İzmirli Arkadaşlarımıza Özel...

[Papatyam]

İzmirli Arkadaşlarımıza Özel...

Bu sabaha hava harika. Güneş pırıl pırıl. Kim demiş İzmir'in havasına güven olmaz diye. Dünkü fırtınadan sonra çıktı işte. İllaki dayanamaz İzmir de güneş gülümseyi verir güzelim şehrime. İnadına güven İzmir'in havasına güneş hep burada.

Bu şehri çok seviyorum. Tuz kokusuna, rahatlığını, kemeraltı'nı, vapurlarını, güneşin bataşını (bu kadar güzel güneş batışı birde Rio De Jenerio da varmış. öyle der büyüklerimi) konuşkan güler yüzlü kadınlarını.

Birgün hiç unutmam Ankara'da belediye otobüsündeyim. Bir hanım yaklaştı yanıma ve sordu :

- Pardon İzmirli misiniz acaba şaşırdım tabii nerden anladığını sordum.

- Bir kere çok konuşuyorsunuz (vallahi yalan değil. İş yerinde de çok şikayet ederler. Bir yandan bilgisayarımda yazımı yazarım bir yandan telefonla konuşurum bir yandan da sağa sola laf yetiştiririm) dedi ve ilave etti.

- Aynı zamanda da renkli giyinmişsiniz. Eeee birde dillere desten güzelliğimiz var hemen fark ediliyoruz demek ki daha ne olsun.

Yaz akşamları balkonu yıkadıktan sonra ıslak ayaklarla şöyle bir sigara yakılıp kahveler höpürdetildi mi deymeyin keyfe. Hele bir de körfeze bakan bir terasta iseniz hanım hanıma yapılan azıcık fal azıcık dedikodu ve açık saçık fıkralar... Güneş uykuya yatarken bundan keyiflisi var mı?

İzmir'in kadını rahattır. Korkusuzdur. Azıcıkda ağzı bozuktur. Öyle korkutamaz bizi şehirli maçolar. Bende severim argo konuşup ağzı dolu dolu küfretmeyi. Yeri geldi mi ne rahatlatır insanı. Sayfalarca yazağın duygularını iki kelimede özetlersin "çok konuşmada almıyayım paçanı aşağı"

İzmir dışından olan erkekler pek sevmez biz İzmir'lileri. Bu kadar dobra laf ebesi efelik damarı kabardı mı gözlerinden kıvılcımlar fışkıran kadınları ancak bizim gibi kor ateşler söndürür de ondan. Neymiş İzmir'in kadınına güven olmazmış ahhh canım neden olmasın bal gibi olur. Kendine güvenen adam gibi adamsan ömrüm senin.

Biz İzmir'liler flört etmeyide severiz. Havasında var ne yapacaksın hormonlarını bozuyor adamın. İlkbaharda buram buram ıhlamurların kokusu denizin kokusuyla ebrulanırken insanın aklına aşktan başka ne gelir ki. Bu şehir buram buram aşk kokuyor. Bu şehirde aşk var.

Ah ne güzeldir yaz akşamları şortları ayağa geçirip sırtta askılı bluzlar ayakta terliklerle sahil boyunda Çiğdem çitleyip dedikodu yapmak. Yarı Rumca yarı Türkçe İzmirce konuşup sıcaktan yana enseleri ödünç paramanlalarla rahatlatıp kimsenin asfalyasını attırmadan şakalaşıp gülüşmek. Kumruları boyozları halletmek.

Ankara da çok güzel günlerim oldu. Evliliğimin ve gençliğimin en güzel yılları bu şehirde geçti. İstanbul ise hep beni büyüler. Hep taşralı gibi hissederim ihtişamı karşısında kendimi. Ama İzmir aklıma geldi mi burnumun direği bir sızlar ki gözlerim yaşarır. Ne yapayım içime işlemiş işte İzmirliyim seviyorum ben güzel İzmiri mi? gavur İzmiri mi?...

Oylum ÖZMEN