05 April 2006, 08:52 | Mesaj No:1 |
Durumu:
Papatyam No :
792
Üyelik T.:
24 March 2006
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
|
ÖzLeDiM SeNi
ÖzLeDiM SeNi Gökyüzünü seyrediyordum. Kimbilir kaçıncı kez başımı ona doğru kaldırıp, bir şeyler düşünüyordum. Uçsuz bucaksız maviliğin sadece kendi bulunduğum yerle sınırlı olan derinliğinde düşünüyor ve düşündükçe geride bıraktığımız sessiz saatlerimizi belleğime iyice kazıyordum.. Zamanın bir önemi var mıydı? Ya da zamanın bir önemi olmalı mıydı? Neden hep yaralarımızı onunla örtmek zorundaydık ki! Kahrolası zorunluluklar... İşte yeniden karşıma çıkmışlardı. Bu kadar muhtaç bir hayatımız mı vardı? Belki önemliydi ama neden şimdi? Kulağımda inceden inceye yükselen sesiyle bir şarkı " One more cup of coffee for the road, one more cup of coffee till I go..." Hiç bu kadar kahve içtiğimi hatırlamıyordum hayatımda. Sanki hala buradaydın ve yanıbaşımda beni dinliyordun. Bense sen gitme diye fincan fincan kahve içiyordum. Oysa sen varlığınla özdeşleştirdiğin karanlıklara doğru çoktan yola çıkmıştın. Kimbilir hangi durakta buğulanmış camlara bakıyor, kanayan damlalarda beni hatırlıyordun. Sahi hatırlıyor musun? Dün gece belki sen odama konuk olursun diye kullanmaya kıyamadığım mumlardan bir tanesini bizim için yaktım. Rüzgara karışıp giden her kıvılcımda ben de birkez daha titredim. İçimde bir yerlerdeydin. Seni aradım. Seninle konuştum. Biliyorum bu yazılar da gidişin de hep aynı. Ama ben tüm bunlara rağmen seninle varolduğum yerde paslaşmayı seviyorum. Senin olduğun yerlerde tüketmeyi değil; yaratmayı seviyorum. Senin çizdiğin yollarda ağlamayı değil; mutlu olmayı seçiyorum. Senin karanlığında ışık olmayı; sessizliğinde ses olmayı tercih ediyorum. Demiştim ya birgün sana: "Sen istemesen bile küçük ışıklar çok uzakta da olsa görünür." Ben o ışıkları görüyorum; sen dünyanı karartsan da! Odam duman dolu..Mum hala yanmaya devam ediyor. Ateşi bir söndürüp bir yakıyorum. Simsiyah dumanlar çıkıyor. Dumanlar arasında ben, dumanlar arasında sen... İkimiz de yalnızız. Birazdan mum bitecek ve ben yine odamla başbaşa kalacağım. Bekledim belki gelirsin diye; ama gelmedin.. Olsun, ikimiz de yalnız kaldık. Hiç değilse bunu becerebildik. Fakat yine de seni aramaya devam ediyorum içimde. Belki de yine o, zaman, seni bulmama engel oldu. Yakında ondan da bir şekilde kurtulmanın yolunu bulacağım. Bakalım o zaman da yine beni yalnız bırakabilecek misin?
__________________
mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz |
05 April 2006, 09:00 | Mesaj No:2 |
Papatyam Site Yöneticisi
Durumu:
Papatyam No :
1546
Üyelik T.:
11 March 2005
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
Memleket:İstanbul
|
ÖzLeDiM SeNi
[size=18px]Bekleyenler İçin...[/size]
Sen, gelinceye kadar; Pencerem kapalı duracak, Rüzgâr gelmesin diye. Artık, perdeleri açmayacağım Gün ışığı girmesin diye. Sonra, kahrolacağım. Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta... Ve günlerce, gecelerce haykıracağım Nerdesin diye... Ümit Yaşar Oğuzcan
__________________
"Bilgi Paylaştıkça Çoğalır" |
05 April 2006, 09:12 | Mesaj No:4 |
Papatyam Site Yöneticisi
Durumu:
Papatyam No :
1546
Üyelik T.:
11 March 2005
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
Memleket:İstanbul
|
ÖzLeDiM SeNi
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir... Beynimi uyuşturuyor özlemin... Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca yıl içimi nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum. Yokluğun, hatırlandıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp sürekli bir boşluğa dönüşüyor. Sabahlara seni okşayarak başlamaları, akşamları her işi bir kenara koyup seninle baş başa karşılamaları özlüyorum ; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü... Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken ; ve ne yumuşak, bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken... Ya da kolyeni çözdüğümde kollarıma atlarken... Hasta olduğunda, o korkunç kriz gecelerinde günler, geceler boyu nöbet tuttuk başında... O şen kahkahalarına yeniden kavuşabilmek için sessiz dualar ederek... "Atlattı" müjdesini kutlarken yorgun bedenindeki yaraları okşayarak, doktorun böldü sevincimizi : "yaşayamaz artık bu evde... Yüksek binalar ve beton duvarların gri kentinde"dedi, "o gitmeli... Ve kendine yeni bir hayat çizmeli..." Bilsen ne zor, gitmen gerektiğini bile bile "kal" demek sana... Ne zor, senin için ebedi mutluluğun beni unutmandan geçtiğini bilmek... Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğumuzu görmek ve sana bunları söyleyemeden "git artık" demek... "Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa" demek sana ne zor... Sesimi, kokumu çekip alıvermek beyninden, sesin, kokun hala beynimdeyken... Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek... Ve sonra kendi ellerimle bindirip seni yabancı bir arabanın arka koltuğuna, birlikte güneşlendiğimiz onca yazı, yan yana titreştiğimiz onca kışı, paylaştığımız bunca acıyı, onca kahkahayı ve bütün o uzak yeşillikleri katıp yorgun bedeninin yanına, arkadan pişmanlık gözyaşları dökmek ne zor... Ne zor hiç tanımadan seni emanet ettiğim bir şoföre "hızla uzaklaş buradan ve gidebileceğin kadar uzağa git" demek... Yokluğunu beklemek, ne zor... Bunları düşündükçe, şu anda uzaklarda bir yerlerde üşüdüğünü sezinleyerek panikliyorum. Bütün engelleri aşıp, terk edilmiş caddeleri, kimsesiz sokakları, yalnız bulvarları arşınlayarak sana ulaşmak, sessizce başını okşamak, kulağına sevgi sözcükleri fısıldamak ve yavaşça üzerini örtmek geliyor içimden... Paylaştığımız bir mazinin, yitirdiğimiz bir geleceğe dönüşmesinden hicran duyuyorum. Gizli gizli hüzünlendiğim akşamlardan birinde, terk etmişlere özgü bir terk edilme korkusunu da yüreğimin derinliklerinde duyarak sana koşmak, yaptıklarım ve daha çok da yapamadıklarım için özür dilemek ve "dön bebeğim" demek istiyorum : "Geri dön... Kulüben seni bekliyor..." Can Dündar
__________________
"Bilgi Paylaştıkça Çoğalır" |
05 April 2006, 09:24 | Mesaj No:5 |
Durumu:
Papatyam No :
822
Üyelik T.:
05 April 2006
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
|
ÖzLeDiM SeNi
[size=18px]Aşk Korkusu
Ask korkuya perdedir, korku da aska perde; Allah'tan nasil korkmaz insan O'nu sever de... Necip Fazıl Kısakürek[/size] Teşekkürler Beliz....
__________________
mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz |
05 April 2006, 10:22 | Mesaj No:6 | |
Guest
Durumu:
Papatyam No :
Arkadaşları:
Cinsiyet:
|
ÖzLeDiM SeNi
Alıntı:
Kırsanda kalbimi binbir yerinden Ağlatsanda beni kızamam sana İncitsen yaralar açsan derinden Öldürsende beni kıyamam sana… |
|
05 April 2006, 10:32 | Mesaj No:7 |
Papatyam Site Yöneticisi
Durumu:
Papatyam No :
1546
Üyelik T.:
11 March 2005
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
Memleket:İstanbul
|
ÖzLeDiM SeNi
[size=18px]Özle Beni[/size] İyilik canlısı iyi olan sensin Yeryüzünde var olan hurisin Yüreğin kardan temiz lekesiz Gül yüzünde açan güllerin eksiksiz Felek senden yana olmasa da Ela gözlerin yaşlara boğulsa da Çaresizlik dört bir yani sarsa da Sevgisizlik denizinde boğulsan da Bir gün elbet bir gün devir değişecek Bu felek elbet sana da gülecek Kutsal sevgi yollarına düşecek Yanında olmasam da senden uzaklarda Bir gün geleceğim mutlaka sana Bekle sevdiceğim yüreğinde sevdanla Özle beni geleceğim sözüm var sana Özlemler ateşlerinde yansak da Çaresizlik kuyularına dalsak da Bu acılar tez vakitte son bulacak Sevenler sonunda hep kavuşacak Sen ve ben gibi Özle beni sade özle Can evinde sakla beni Sevdanla bak büyüt beni Özle beni çünkü ben de Özlüyorum seni........... Ayşegül Akyıldız / 08.05.2005
__________________
"Bilgi Paylaştıkça Çoğalır" |
05 April 2006, 14:22 | Mesaj No:8 |
Durumu:
Papatyam No :
523
Üyelik T.:
24 August 2005
Arkadaşları:0
Cinsiyet:
|
xl
Özletiyor Seni Bu Yağmurlar
Burada yağmur yağıyor Aralıksız yağıyor günlerdir Ama sen yine de şemsiyeni Almadan gel ilk otobüsle Buğulanan camlara usulca Yüzünü çiziyorum ki yüzün Bir yağmur damlası olup Düşüyor yapraklarına gülün Güller de bozamıyor bu uzun Karanlık sessizliğini kentin Anılarını yitiriyor sokaklar Bezirgânlaşıyor bulvar ışıkları Tarih de kekemeleşiyor bazan Ki o zaman aşktır tek bilici Aşksa yürümek gibi bir şey Duyabilmek kuşların gelişini Anısı bizsek eğer bu kentin Unuttuğu türküler bizsek Acıyı rehin bırakıp bir güle Anımsatmalıyız bunları bir bir Sonra yürümeliyiz seninle Sokaklara caddelere çıkmalıyız Belki bir aşktır bu kentin Belleğini geri getirecek olan Burada yağmur yağıyor ama sen Şemsiyeni almadan gel yine de Özletiyor bu çılgın sağanak seni Sırılsıklam özletiyor biliyor musun Ahmet Telli
__________________
mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz |
Bookmarks |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Benzer Konular | ||||
Konu Başlıkları | Konuyu Başlatan | Papatyam Forum Ana Kategori Başlıkları |
Cevaplar | Son Mesajlar |
seni seviyorum | YakupEMİR | Şiir Bahçesi | 0 | 15 March 2008 12:22 |
seni seviyorum | YakupEMİR | Şiir Bahçesi | 0 | 13 March 2008 21:12 |
Seni seviyorum | REHA | Şiir Bahçesi | 12 | 31 May 2006 08:47 |
Bilmeden Özledim... | Mekansiz | Yakılacak Mektuplarınız | 1 | 08 May 2006 10:50 |
Seni Seviyorum... | Papatyam | Şiir Bahçesi | 15 | 23 February 2006 15:14 |
Tefekküre Davet Köşesi |
|
Papatyam Sosyal Medya Guruplarımıza Katılın |