Yazma...

[Papatyam]

Yazma...

Yazma diyorsun bana...
Yazma..
Çünkü yazdığın her satırda,
Kkalbimi bir kez daha yerinden söküp götürüyor
Hasretle közlenmiş kelimelerin..
Yüreğimi parçalıyor, dağlıyor özlemin..
Aklımdan ve gözlerimin önünden
Bir an dahi çıkmayan ve beynimi
Çıldırasıya meşgul eden hayalin
Daha da çakılıyor gözbebeklerimin tam ortasına..

Oysa ben aldığım her nefeste,
Yüreğimin en derinlerine saplanan
Yokluğunun hançeriyle kanayan yaralarımı
Bastırmaya çalışıyorum kelimelerimle..
Belki ben yazdıkça ve sen bildikçe
İçimdeki bu derin özlemi ve sevgiyi,
Çaresizliğin sırtını çürüten ağırlığı altında
Ezildiğin için yazma diyorsun bana..
Ayakların bana gelmek isterken
Prangalarla bağlı bir mahkum gibi,
Mecburi bir istikameti takip ediyor olmanın
Kahreden hissi dökülüyor dillerinden..



YAZMA! KELİMELERİNLE VURMA BENİ!
Peki yazmazsam nasıl anlatabilirim sana,
İçimde kutsal bir kitap gibi taşıdığım,
Tövbe adeta bir din gibi inandığım,
Sevdiğim seni?
Yazmazsam nasıl anlatabilirim,
Bir karabasan gibi üzerime çökmüş sensiz geceleri?
Sen olmadan hayatımın makineye bağlanmış,
Ötenazi bekleyen bir et yığınında yer işgal ettiğini?
Söylesene yazmazsam nasıl anlatabilirim
Varlığınla içimde yeşerttiğin çiçek bahçelerini?
Dünyalar yansa bana bişey olmayacağına inanmama sebep olan güveni?
Sevdanla yoluma serdiğin,
Gökkuşağında yer almayan hayatın tüm renklerini...
Hem bilir misin ki acıyı bile elinden tatlı niyetine yediğimi?
Koynuna kıvrılıpta birlikte izlediğimiz bir filmden duyduğum hazzı, neşeyi?
Yazma diyorsun bana, söyle,
Yazmazsam nasıl anlatacağım yüreğime sığdıramadığım bu coşkuyu,
sevgiyi?
Adını bir dua gibi her an zikredişimi..

Yazma diyorsun bana...
Yazma..
Çünkü yazdığın her satırda
Kalbimi bir kez daha yerinden söküp götürüyor
Hasretle közlenmiş kelimelerin..
Ya benim kalbim?
Sen kalbimi , beni ilk sevdiğini söylediğinde söktün..
O gün bugün sende atıyor kalbim!..

ZeyNO-17.02.2006