İSTANBULDA YAĞMUR VAR

[cerenimo]

İSTANBULDA YAĞMUR VAR

İstanbul’da Yağmur var




yağmur var sokaklarında İstanbul’un!
nefes alışlarda bahar,
toprak kokusu,
yüreğimde sen,
iman tahtasında bir sızı,
gidip gelişlerde korku!
sen ve ben
camda süzülen iki yağmur tanesi,
yağmur fallarında buluşan iki damla.
İstanbul’da hüzünlüdür yağmur,
damlacıklar koşuşur
denize varmak için.
cami avlularında güvercinler,
ıslak korkmuş ve sinmiş.
ben yağmurla dimdik,
sen aklımda,
alev alev!
Yağmur; sevincim,
umudum,
iman tahtasında sızım,
toprak kokum,
sevinçlerimin heyecanı,
çocuklar gibi koştum suların içine,
gözüne bastım birikintilerin,
ayaklarımı vurdum,
dizlerime kadar ıslandım!
Sevincim; senden,
yağmurdan,
içimdeki çocuktan!
toprak kokusunu,
hüzünlü İstanbul’u
iman tahtamdaki sızıyı,
artık YAĞMUR’U
SEVİYORUM,,,,,,,,,,

[Papatyam]

[size=18px]YAĞMUR GÜZELİ[/size]

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
"Gel" diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor.

Bir gün çıkıp gideceksin
Sonra arkandan yine ince bir yağmur yağacak
Cadde cadde,sokak sokak
Sayıklar gibi dolaşıp seni arayacağım
Beni bir köşe başında ağlıyor bulacaklar.
Saklamak zor olacak,çaresiz kalacağım
Seni sevdiğimi anlayacaklar.
Üstüme yağmurlar yağacak
İnce bir dal gibi birden kopup kırılacağım
Kaldırım taşlarında sıcaklığım kalacak
Kahrolacağım.

Bu şiiri yağmur yağarken yazdım
Ezanlar okunuyordu minarelerden
Seni düşünmeseydim yağmurlu havalarda
Sokaklara çıkmayı göze almazdım.

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
"Gel" diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor.

Yavuz Bülent Bakiler