GAME OVER

[PESTEMAL]

GAME OVER

Büyük bir bilgisayar firmasının genel müdürü, bilgisayar fuarında kendi
standının bir işiyle ugraşırken telaslı bir baba sokulur yanına...
"Kardeş bakar mısınız," der, tezgahtar sandığı genel
müdüre.
"Çocuğuma bir bilgisayar almak istiyorum. Hangi modeli tavsiye edersiniz? Ram'ı kaç olsun? Hafizası kaç gigabayt olursa iyidir?
CD okuyucusu recordable olursa daha iyi olur mu? Ekran kartı kaç megabayt olursa iyi sonuç alırız? Bu modeli ileride update edebilir miyiz?"
Bilgisayar firmasının müdürü, nefes almadan konuşan ve isteklerini ardı ardına siralayan baba sözünü bitirince araya girer...
"Cocugunuz kaç yaşında?"
"On bir."
"Siz ona en iyisi gidin bir bisiklet alın beyefendi.."
Ne zaman satanizmin pencesine düşüp intihar
eden gencçerin haberini okusam gazetelerde, hep bu
öykü gelir aklıma. Bilgi amacı ile kullaniımayan bilgisayarların insan üzerine tahribatından kuskulanırım hep. Bu kez de oyle oldu zaten.
Çocuklarını ortalıkta patırtı yapmasınlar diye dört-beş yaşlarında bilgisayarın önüne oturtan anne ve babalar, onlara artik bir bilgisayar oyunu kadar uzak kaldıklarını çok geç fark ettiler bence.
Potansiyel katil yetiştiren Doom oyunlarının, kötü ile iyiyi ayırmaktan yoksun taze beyinlere şeytan veya kurban olmayı ögütleyen fantastik interaktif safsatalarin, büyücüler, cadılar, efsunlu yüzüklerden ibaret saçma sapan Hollywood yapımlarının o güzelim kuşagı gelip koyduğu yer elbette ki bir uçurumun kıyısı olacaktı. Ustelik en eğitimlilerin arasından
cıktı bu intiharlar. Ve çok şaşırdı anneler babalar.
Oysa o okula girebilmek icin yıllarca bir tek şey öğrettiler çocuklarına:
"Bilgisayarının başına otur ve diğerlerini parçalamayı öğren. Eğer test
sınavlarında senin yaşındaki 10 arkadaşını elersen, yani 10 arkadaşının hayatını kaydırabilirsen, onları mahvedersen yabancı dille eğitim yapan o
okullara girebilirsin...
Mutlu olmak için 10 kişiyi mutsuz etmen lazım çocugum."
Böyle hazırladılar çocuklarını hayata.
"Parçala, yok et ve öldür..."
Yok et arkadaslarını öldüremediklerini de intihara teşvik et... Ödürdüğün sürece hayatta kalırsın evlat.
Mutluluk sadece ve sadece başarıdır.
Oysa bir çocugun mutlu olması için oyunları, bebeği, futbol topu ve bir bisiklet yeter...
Bir bisiklet bazen daha cok şey öğretir çocuga.
Ama aileler arasında insan yetiştirmek yerine sınavlari birer birer kazanan bir robot yetistirme eğilimi daha cok ağır basıyor.Onları ağaç
seven, deniz seven, kuş seven, doğa seven birer çocuk
olarak yetiştirmek yerine onlardan test hocasını sevmelerini istiyoruz nedense.
Oysa düşünsenize;
sadece hayvan sevgisi aşılasanız bile kedilerin
katledildiği aptal şaptal satanist ayinlerden uzak durur çocugunuz. Sadece bir kedi sevgisi...
Mırıl mırıl bir kedi sesi, gürül gürül akan bir hayat olur...
Kumsala vuran deniz yıldızlarını kurtarmak için onları birer birer denize atan çocuga
"Kumsalda milyonlarca deniz yıldızı var. Ne fark eder ki" diye sorduklarında, denize fırlattığı deniz yıldızını göstererek
"Bunun için çok sey fark edecek" demek için, dolaşıan
kumsallarda hiçbir zaman
"Game Over" yazmaz kumların üzerinde...

Can Dundar

[size=18px]iNSANLAR FELSEFEYi ÇOCUKKEN MASALDAN, SONRA
KiTAPLARDAN, iHTiYARLAYINCA DA
ARKALARINDA KALAN HAYATLARINDAN ÖĞRENEBiLiRLER.[/size]