Yağmurlarımı Çaldın

Yağmurlarımı Çaldın

Yaz henüz gelmişti karşılaştığımızda.
Kuşlar yeni yeni dillenmiş,
Dökülen yapraklar tekrar filizlenmişti.
Güneşin ışığını gözlerinde,
Sesini meltem rüzgarlarıyla birlikte kulaklarımda hissetmiştim ansızın.

Ansızın girmiştin hayatıma...
Ne izin istemiştin,
NE haber vermiştin geleceğini.
Biraz paldır; bayağı bir küldür düşmüştün kalbimin tam ortasına..

Ansızın başlayan yaz yağmurumdun sen benim.
Hertarafım senle ıslanmıştı.
Sağanağının altında şemsiyesiz kalmıştım,
Yağmursıklam olmuştum yağışınla.

Her tarafım sen olmuştu artık.
Tenime teninin kokusu,
Elime elinin teri işlemişti.
Mutluluğu gözlerindeki parıltıda,
Ayrılığı sözündeki hüzünde bulmuştum.

Bir sen düşmüştün içime...
Bir ben kanmıştım sözüne...

Yağmurlarımı çaldığından beri;
Sevgi gülmedi yüzüme...

[Papatyam]

Yağmur ol, derinden ve sessiz yağ üstüme
Serinliğin, bırak işlesin iliklerime
Şarkılar biriksin ayaklarımın gölgesine
Damla damla aksın coşkun denize

Yüreğim yorgun umutlar biriktiriyor
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Bulutlar ihanet safları kurmuş
Ağıyor yeryüzüne, ıslanıyorum
Aralıksız damlalar vuruyor yüzüme
Kan revan gözlerim suda boğuluyor

Sözler diziliyor boğazıma
Susuyorum derinden ve sessiz
Islıklar karşılıyor dönüşümü
Rüzgârın savurduğu bulutlar gibi
Savruluyorum şehirden şehire

Şehirler, ıslak bir akşamda
Yavru ceylanı bekleyen avcılar gibi
Eller tetikte izleniyorum
Yağmur yağıyor, ıslanıyorum dolu dolu
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Ağlıyorum, ellerim başımda

Ah deniz, bütün suç senin
Unuttun beni bir sahilde
Bir gölge izliyor derinden ve sessiz
Islak bir yağmur zamanı
Islanıyorum, damlalar vuruyor yüzüme
Kan revan gözlerim suda boğuluyor.



Mahmut Kuru