duvarımda bir gelin yaşar

[beliz]

duvarımda bir gelin yaşar

tebessümü yarım kalmış bir anın ardından
ağlamaklı bir yalnızlığa ilk düşüşüm;
yağmur altında sokaklarca,
caddelerce adımlarıma bulaşan bir çığlık;
çocukluktan ergenliğe ilk adımlarımda
adamca duruşuma sıkılan ilk kurşundu bu.
geceyarılarında uykusuzluğa alışmamış gözlerimi
kan çanağı sabahlara kilitleyen
ve alnıma dayanmış bir namlunun ilk tetiği düşürüşüydü.
rus ruleti başlamıştı artık.
bu oyun
hayatla ölüm arasında ilk kurbanını vermişti.
gündüzleri görünmeyen bir ölüydüm artık.
zemheride terleyen,
ağustosta üşüyen,
gündüzlere yan çizmiş,
gecelere gel diyen bir yaşamak benimkisi...
duvarımda bir gelin yaşar,
henüz kan bulaşmamış duvağına.
henüz bir uçurumdan düşüşünü gören olmamış.
bir gelin yaşar odamın duvarında,
beyazına meleklerin tutulduğu.
aklımı firara verdiğim,
kalbimi hayata çizdiğim ilk günden beri
aşkın bırakıp gitmek olduğunu;
yıldızlar altında can çekişen gençliğimi
yarım kalan bir tebessümün intiharına vereceğimi
hiç söylememiştin.
işte bu gece de bırakmadım seni.
kaçsan da

bedenine kilitli sandığın gözlerim
gecenin burcu kokan esintisinde yakalar seni.
gölgeler boyunca izlerim duvarımda;
gölgeler boyunca ağlarım,
varolan yokluğunda.
uçurtmam gökyüzünü çoktan terk etti;
gündüzler gözlerimi.
sağanak bir sensizliğin tam ortasındayım.
yaşamla ölüm arasında kurulmuş bir uçurumun
geri dönüşü olmayan,
hani o gökle yer arasında,
toprağa en yakın yerindeyim artık.
bir hastayım, devası olmayan.
devalar buhranda yakalar beni.
odamın duvarında bir çığlıktır reçetem.
milyon çiçekten ve böcekten,
tüm canlı ve cansızdan,
kainatın önüme serilmiş tüm cansızlığından
sana koşuyorum,
reçetem ölümümde saklı bir vuslattır.
sana geliyorum.
duvarımda bir gelin yaşar,
beyazına meleklerin tutulduğu.
ben gecikmiş bir intiharım,
“gel” sesine koşar adım gelen.
ölüm kavuşmaksa sana,
ki öyle
sana geliyorum.

SANA BİR GÜN
KAVUŞABİLMEK HAYALİYLE YASARKEN
EN DELİ SEVDA DENİZLERİNDE YELKENLERİ SUYA YENİLMİŞ
YAŞLI VE YORGUN BİR GEMİ GİBİ YIKILMAK ÜZEREYİM
AYRILIGIN TADINI MERAK ETMİYORUM ARTIK
ÇÜNKÜ BİLİYORUM
EVET ÖĞRENDİM
AYRILIK BİRAZ ACI VE TUZLU
ÖNCE YÜREĞİNİ PARÇALIYOR SONRA GÖZLERİNDEN AKIYOR YAVAŞÇA
ADINA BAZILARI AĞLAK DESEDE
SEVGİLİYİ GÖREMEYEN GÖZLERİN TUZLU İSYANINDAN BAŞKA BİRŞEY DEĞİL
TEK TESELLİSİ KAVUŞMAK HAYALİ
YORULDUM ARTIK
SENİ ÖZLEMEKTEN VE YOKLUĞUNA BAHANELER BULMAYA ÇALIŞMAKTAN
KENDİMİ KANDIRMAKLA VAKİT GEÇİRİYORUM BURALARDA
SANKİ SENİ HİÇ DÜŞÜNMÜYORMUŞUM GİBİ DAVRANIYORUM
SİGARA İÇERKEN YOLDA YÜRÜRKEN HERHANGİ BİRİSİYLE KONUŞURKEN
NEFES ALIRKEN
SANKİ HİÇ AKLIMDA DEĞİLMİŞSİN GİBİ DAVRANIYORUM
ARTIK HERSEYİ DENEYECEK KADAR
ÇARESİZ KALDIM BURALARDA
ölümü bile