AŞK KAYBOLANI BULMAKTIR - Papatyam Forum

Papatyam Forum

Go Back   Papatyam Forum > ..::.ATIŞ SERBEST.::. > Yakılacak Mektuplarınız

Yeni Konu aç  Cevapla
 
Seçenekler
Alt 16 August 2006, 18:40   Mesaj No:1

gozdem

Papatyam Paylaşımcı Üyesi
Avatar Otomotik
Durumu:gozdem isimli Üye şimdilik offline konumundadır
Papatyam No : 809
Üyelik T.: 29 March 2006
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
Memleket:aşkın olduğu he
Mesaj: 268
Konular:
Beğenildi:
Beğendi:
Takdirleri:10
Takdir Et:
Konu Bu  Üyemize Aittir!
Standart AŞK KAYBOLANI BULMAKTIR

AŞK KAYBOLANI BULMAKTIR


Kendime sordum aşk nedir diye ve yanıt kendiliğinden geldi; aşk, kaybolanı bulmaktır.

İki gündür göremiyor olmanın da etkisi ile (bu yazıyı Pazar günü yazıyorum), bir öğretmen arkadaşla sahilde güneşli bir öğleden sonra dolaşıp, sonra tatlıcı arabasının yanında biraz oyalanıp eve gelince, içime bir hüzün çökmüştü.

Öğretmen arkadaşı yolculamadan önce, evlerinin olduğu sokak başına gittiğimizde, balkonda annesi ile bir başka bayan dikkatimi çekti karanlıkta. Misafir mi vardı evlerinde, nasıldı şimdi ve acaba nerede? Salonda mı oturuyordu yada kendi odasında mı idi eğer varsa ayrı bir odası?

Ayrılık, odalarda mı başlıyordu ve yaşamı da bir ev gibi düşündüğümüz zaman onda da misafir odası, kendi odamız ve diğer odalar mı oluşturuyorduk imkanlarımız dahilinde?

Aşk, kaybolanı bulmaktı.

Ve önce kaybolmak gerekiyordu oysa.

Cumartesi günü yayınlanan “Sen üzülme” yazımda, “Bildiğim tek şey şu ki: Ben yazın kaybolmuştum” demiştim.

Ve böylece, aslında o anda farkında olmasam da, beni bulacak kızı arayışım başlamıştı.

Kitap yazmak için işten ayrılmıştım ve vakit geçirmek için diye yazın sıcağında güneşin alnında yol kenarında beklemem, aslında kaybettiğim kendimi bulacak kişiyi beklememdi.

Aşk, beklerken başlıyordu kendini hissettirmeye belki de.

İlk ayak sesleri o zaman duyuluyordu.

O sesi ayağı ile bana doğru taşıyan kişi beni bulabilirdi.

Ve ben yol kenarında, ayak seslerine kulak kabartmıştım belki de.

Gözde ilgim de böylece başlamıştı, yazın.

Dünyanın kendi ekseni etrafından her dönüşünde, biraz daha kayboluyordum adeta.

Zaman, kendi düşleri ile meşguldü ve ben sadece kaybolmamış ayrıca unutulmuştum da.

Küçük kardeşinin elinden tutmuş evlerine doğru giderken, belki kardeşini bulduğu gibi beni de bulabilecek kişidir diye düşünmüş olabilirim.

Aşk, kaybolduğumuz zamanlarda, bizi bulabileceğine güvendiğimiz birine duyduğumuz ilgi idi.

Bizi araması için, dikkatini çekmeye çalışır, olur olmaz karşısına çıkarız.

Kendi adıma konuşmak gerekirse, her bulduğum vakitte, onun kardeşini alıp okuldan dönmesini yol kenarında, tatlıcı arabasının yanında büyük bir heyecanla bekliyordum.

Kaybolmuştum ve beni bulmasını istiyordum.

“Sevginin koordinatları” yazımda, aslında Ona kendi koordinatlarımı bildirmeye çalışıyordum.

O yazıdan kısa bir alıntıyı sizlerle tekrar paylaşayım ki, aynı zamanda yaşadığım çaresizliği de anlatıyordu:

“7 Şubat Salı günü akşam üzeri, zaman zaman şiddetini arttıran bir yağmur başladı.

Ben o sırada, ışıklarını yakmış küçük tatlı arabasının yanında durmadan saate bakıyordum. Ofisten bugün de erken çıkmıştım. 16:45’ten itibaren, elimde şemsiyem olmasına rağmen, şemsiyeyi açmadan, Ela gözlünün geçiş güzergahı kenarında beklemeye başladım.

Kendisi için, yağmur altında şemsiyesiz beklediğimi, sadece yağmurdan değil, kendisine olan duygularım dolayısı ile de sırılsıklam olduğumu anlatmaktı amacım görsel olarak.

Çünkü sözsel iletişim kurma imkanım yoktu.”

Sorun burada başlıyordu işte.

Kaybolmak aynı zamanda iletişim de kuramamak anlamına geliyordu.

Ben ona bir umut bakarken o bana hiç de bakmıyordu sanki.

İlgimi anlamış da olsa, sessiz kalmayı tercih ediyordu belki.

Ve her akşam evlerine doğru gözden uzaklaşırken, beni görmeden geçip giderken,

Ben yeniden ve daha fazla kayboluyorum.

Evreni yeniden tanımladım, bazıları on bir-on iki yıllık notlarımdı ve ben bunca yıl beklemiştim.

O evrende yerimi “sevginin koordinatları” yazımla belirttim.

Eğer benden rahatsız oluyorsa diye “Sen üzülme” dedim Cumartesi günkü yazımda.

İşte durum böyle.

Aşk, kaybetmek değildir.

Aşk, kaybolanı bulmaktır.

Bakalım beni bulabilecek mi?
__________________
<<<KEşKe_Bir_Vİtrİn_CamIndAn_İçEri_DüşsEm de_Cam_ParÇalaRı_Benİ_ŞeRiTLer_HaliNDe_KeSSeDe_RuH uMlA_BedEnİm_aYNı_oLSa!!!>>>
Alıntı ile Cevapla
Cevapla

Bookmarks

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)
 
Seçenekler

Yeni Sayfa 1

www.papatyam.org Ana Sayfa

Tefekküre Davet Köşesi

Papatyam Sosyal Medya Guruplarımıza Katılın

                       Instagram         

Papatyam alemdarhost.com sunucularında barındırılmaktadır.