri alamaz, bir sonraki filmin en güzel sahnelerini bir saniye öne alamazsın..Sadece sana sunulan hediyeyi zamanın altın tepsisinde nefes alarak yasarsın.Bu bazen hüzünlü bir öyküdür bazen ise mutluluk masaldır yasadıkların..tek degisen nefesinin kalbine bıraktıgı renktir .bu hayat yolculugunda binlerce kalp tanırsın kah hüzünlü kah karamsar bazıları ise gamsız kedersiz bazıları senin gibi meleksi kalbli insan suretindeki periler..)
dogan günes herkese farklı bir hediye sunar hüzünlerde mutluluklar verir ya da mutlulkukların icinde acıyı tattırır sana..ne mutluluklarını elinden kacır ne de acılarına boynu bük..Bazen hüzünlerinin kalbine yansıyan zamanında; acı bir sızıya gözbeklerindeki masum gözyasları eşlik eder; bazen de mutluluklarının resmine renk renk cicek hükmündeki gülüşlerin eklenir..
Her cicekte sana sunulmak üzere bir mutluluk vardır.Acelyaların mutlulukları, güllerin tatlı sevgisi ve lalerin ise gülüşleri vardır senin kalbini bekleyen..Onlar senin hediyelerindir.Seni aramazlar sen bulmasın onları...
bu hayat yolcugunda gittgin yer önemli degildir aslında; sadece bu yolculuktaki sonsuz beklentilerindir önemli olan..kazandıkların, her zaman kaybettiklerinden cok olmalı ;mutlulukların ise hüzünlere her zaman galip olarak ayrılmalı..ögrendigin güzellikler, kaybettigin hüzünleri aratmayacak olmalı..Yüzündeki gülüşler gecmiste acılara hediye ettigin gözyaslarından daha güzeldir..Farklı bir zamanda farklı sabahlara uyanacaksın..
Hayat bir sınavdır.kaybedeni cok kazanını ise cok az ama sen her zaman kazanacaksın bu gözlerindeki yasama sevinciyle dolu iken..belki de bu sınavın ödülü senin gülüşlerindir ...Acıların hüzünleri ve sevinclerin senin hayattan kazandırlarındır.Acılarda gözyası keder cekerken bunu nasıl kazanc olarak görürüm kalbime dersen sana cevabım ; hüzünlerindeki gözyasların yarınlarındaki mutlulukların habericisidir aslında...gözyasların ıslaktır ama bil ki yarınlarındaki mutlulukların günes kadar sıcak olacaktır. Yalnızlıkların ve dertlerin her zaman siyah ve soguktur .Ama gelecekteki bir gün ( bu gün belki de yarından önce bu gece de olabilir) yasayacıgın mutlulukların ne kadar rengarenk ve de ne kadar samimi oldugu ve gözlerin ne kadar ısıl ısıl parladagına sende sasıracaksın.icinde o kadar samimi mutluluklar var ki saklı kalan..Onlar bi gün bir yerde tam senin ihtiyac anında avuclarında olacaktır..
Dikenler her zaman güllerle anılacaktır...Gülü koprarırken dikeni senin avuclarrını kanatsa da bir süre sonra güllün bülbülün bile övdügü büyüsüne kapılacaktır yüregin..Aynı gül misali gibi kelebek ömürlü hüzünlerinde gözbebeklerinden süzülen gözyaslarını silerken o gözyaslarının bir gün sana binlerce mutluluklarınla avucları süzülecegini bilmek ne güzeldir degil mi ?
Yasadıgın dakikalar aslında bir kalemdir kalemin rengi senin kalbindeki hayata baktıgın pencerenin hangi rengin icinde boyandıgına baglı..Hayatının beyaz defterinin satır aralarına bazen buruk ama umutlu yalnızlıklarını yazacaksın bazen de mutlulukların güzel anlarına gülüşlerin en güzel rengini cizeceksin..ve de acılarının dayanılmaz yükünü yazarken satırlara belki gözbebeklerinin masum gözyaslarını eklenecektir ıslak ıslak..
Eger sen gözlerini kaptatırsan günese..dünyanın en güzel renklerini bir anda elinin tersiyle itersin ama sen gözlerin kapalıyken günes her zaman ısıklarıyla insanlara aydınlı olmaya ve de umut dağıtmaya devam edecektir.Eger sen gözlerindeki mutlulukları değerini bilmeden acılara boyun bükersen hayat her ne kadar etrafına mutluluk perilerini de yollasa sen her zaman yalnızlıgın kahırlı sokaklarında gözyaslarnla dolasırsın...
Hayatının her dakikasında dünyayın tüm mutlulukların en güzel renkleri elllerine cicek buketi olarak verilsin..Yarınlarındaki umutların ise nakıs nakıs kalbine armagan edilsin Sakın unutma: hayat seninle güzel ve kısa ama hayatın en güzel yanı kısa zamanda en güzel mutlulukları tadma sansın var.Bu sans senin elinde..Bu sans senin gözbebeklerin icindeki masumiyette...