Unutamadım Varlığını...

[Papatyam]

Unutamadım Varlığını...

[size=18px]Unutmadım Varlığını[/size]

Unutmadım varlığını. İnsanın hayatında bir çok şey vazgeçilmezdir. Hani ailesi vardır, sevdiği vardır, arkadaşı vardır? Ne olursa olsun vazgeçilmezdir bazı değerleri? Tıpkı dostluk gibi. Kaç tane insan dostluk kavramına inanır bilinmez ama inananlar için, bir de uzakta olan dostlar için aşağıdaki şiirimi paylaşmak istiyorum. Ama dostluğa gerçekten inanlar okusun ve dost kalmayı bilenler?

[size=18px]Unutmadım Varlığını [/size]

Sensiz geçen günlere bir gün daha ekledim bugün,
Bugün yine seni yad ederek geçirdim tüm günümü,
Biraz işe kattım, biraz güve kattım seni,
Ama yine de unutamadım varlığını?
Hani unutmak istediğimden değil,
Hani varlığını istememek de değil,
Hani seni sevmemek de değil,
Sadece dostluğunu özlemek benimkisi,
Sadece varlığına ihtiyaç duymak?
Sensiz geçen yıllarda bende neler değişti?
Sende neler aynı kaldı?
Ve bizde neleri aldı zaman,
Zaman ne kattı dostluğumuza??
Ve ne kattı özlemle geçen yıllarda yüreğimize,
Dost kalmayı unutturdu mu?
Yoksa hasret mi ekledi dost hasreti yüreklerimize?
Ben aynı kaldım dostum,
Yokluğunda biraz büyüdü yüreğim,
Birazda olgunlaştı kendince,
Ama senin bıraktığın gibi sevgiyle kaldı,
Ne umudunu bıraktı, ne de sevgisini.
Seninle paylaşamadığım sevdalarım oldu,
Ama paylaşmak istedim hepsini inan,
Dostluklara inanmayanlara inat,
En iyi dostum ilan ettim seni,
En sevdiklerimin arasından hiç çıkartmadım,
Yerine kimseyi koymadım geçen her yılda,
Günlere inat, zamana inat,
Dostluğunu korudum yüreğimde,
Yüreğimde hep sana bir yer bıraktım,
Gelirsen yüreğimdeki yerini istersin diye.
Senden sonra çocuk kalmadım,
Senin bıraktığın gibi gülemedim,
En içten ve en saf haliyle,
Sende kalmış en güzel gülüşlerim,
Sende kalmış en saf haliyle,
Şimdi arkama baktığımda,
Seni arar olmuşum meğer,
Meğer dostluğuna hasret kalmışım,
Ve ben dostum sana susamışım,
Gel kanayım sana,
Gel doyayım dostluğuna,
Ve dostum?.
Sensiz geçen yıllara bir gün daha ekledim bugün,
Bugün yine seni yad ederek geçirdim tüm günümü,
Biraz işe kattım, biraz güve kattım seni,
Ama yine de unutamadım varlığını?[size=12px][/size]

[ihsan034]

Meğer dostluğuna hasret kalmışım,
Ve ben dostum sana susamışım,
Gel kanayım sana,
Gel doyayım dostluğuna,
Ve dostum?.
Sensiz geçen yıllara bir gün daha ekledim bugün,
Bugün yine seni yad ederek geçirdim tüm günümü,
Biraz işe kattım, biraz güve kattım seni,
Ama yine de unutamadım varlığını?

Vav...

[Papatyam]

[size=18px]UNUTMADIM [/size]


Yokluğun paramparça bölüyor beni ama ne fayda?...

Ben ölmüşüm, kalmışım kimin umurunda? Bitmişim, dağılmışım artık... Bir daha sensiz tam olmayı nasıl başarırım? Umudumu kestim yaşamaktan! Ha bu gün, ha yarın diye diye ölümü gözlüyorum!... Gelsin bir an önce alsın beni, hayattan başka hiçbir şey beklemiyorum... Ne yaşanmasını umut ettiğim güzel günler, ne hayalini kuruduğum şeyler, ne gerçekleştirmeyi delice istediğim idealler... Hepsi seninle birlikte yalan oldu; bir tek günde ve bir tek sözde! Şimdi artık bahar gelse ne olur, bir ömür durmaksızın yağmur yağsa ne olur? Mutlu olup gülsem ne olur, durmaksızın ağlasam ne olur? Burda sensiz yaşasam ne olur, senden çok uzak diyarlara gitsem ne olur? Değişen hiçbir şey yok! Bundan sonra da olmayacak... Uyuyup uyandığım her sabah ruhum yine sensizliğin acısıyla dolacak! Canım o kadar çok acıyor ki bütün fiziksel acılarımı unuttum, hiçbiri umurumda değil! Ben yüreğimdeki acının derdine düştüm, gerisi umurumda bile değil! Elimde bir avuç dolusu hap, bunları içip uyuyabiliyorum ancak; seni hiç değilse uykumda düşünmemek umuduyla... Ama ne fayda? Rüyalarımda da geliyorsun yanıma... Bir tokat misali indiriyorsun sensizliğimi yüzüme, ve sonra kaybolup gidiyorsun! Ben uyanıyorum, dört duvar yine sensizlik, üstüme örttüğüm yorgan buram buram hasretin, yine ardı arkası kesilmeyen ağlama nöbetleri ve son çare ilaçlar... Ama bu acı avucumda tuttuğum ilaçlara gömülebilecek kadar basit değil! Olmuyor... Kanıma giren hiçbir yabancı madde bana ne sensizliğimi, ne de mutsuzluğumu unutturamıyor! Delice içmek, kendimi kaybedinceye kadar içmek; artık o da çare olmuyor... Ne kadar içersem içeyim artık kendimi kaybedemiyorum! Ne kadar sarhoş olursam seni o kadar daha çok hatırlıyorum, ne kadar çok içersem, seni o kadar daha çok seviyorum... Unutmak bir kenara ayıkken hatırlamadığım şeyleri bile hatırlayıp anmaya başlıyorum!.... Anlayacağın her yolu denedim, çare olabilmesini umut ettiğim herşeyi hiç düşünmeden yaptım ama olmadı; seni bir türlü UNUTAMADIM....

Ela Nur Egesoy

[ihsan034]

Umutlarım kan ağlıyor hasretinden, unutmadım unutamadım ey zalim yar... Biliyormusun sensiz dünyam ne kadar dar, gönlümün bir tarafı yangın bir tarafı kar... Söyle sevgili beni sensiz yaşayamamaya mahkum eden sebeb ne? Sensiz ne gecem gündüz oluyor ne de gündüzümde güneşim doğuyor.. Eski halimden sadece boynu bükük bir ben kaldım birde hatıraların... Zindana koydum, zincire vurdum biçare gönlümü, lakin nafile... Unutmadım unutamadım işte unutamadım, unutamadım seni...
Şunu aklından çıkarma bedenim çürüse bile hasretinden yine de ruhumda can bulacaksın, ruhumda anlıyormusun ruhumda...

[PESTEMAL]

vaşşşşş unutamamışlar ey Allam yaaaa kızım değiştir bandı replay yapıp duruyor saarrrr ileri mezdeke olsun hadi canım)))))))

[Papatyam]

[size=18px]Anlıyom anlıyom merak etme :roll: :roll: [/size]

[ihsan034]

ESİR GÖZLER

Bir rüya gibiydin sen
Sensizliğin ertesinde varolmuşum ben
İzletmemişler bana senin yaratılışını
Mil çekilmiş gözlerime o gece
Dünyada karşılaştık seninle
Sen küçüktün
Ben de büyük sayılmazdım
Delikanlı derler ya işte öyle bir şeydim
Önce gözlerin hamle yaptı
Zayıftım güçsüzdüm
Karşı koyamadım göz bebeklerine
Sana sattım bakışlarımı
Görmek istediğimi görmüştüm

MESUT ÇALIŞ

[nihale]

[size=18px]İNANMIYORSAN

İnanmıyorum sana demiştin
İnanmak sevdayı bilmekle başlar
Yeni bir bahar olmak bulutların kalbinde
Sonra bin bir çiçekle sarılmak yeryüzüne
Gökkuşağında bulup ıstırabın rengini
Bir yangının gözlerinde acıya
Gülmekle başlar.

İnan ki, fırtınadır senden bana yalnızlık
Bir damla mutluluğun mihengini kim taşır
Bir mum aydınlatır mı
Bir kuşun kanatları
İstesem götürür mü izlerini öteye

İnanamıyorum diyorsan hâlâ
Nasıl inandırır gözlerim gözlerine
Bir rahlenin önünde diz çöken yüreğimin
Bilinmeyen harflerin kan rengine bürünen
İnanılmaz şiirler büyüyen ellerinde
Kayıp bir define aradığını

İnanmak beyazı bilmekle başlar
Habercinin kitabından müjdeler toplayarak
Korkunun ve karanlığın üstüne
Dökerek masalları, efsaneleri
Arınmakla, yürümekle sevgilim
Denizi arayan gözyaşlarını
Silmekle başlar.

İnanamıyorsan, elbette kalbim
İndiremez gökten güneşi sana
İnanmak varmaktır, bilince “niye?”
Altından ırmaklar akan ülkeye

Nurullah Genç[/size]

[PESTEMAL]

"gıy gıy gıy"..................

[Papatyam]

[size=18px]VazGeçiLmezimSiN [/size]

İnsanın içine işleyen bir ayaza ev sahipliği yapan kış sabahında, seni düşündüğümde içime yayılan sıcaklığın, dışarıdaki iki metre karı bile eritebileceğini düşünüyorsam... Uykudan yüzümde mutlu bir gülümseme ile kalkıp benimle birlikte uyanan güne senin adını veriyorsam... Evimin bütün duvarlarında senin yüzünü görüp, bana baktığını hissediyorsam... Ve bu beni her gün hep aynı şekilde heyecanlandırıyorsa... İçtiğim çayın şekeri, sigaramın dumanı, kahvaltımın her lokması sen oluyorsan... Sokakta bana bakan her insan, yüzümdeki tarifsiz sevinci görüp hayrete düşüyorsa... Sevdiğin şarkıyı defalarca başa alıp bıkmadan defalarca dinleyebiliyorsam... O şarkının her sözüne seninle ilgili ayrı bir anlam yüklüyorsam... Yüzlerce kişinin arasında bile kadehimi sadece senin şerefine kaldırıyorsam... Başımı döndüren şeyin aslında içki değil, sana olan aşkım olduğunu biliyorsam... Yorucu bir günün sonunda ufacık bir sözünle, bir gülüşünle uzun bir tatilden dönmüş gibi enerji doluyorsam... Ve o enerjiyle hiç uyumadan günlerce çalışabileceğimi duyumsuyorsam... Gün boyu saatleri, dakikaları sayıp "neden geçmiyor bunlar" diye hayıflanıyorsam... Ve hep seninle buluşacağımız anı bekliyorsam... Kitap okurken seni düşünmekten kendimi alamayıp aynı satırı defalarca tekrar ediyorsam... Sonra sana bunu anlattığımda birlikte ne kadar güleceğimizi düşünüp keyifleniyorsam... Seninle ilgili planlar yapıyorsam... Sadece varsayımlara dayalı olsa bile o planları mükemmelleştirmek için her ayrıntının üzerinde dakikalarca düşünüyorsam... İzlediğim filmdeki başrol oyuncularının yerine kendimizi koyup "biz olsaydık böyle yapardık" diyorsam... Yüzyıllardır sevgililerin kullandıkları klasik sözcüklerin benim duygularımı anlatmaya yetmediğini fark ediyorsam... Yine de bunları söylemekten hiç ama hiç bıkmıyorsam... Aşkımın coşkusunu sana yansıttığımda senin de bana aynı coşkuyla karşılık vereceğini biliyorsam... Kahkahanın en güzelini seninle atacağımı, yemeğin en güzelini seninle yiyeceğimi, içkinin en keyiflisini seninle içeceğimi düşünüyorsam... "Hayatının en anlamlı şeyi ne" diye sorduklarında tereddüt bile etmeden senin adını verebiliyorsam... Sen benim için vazgeçilmez olmuşsun demektir...