GİZLİ YARAMA...

[cerenimo]

GİZLİ YARAMA...

Sana uzak kentlerden birinde, zamanın bir yerinde seni ve senle geçen günleri hatırlattı akşam güneşi. Onca zamanın üstünde eskimeyen bir düşüncesin şimdi, insan hatırlar mı her gün aynı gözleri? Diye başlıyordu şiir…

Bende bilmiyorum yine nerden geldin aklıma, gerçi hoş, hiç çıkmıyorsun ki…
Soru işaretleri ve ben. Hayatım iki şeyden ibaret sen ve senden kalan hatıralar, bazen soruyorum yaratana neden? Neden diyorum hep çok bilinmeyenli denklemler çıkıyor karşıma tam çözeceğim diyorum aman Allah’ım yine o şarkı yine unutuyorum… hayallere dalıyorum gerçekten güzel seni sevmek sen aklıma geldiğinde yüzümde bir tebessüm oluşuyor olsun diyorum olsun kaderimizde varmış seviyorum, sevilmiyorum isyanda etmiyorum hatta kendimle gurur duyuyorum, haykırıyorum: “DÜNYANIN EN GÜZEL İNSANINI SEVİYORUM” Herkes biliyor beni tanıyan seni ne çok sevdiğimi ne zaman olursa olsun kollarında ölmek için hayaller kurduğumu bir sen bilmedin beklide bildin ama hani bi şarkı varya sevmek için çok geç kaybetmek içinse çok erkendi sen yolunu çoktan çizmiştin bende çıkmaz bi sokakta hapsolmuştum…

Her şarkı, her göz, her çiçek ve her film seni bana hatırlatıyor. Bazen kendime soruyorum acaba hiç aklına geldiğim oluyor mu diye yine tebessüm tabi ki geliyorumdur be gelmez olur muyum o kadar günaydınımız var acaba nasıl düşünüyordur bu sefer tebessümler yok oluyor yine hayallere dalıyorum…

Nerde yanlış yaptım? Nerde diyorum galiba izinsiz sevmek en büyük yanlışımdı ama sen sevmede demedin her zaman gizemliydin bu aciz beynim bir seni anlamıyordu bana kardelen hikayesini de sen anlatmamış mıydın?

Seni her gördüğümde bu zavallı kalbimin nasıl bir deli gibi attığını bir bilsen sende severdin belki galiba tüm suç bende hep sustum susmak erdemlilikmiş… hiçte değil her insanın karşısına ömrü boyunca bir şans çıkar bende bu şansı teptim ve yine en iyi yaptığımı yapıyorum susuyorum ve yine her gün sana bir mektup daha yazıyorum.
ALINTIDIR...

[beliz]

bildiğim kendimi bildim bileli sana aşık olduğum
bildiğim ancak sana aşıkken varolduğum
işte bu yüzden, benim için sana aşık olmak;
çoktandır hasretine doyamadığım varlığın.

hep böyle severek başlar vurgunum
şimdi sen varsın, sana aşığım o yüzden aşığım


senle her durakta ölümsüz bir aşk edineceğim
her halinden bakışından, duruşundan,
unutulmaz sevgiliyi bulacağım yanında
belki de yaşanabilecek en güzel serüveni
sona saklayacağım kim bilir,
kim bilir sonrayı, sonrasını
gizli gizli uzanacağım sana, görmeyeceksin
ve bu duyguyla uyanmış yüreğim
günlerin bağrından bir ok ile
bir aşk levhası çizecek, sana açık bir el!
daha öncekiler gibi
seni ölesiye sevdiğimi bilerek
yaşanıp gidecek her seferinde
aşka senle yeniden başlayacağım

şimdi hemen kalksam buradan
hemen çıksam uzun sokaklardan birine
seninle karşılaşabilir miyim
sana vurulurmuyum ölesiye, eve dönmeden
geceme nurdan bir cennet gibi eklenen
o ölümcül sevda hangi köşe başında
keser yolumu
bir tenhaya ulak olan
suret avlarında
tutar mısın elimden
hiçbir şey ödetmeden
tutar mısın elimden
bir suretten, bir şiirden, bir hüzünden
ak kağıda düşürülmüş
imzamı görmeden

tutarsın elimi, bilirim, ben ölmeden


aşk mümkündür aşığı öldürmeden
her aşk, her şiir
ardından uzun uzun bakılan adı bildik sevginden,
gözlerinde hep bir yolculuk taşıyan
o sessiz, o faili bilinen öpüşlerden
dudak altı sözcüklerden
aşk mümkün olmasaydı
hiç bırakmazdı yakamı kağıdın ölüm beyazı sureti
elle bilenmiş sözcükler,
yüreğime sokulan serüvenlerin hançer tadı
nabzımın atışına ayak uyduran vezinler
gece adımları şiirlerin
bırakmazdı yakamı yaşadıklarım
giymeden çile giysilerini
hayatın maskelenmiş gerçeği


upuzun bir mesafeyle yeniden sokulmak için
sana, sende tutuşmak için aşk ile
bıraktım, bıraktı beni ne geldiyse başıma
yürüdüm sana, sana mümkün olmak için

mümkün olmak için aşkıma

yeniden ve yeniden.....

[cerenimo]

Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları bir sandığa koyup hayatı
bir yerinden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim.
Yapamadım...

Gittin...
Bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş
sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık.
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde.
Bil ki seni...
Unutamadım...
TEŞEKÜRLER....

Ve şimdi yaptıklarını görüyorum ve benim sana dediklerimi işitiyorum…Yalvarmak için gururumu hiçe saymış biri olmam sana aşkıma kendimi teslim etmem bana çok pahalıya patladı.Pahalı dediysem fiyatına bakma çünkü artık değeri yok değeri bilinmeyen hiçbir şeyin olmadığı gibi…Odama dolan kokun yastığıma dökülen saçların ve elimdeki sıcaklığını sakladım. Kimse bulmasın diye değil kimse kıskanmasın diye yaptım. Söylemedim nasıl sevdim anlatmadım nasıl biriydi diyenlere ve söylemedim nasıl gittiğini nasıl bana git dediğini…Konuşmadım günlerce günleri kovup ayları beklercesine tek olmak istedim tek tanıyan seni tek koklayabilmeli sen dolu odamı tek uzanmalı saçlarını döktüğün yastığıma ve tek anlam vermeliydim gidişine acımı derinde derimin derinliklerinde damarlarımın hayat çizgilerinde yavaş yavaş hissettim…Her gece yeniden doluyor hüzün, ses çıkarmadan içime akan kaynar sular gibi dökülüyor göz yaşlarım boğazımda bir yumruk gibi düğümleniyor kelimeler, sana dön demeyi haykırırcasına söylemek için direniyor direnmekten de öte kendimi bu yumrukla her gece öldürüyordum. Öldüm bir gece bir sabah yeniden dirildim öldüm her gece, her sabah beni “O geldi” diye dirilttiler. İşte o gün anladım bazı yalanlar mutlu yapıyordu bazı yalanlar beni hayata döndürüyordu…
Ve şimdi ardıma bakıyorum :
“Senin adın neydi?”
Ardına bak bakılması gereken şeyleri bir bir hatırla var mı orda bir yerlerde ben, benim adıma yakışan bir değerim. Aslında bende değiştim biraz yoksun, bir çöküşün sonunu yaşadım.Ardına bile bakmadan terk ettim bende kendimi. Senin gibi ayrılmak bana da acı verdi ağlamak kadar dürüst birini aradım kaçış yollarımda adın kadar saf bir beni aradım. Çünkü demiştin sen yolunu biliyorsun hayat senin tek yolun…Yolumu bildiğimi kim söyledi sana yolu bileni kim verdi bana! İklimleri yarıştırdım mutsuz yüreğimde hep sonbahar kazandı bir birliktelik olmasın diye. Yağmurda yağan damlalarda sessizliğini aradım o ince tınıyı hep aradım. Karşılık vermedi kimse bana karşıdan bakmadı kimse niye! Zaten yok olmuş birini aramak için kimdi bana yardım edecek, bu sefil insan bu çıldırmış kişi kimdi! Bana ellerindeki ateşi çok gören nankör insanların hataları yolumu kaybettirdi. Şehirden ayrılmak için bindiğim otobüslerde dalgalara karşı direnen bir yelkenlinin içindeymiş gibi hep yağmur peşinde kendimi harap etmiştim.Yakında bir yerlerde yağmur yağar belki tekrar dinlerim seni diye…
Kimdin senin adın neydi?

[cerenimo]

Bilirim

Bilirim;
Sevmezsin bir başına
Seyretmeyi yağışını yağmurun
Omuzunda kolu olmalı sevdiğinin
Aynı damlada seyretmelisin dünyayı
Gökkuşağında aynı renk
Aynı koku olmalısın toprakta...
Kır çiçekleri toplamanın anlamı olmaz
Taç örecek baş uzaklardayken.
Gezdiğin dağlarda
İçtiğin pınarlarda
Hüzün pusu kurmuştur
Tadı tuzu kalmamıştır hayatın.
Bilirim;
Şarkılar eski şarkı değildir artık

TEŞEKKÜRLER ÇOK SAĞOLUN,SİZİN YAZINIZDA ÇOK GÜZEL...

[beliz]

aşk benim adım,aşk...kısacık bir kelimeyim ama anlamım ansiklopedileri aşar.ne rengim belli,ne zamanım?ansızın dikili veririm karşınıza.beklenmedik zamanlarda sinsice süzülürüm yüreklerinize.adım aşk benim...

bir bakmışsınız hızlı hızlı çarptırmaya başlamışımdır kalbinizi.heyecan yüklerim benliğinize,bir anda değiştiririm renginizi.siyahtan maviye yol alır kalpler benimle.en acılı yüreğe bile huzur verir benim adım.benim adım aşk...gece gündüz demeden damarlarınızda dolanırım.

gururunuzu ve mantığınızı silerim bir anda...size aynı anda korkuyu ve cesareti verip,hayatınızı en tatlı oyuna dahil ederim.ben ruhunuza güneş gibi doğduğum gibi,bazen geceleri getiririm.benim adım aşk...ben bir karmaşayım.

size şiirler,mektuplar ve güzel sözleri yazdırtan duyguyumdur ben.bir gülde değişir bazen adım ve sevgiliye yol açarım kalpten kalbine.ben size en aptal şeyleri yaptıran şeyim aslında.aşk benim adım,aşk...

bazen ruhunuzu sıkıştırıp,sizi kendinizle başbaşa bırakırım.ve benim sayemde birleşir sevdiğinizle elleriniz.ben öyle bir şeyim ki sizi hem hayata bağlarım,hem hayattan soyutlarım.ben yaralarım ve yaralarınızı saranım.benim adım aşktır...ben çözümü en zor vakayım.

aşk benim adım,aşk...anlamım ve yaşatacaklarım sınırsızdır aslında.ama ne gerek var hepsini şimdi anlatmaya.benim adım aşk...beni yaşadıkça tanıyın.bir gün elbet sizin yüreğinize de uğrarım.benim adım aşk...ben bambaşkayım.Benim adım SEN....

[cerenimo]

SAĞOL BELİZ


aşk benim adım,aşk...anlamım ve yaşatacaklarım sınırsızdır aslında.ama ne gerek var hepsini şimdi anlatmaya.benim adım aşk...beni yaşadıkça tanıyın.bir gün elbet sizin yüreğinize de uğrarım.benim adım aşk...ben bambaşkayım.Benim adım SEN....

[mevlutgunes]

Ben sana hiç kavuşmadım ki! Seni özlemenin kitabını yazabilirim. Anlatabilirim daldaki kuşa, topraktaki solucana. Yokluğunda yıllardır özlemine dayanmayı öğrendim.
Nasılsa Ustası oldum beklemenin tükenmek pahasına.. Ama hiç kimse kavuşmayı,
İki derenin birbirine karışıp Sarmaş dolaş aktığı yatağın yorgunluğunu Sormasın bana..Anlatamam... Çünkü senle ben, ayrı kaynaktan doğmuş sularında hasretleri taşıyan başka denizlere koşan iki ırmağız. Birbirimize uzak topraklarda tüketirken yılları aynamızda ayrı gökleri yansıtırız. Sen bana yalnızca ve sadece sensizliği sor. beklemeyi..Özlemeyi sor.

[cerenimo]

Belki bir gün gelirsin odama bahar gibi
Doludizgin başıboş bıraktım acıları
Yağacaksın gönlüme yağmur gibi kar gibi
Ne güzeldir yaşamak yeniden sancıları
Belki bir gün gelirsin odama bahar gibi

Bir uzar bir kısalır ansızın mesafeler
Seni yanımda bulur yanımda kaybederim
Göz açıp kapamadan geçer bir bir seneler
Sevginin ocağında bir gün erir giderim
Bir uzar bir kısalır ansızın mesafeler

Düşlerimde sen yoksan ağu olur geceler
Tinsiz beden gibiyim et ve kemik yığını
Neden haber getirmez ak kanatlı turnalar
Ferhat nasıl delmişse deldim aşkın dağını
Düşlerimde sen yoksan ağu olur geceler

Yıllırdır göğsümde ben yanardağ taşıyorum
Külümden savruluyor milyarca kıvılcım
Sevginin doruğunda acıyla yaşıyorum
Zamanı bölemiyor artık sevgi kılıncım
Yıllardır göğsümde ben yanardağ taşıyorum

Kavuşmanın acısı ayrılıktan daha zor
Bir isterim yar seni bir istemem yanımda
Her yanım yalaz yalaz yüreğim ocakta kor
Yalnız sevgi dolaşır bütün damarlarımda
Kavuşmanın acısı ayrılıktan daha zor

Nihat Yücel