ÖZLEMEK

[boranaga]

ÖZLEMEK

Birden özleyiveriyorsunuz...
Çoktan unuttugunuzu sandiginiz
ya da yalnizca bir kere karsilastiginiz
ve özlemek için yeteri kadar tanimadiginiz birini
bir sabah çilginca özleyerek uyaniyorsunuz.

Rüyalariniz, içinizdeki o gizli,
esrarini ele vermez büyücü,
siz çarsaflarinizin arasinda,
bütün tehlikelerden uzak,
güvenle yattiginizi sandiginiz bir anda,
usulca ruhunuza sokulup,
sizden habersiz oralara yigilmis cephanelikleri
birer birer atesleyiveriyor.
infilaklarla sarsilarak uyaniyorsunuz.
Hayatinizda olmayan birini hayatiniza almak,
ona dokunmak,
onun sesini duymak için kivranirken
buluveriyorsunuz kendinizi...

Özlemek, o yakici istek,
bilinen herseyi ve önem sirasini degistiriveriyor.
Özlediginiz ise çok uzaklarda...
Yaninda olmasini istediginiz halde
yaninizda olmayan bir tek kisi,
yaniniza bile yaklasmadan,
hatta onu özlediginizden
ve onu istediginizden haberdar bile olmadan,
bütün hayati,
bütün görüntüleri eritip
baska kiliklara sokuyor...

Ahmet ALTAN

[mevlutgunes]

Hiç haberin olmadı, çekmecem sana yazdığım mektuplarla dolu. Oysa adresin meçhul biliyorum ve onları asla okumayacağını da... Ama yazmak huzur veriyor bana. Bir gün o çekmecede sararacaklarını bildiğim halde yazıyorum. Bir gün sarardıklarında bile içten olacaklar yine de, çünkü taşıdıkları hisler içten. Nerden bileceksin ki... Denemedim sanma, senden sonra da aşklar yaşadım. Bir şeylerden kaçarcasına, gülüşündeki esaretten sıyrılmak için çırpınırcasına başka denizlere kulaç attım, başka yollara uzandım. Kaçtım...ardıma hiç bakmadan yeni dünyalar aradım.

Gökyüzünde binlerce yıldız vardı,
ama senden başka gökkuşağı bulamadım..
Denemedim sanma, başaramadım.
Sonum hep sana çıktı...
Yolum hep sende bitti...SENİ ÖZLEDİM...

Bir bilseydin,
hala cüzdanımda resmin duruyor. Ona bakmıyorum,varlığı yetiyor
hala karanfilin balkonumda duruyor. Onu atmıyorum,bahara yeni umutlarla giriyor
kendimi kandırmak kolay ama yüreğim kanmıyor
hala ellerim yanaklarımda, düşüncelerim sana kayıyor.
SENİ ÖZLEDİM...

Bir deniz kabuğu
Bir martı soluğu
Bir yakamoz buğusu gibi yalın hasretin..
Ağlatan bir şiir
Huzur veren bir melodi
Korkutan bir karanlık gibi yüreğimdesin..
Sen hala içimdesin! Sen bendesin! SENİ ÖZLEDİM..

Bu kandırmaca ne zaman bitecek bilmiyorum. Her yeni denememde baharları eskitiyorum. Düşüncelerimi zincire vuruyorum, başardım sanıyorum! Her bahar o zincirler paslanıyor, yeniden başlıyorum..

Oysa ki...
Artık yalnızım biliyorum.
Artık yoksun.. olmayacaksın..
Artık ne karanfiller açacak gelecek bahara
ne de kapımı çalan olacak.
Her gece "bitti" diyorum, "bitti"
Yüreğim yıprandı, eskidi gitti.
Her gece yeni ümitlere gebe kalıyorum...
Nafile !

Her sabah seninle uyanıyorum...
Baharlar içimi üşütüyor,
gidişini yüzüme vuruyor,
her yeni bahar yüreğimin ucuna konuyor
ellerimle yüzümü örtüyorum, olmuyor...
her bahar seninle başlıyor!

Baharlar ne zaman biter?

Hasretin nasıl geçer?

İçimdeki samyelin hangi baharda diner?

SENİ ÖZLEDİM...

(alıntıdır)

[nihale]

[size=18px]Kaç kurak mevsimi ayrı yaşadık
Kaç mısra boyudur sürdü ayrılık
Nasıl özledim seni anlatsam olmaz
Söylemek imkansız, anlayamazsın
Çekilir kahır değil yırtar etini
Bu hazin ayrılık, dayanamazsın
Seni çok özledim. inanamazsın...[/size]

[mirim61]

Bir deniz kabuğu
Bir martı soluğu
Bir yakamoz buğusu gibi yalın hasretin..
Ağlatan bir şiir
Huzur veren bir melodi
Korkutan bir karanlık gibi yüreğimdesin..
Sen hala içimdesin! Sen bendesin! SENİ ÖZLEDİM..

eline yüreğine sağlık

[serife]

hangi kelimeler yetebilir ki özlemi anlatmaya... şiddetli bir fırtına, dingin bir deniz, dayanılmaz mide ağrısı, kan dolaşımı, dokunamamanın verdiği dokunmaktan beter haz duygusu...