GÜL KOKUYORSUN

REHA · 01 June 2006, 09:29

GÜL KOKUYORSUN

GÜL KOKUYORSUN

Gül kokuyorsun birde

Amansız,acımasız kokuyorsun

Gittikçe daha keskin kokuyorsun,daha yoğun

Dayanılmaz bir şey oluyorsun,biliyorsun

Hırçın hırçın,pembe pembe,öfkeli öfkeli gül

Gül kokuyorsun nefes nefese

Gül kokuyorsun,amansız kokuyorsun

Ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle

Sen koktukça düşlerimde görüyorum onu

Düşümde yani her yerde

Yüzü sararmış,titriyor dudakları

Şakakları ter içinde

Tam alnının altında masmavi iki ateş

İki su/iki deniz bazen

Bazen iki damla yaz yağmuru

Mermerini emerek dağlarının

Şiirler söylüyor gene

Ölümünden bu yana yazdığı şiirler

Kızaraktan bir takım şiirlere

Büyük sular büyük gemileri sever çünkü

Ve odur ki büyüklük;şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

O zaman ölünce de yazar insan,ölünce de yazdıklarını okutur elbet

Ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi

Yaşamın her yerinde

Gül kokuyorsun,amansız kokuyorsun

Bu koku dünyayı tutacak nerdeyse

Gül,gül! Diye bağıracak çocuklar bütün

Herkes hep bir ağızdan gül!

Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek

Saçların,alınların,göğüslerin üstüne

Yüreklerin üstüne,bembeyaz kemiklerin ,mezarsız ölülerin,kenetlenmiş çenelerin

Ağarmış dudakların,unutulmuş çığlıkların üstüne

Kederlerin,yasların,acıların üstüne

Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek

Bir rüzgar,bir fırtına gibi esecek

Yıllarca esecek belki.

Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah.

Göreceğiz ki;biz dünyamızı gerçekten görmemişiz hiç

Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla

Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler

Göreceksiniz nasıl güller güller dolusu

Nasıl gül kokacağız birlikte

Amansız ve acımasız kokacağız

Dayanılmaz kokacağız,nefes nefese

E.CANSEVER
kazım koyuncu anısına yazılmış bir şiir

mevlutgunes · 01 June 2006, 13:50

Adı Güldü...

Adı güldü
Gülleri severdi en çok
Güldümü güller açardi o gül yüzünde
Güllerle bölüsürdü yalnizliini
Hep gül beklerdi sevdiinden
Birde gül mevsimini takvimlerden
Bir gül kokusuna birde gül reçeline hiç dayanamazdı.
Hep güller kurutmuştu hayatının en hazin sayfalarında
Hep gülerek büyütmüştü sevdasını
Ve her sabah bir gül gibi tebessüm bırakırdı Sofraya tıpkı sımsıcak ekmek tazeliğinde
Ahşap bir evin avlusunda güller dererdi
Ve bütün şiirlarini güllere söylerdi
Ne zaman bir haksızlık görse
Kanayan bir gül gibi ah bu dünyada
Gülü gülle tartsalar derdi
Ahşap bir evin havlusunda
Miskokulu güller dererdi
ve bütün sirlarini güllere söylerdi
Ne zaman bir haksızlık görse kanayan bir gül gibi
Ah bu dünyada gülü gülle tatsalar derdi
Ne okur nede yazardı
Ağlasa gülleri sular
Gülse gülleri okşardı
Ne zaman bir içli şarkı duysa
Güllere bakar uzun uzun dalardı
İşte işte öyle bir çiçekti
Şiirimin ucunda gülden bir kalemdi
İşte o kadın işte o kadın benim annemdi
Bilseniz ne güller yeşerti
Hayatın dikenlerinden dökerek göz yaşını
Şimdi o güller süslüyor
Onun mezar taşını

pamukKALE · 02 June 2006, 08:59

ELİNE YÜREĞİNE SAĞLIK REHA ABİ

...
Bir rüzgar,bir fırtına gibi esecek

Yıllarca esecek belki.

Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah.

Göreceğiz ki;biz dünyamızı gerçekten görmemişiz hiç

Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla

Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları

Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler

Göreceksiniz nasıl güller güller dolusu

Nasıl gül kokacağız birlikte
...

ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRİ PAYLAŞMIŞSIN BİZİMLE TEŞEKKÜRLER

01 June 2006, 09:29	Mesaj No:1
REHA Papatyam Medineweb Emekdarı Durumu: Papatyam No : 553 Üyelik T.: 07 October 2005 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Memleket:10.Köy Yaş:63 Mesaj: 1.867 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et: Konu Bu Üyemize Aittir!	GÜL KOKUYORSUN GÜL KOKUYORSUN GÜL KOKUYORSUN Gül kokuyorsun birde Amansız,acımasız kokuyorsun Gittikçe daha keskin kokuyorsun,daha yoğun Dayanılmaz bir şey oluyorsun,biliyorsun Hırçın hırçın,pembe pembe,öfkeli öfkeli gül Gül kokuyorsun nefes nefese Gül kokuyorsun,amansız kokuyorsun Ve acı ve yiğit ve nasıl gerekiyorsa öyle Sen koktukça düşlerimde görüyorum onu Düşümde yani her yerde Yüzü sararmış,titriyor dudakları Şakakları ter içinde Tam alnının altında masmavi iki ateş İki su/iki deniz bazen Bazen iki damla yaz yağmuru Mermerini emerek dağlarının Şiirler söylüyor gene Ölümünden bu yana yazdığı şiirler Kızaraktan bir takım şiirlere Büyük sular büyük gemileri sever çünkü Ve odur ki büyüklük;şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse O zaman ölünce de yazar insan,ölünce de yazdıklarını okutur elbet Ve senin böyle amansız gül koktuğun gibi Yaşamın her yerinde Gül kokuyorsun,amansız kokuyorsun Bu koku dünyayı tutacak nerdeyse Gül,gül! Diye bağıracak çocuklar bütün Herkes hep bir ağızdan gül! Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek Saçların,alınların,göğüslerin üstüne Yüreklerin üstüne,bembeyaz kemiklerin ,mezarsız ölülerin,kenetlenmiş çenelerin Ağarmış dudakların,unutulmuş çığlıkların üstüne Kederlerin,yasların,acıların üstüne Ve her şeyin üstüne bir gül işlenecek Bir rüzgar,bir fırtına gibi esecek Yıllarca esecek belki. Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah. Göreceğiz ki;biz dünyamızı gerçekten görmemişiz hiç Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler Göreceksiniz nasıl güller güller dolusu Nasıl gül kokacağız birlikte Amansız ve acımasız kokacağız Dayanılmaz kokacağız,nefes nefese E.CANSEVER kazım koyuncu anısına yazılmış bir şiir __________________ [size=10pt]ŞU FANİ DÜNYADA BAKİ GİBİ YAŞIYORUZ BİRDE HASTAHANE KÖŞELERİNDE[/size]

01 June 2006, 13:50	Mesaj No:2
mevlutgunes Papatyam Medineweb Emekdarı Durumu: Papatyam No : 164 Üyelik T.: 01 March 2005 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Memleket:Afyon/Bolu Mesaj: 971 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et:	GÜL KOKUYORSUN Adı Güldü... Adı güldü Gülleri severdi en çok Güldümü güller açardi o gül yüzünde Güllerle bölüsürdü yalnizliini Hep gül beklerdi sevdiinden Birde gül mevsimini takvimlerden Bir gül kokusuna birde gül reçeline hiç dayanamazdı. Hep güller kurutmuştu hayatının en hazin sayfalarında Hep gülerek büyütmüştü sevdasını Ve her sabah bir gül gibi tebessüm bırakırdı Sofraya tıpkı sımsıcak ekmek tazeliğinde Ahşap bir evin avlusunda güller dererdi Ve bütün şiirlarini güllere söylerdi Ne zaman bir haksızlık görse Kanayan bir gül gibi ah bu dünyada Gülü gülle tartsalar derdi Ahşap bir evin havlusunda Miskokulu güller dererdi ve bütün sirlarini güllere söylerdi Ne zaman bir haksızlık görse kanayan bir gül gibi Ah bu dünyada gülü gülle tatsalar derdi Ne okur nede yazardı Ağlasa gülleri sular Gülse gülleri okşardı Ne zaman bir içli şarkı duysa Güllere bakar uzun uzun dalardı İşte işte öyle bir çiçekti Şiirimin ucunda gülden bir kalemdi İşte o kadın işte o kadın benim annemdi Bilseniz ne güller yeşerti Hayatın dikenlerinden dökerek göz yaşını Şimdi o güller süslüyor Onun mezar taşını __________________ img]http://img321.imageshack.us/img321/8944/alaksresi7dg1fk7ca8xj1zm.gif[/img]

02 June 2006, 08:59	Mesaj No:3
pamukKALE Papatyam Medineweb Emekdarı Durumu: Papatyam No : 882 Üyelik T.: 23 May 2006 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj: 900 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et:	:) ELİNE YÜREĞİNE SAĞLIK REHA ABİ ... Bir rüzgar,bir fırtına gibi esecek Yıllarca esecek belki. Ve ansızın dünyamızı göreceğiz bir sabah. Göreceğiz ki;biz dünyamızı gerçekten görmemişiz hiç Tanışmaya komamışlar bizi güzelim dünyamızla Öyleyse dostlar bırakın bu yalnızlıkları Bu umutsuzlukları bırakın kardeşler Göreceksiniz nasıl güller güller dolusu Nasıl gül kokacağız birlikte ... ÇOK GÜZEL BİR ŞİİRİ PAYLAŞMIŞSIN BİZİMLE TEŞEKKÜRLER __________________ SEVMEK GÜZEL ŞEY SEVİLMEKTE ONUN KADAR SEVİPTE SEVİLMEMEK ACIDIR ÖLÜM KADAR YALNIZLIK ALLAHA MAHSUSTUR HER CANLI BİR DOST ARAR TAŞIN KALBİ YOK AMA ONU DA YOSUNLAR SARAR

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)