Ölüm bile ayırmasa

[gebzelim]

Ölüm bile ayırmasa

Ölüm bile ayırmasa bizi
Satırlara sığmıyor sana olan sevgim
Birkaç kan damlası yetmiyordu.
Sevgimi yazmak için gönlümü deştim.
Sonra baktım olmuyor;
Senin için yazmaktan vazgeçtim.
Ama dayanamadım işte.
Akacak olan sevgi;
Gönülde durmuyormuş meğerse.

Ne kalem gerekli bu aşkı anlatmaya,
Ne de kağıt.
Sadece sen ol karşımda,
Ve gör kendini akan göz yaşımda.
Ama bilirim istemezsin gelmeyi.
Gelsen bile zamana bırakırsın beni sevmeyi,
Sevsen de; çıkarmazsın aklından ansızın çekip gitmeyi.
Oysa bir gelsen de görsen yüreğimdeki yangını.
Bilsen sana hazırladığım gönlümdeki tahtını.
Özür dilerim bu geliş hayal ettiğim gelişti.
Gerçek olan şu.
Öyle bir gelseydin ki görseydin gönlümdeki yangını,
Sana hazırladığım sıra köşkleri, sarayları…
Şüpheyle değil sevgiyle gelseydin,
Ya da keşke gelmeseyin de
Hep hayalimde kalsaydın.
Ve ben her gece seni kendime aşık edip;
Koynuma sarsaydım.
Sonra söz verseydik birbirimize ayrılmamak üzere.
Ve bir zaman sonra kızımız olsaydı.,
Yüzünde adına yaraşır bir BUSE…
Keşke böyle olsaydı.
Ve ben seni merak etmesydim yanımda yokken.
Sesini duymayı özlemeye ihtiyaç duymasaydım.
Her an, her saat sesini duysaydım keşke.
Ama öyle bir geliş ki bu;
Gidişi başından belli sanki…
Ama öyle bir gidiş olacak ki bu;
Ölüm bile kavuşturamayacak bizi…
Ama sen öyle bir kal ki;
Ölümün bile ayırmaya gücü yetmeyecekmiş gibi…

Sen teksin, sensizlik tek, yalnızlık tek
Bazen üçümüz birleşiyoruz seni düşünüyoruz
Yalnızlık hep başka konu yok mu diyor
Sensizlik zaten sana hasret ,
Ne zaman bitecek bu özlem diyor
Yalnızlığa yok diyorum,
‘Sen’den başka hiç kimse olamaz düşüncem.
Sensizliğe cevap veremiyorum,
Sessiz kalıyorum, mahkum muyum bu sükunete acaba?
Bu sessizlik sürdükçe hüzün sürecek
Hüzün sürdükçe bu birleşme her gece tekrarlanacak.
Yalnızlığı susturabileceğim ama sensizliği asla!

[beliz]

Ama öyle bir gidiş olacak ki bu; 
Ölüm bile kavuşturamayacak bizi… 
Ama sen öyle bir kal ki; 
Ölümün bile ayırmaya gücü yetmeyecekmiş gibi…

yüreğine sağlık gebzelim(çok güzel) :cry: :cry:




Saatlerdir anlatıyorum sana
Sense sadece dinliyorsun gözlerin kapalı
Neden üstüne beyaz bir örtü örtmüşler
Neden herkes ağlıyor
Oysaki sen nefret edersin gözyaşlarından
Sustursana onları
Işıltılar saçsana ağlayan gözlere
Bilmiyorsun ;
Hava öylesine soğuk ki kutuptayım sanki
Gerçekte deKor aynı heryer bembeyaz
Ya senin buz gibi vücudun
Ver elini uzat ki ısıtayım
Ama hayret buz gibi olmuşlar.
Mutlusun belli dudaklarından yüzünden
Belli huzurlu olduğun
DUR...
Bazı sesler var dışarıda
Buraya yaklaşıyorlar
Ellerinde bir şey var kutu gibi
Seni kaldırıyorlar durdursana onları
Bağır çağır götürmesinler
Kapağı kapatıyorlar öldürecekler seni
Oysa SEN yaşıyorsun değil mi ?
Gitme söyle hayattayım de ölmedim de
AŞKIMIZIN HATIRI İÇİN SÖYLE LÜTFEN SÖYLE

Bende bir kalp var bir tanem sensizliği bağıran.
Bende bir aşk var seviyorum diye haykıran.
Ve içimde bir ses beni sana çağıran...

Karanlıkta sesini arıyorum çaresiz,
Umudundaki Işığına koşuyorum belgisiz,
İçimdeki aşk sen varsan bedelsiz...
Ve seni tekrar bulduğum anda,
Kendimi kalbine gömeceğim ecelsiz

[cerenimo]

SÖyle Ne Olur

Ayriliklar Gİzlİydİ GÖzlerİnde BugÜn
BÜyÜlenmİŞ Gİbİ Bakiyordun
Sankİ Kararini VermİŞ Gİbİ
Önce Oturdun BaŞini Ellerİnİn Arasina Aldin Sonra
BİrŞeyler Beklİyordu Kulaklarim
BİrŞeyler Kimildiyordu Dudaklarin
Benİm Duymak, Senİnde SÖylemek
İstemedİĞİn Bİr Şey
Zaman Sİnsİce Akip Gİdİyor
Gece YavaŞca Bastiriyordu
Kum Tanelerİ Hizla Akiyordu DİĞer Tarafa

BekleyİŞ Vardi Ne Olacakti
Ayriliklar Gİzlİydİ GÖzlerİnde Bu Gece
Ben Her Şeyİ Sana BirakmiŞtim İŞte
Duymam Gerekİyorsa Duyacaktim
SÖylemem Gerekİyorsa SÖyleyecektİn
Ama Sessİzce Gİdebİlİrdİn Oysa
HİÇbİrŞey SÖylemeden Bİr Gece Vaktİ Usulca
Sessİzce Gİdebİlİrdİn Oysa

Ölüm anidir budur en büyük gerçek
Önemli olan dünyada sevmek ve sevilebilmek
İnsan ne kadar çok severse o kadar yaşar
O vakit işte yürek hep karlı dağlar aşar
Severken öldümü ölürken de sevmeyi unutmayacaksın
Yokluğun kapalı hücre gibi etrafımda dört duvar
Varlığına doyulmuyor sanki yanımda şölen var
Ağlamak içten bile değil bu gece
Bu gece değil hüznüm hafta da her gece
Seni yazacağım şiirlerime satır satır hece hece
Ölümdür bana yokluğun,hisset ellerimi saçlarında ve yüzünde
Minicik bu kalbim senin büyük sevdan ile dolu
Görmesem de yüzünü hatırlarım hayalini bende özlerim
İşte o zaman saatler duruk gözlerim yaş dolu
Eğer olursa birde yanımda kağıt kalem
Sana şiir yazmak gelir içimden
Anlatsam diyorum güzelliğini bu beyaz kağıda
Az mı yazmış olurum yetmezse bu sayfa
Gel birlikte bir çizgi çizelim ayrılığa
Ayrılığı unutalım gel sarılalım,ölüm o zamanda ayıramaz ya
Gördün sanıyorum yüreğimdeki sevgiyi ve acıyı
Sen dindir yüreğimdeki derin sancıyı
Sende de var ise bu denli sızlayan bir acı
Biz birbirimize bağlıyız ayrılamayız demektir budur bunun ilacı...