Anladım...

[Papatyam]

Anladım...

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış, kendi yolumu çizdiğimde anladım.

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil.
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım.

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış.
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiş.
Neden kendine aşık olduğunu anladım.

Acı, doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden.
Neden hiç ağlamadığını anladım.

Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş.
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.

Ve sevilenle ağlayamıyor, kaçıyorsan ondan, çaresizliktenmiş.
Senin acın için odamda tek başıma hıçkırıklarla ağladığımda anladım.

Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek çok sevdiği acıtabilirmiş.
Çok acıttığında anladım.

Fakat, hak edermiş sevilen onun için dökülen her bir damla gözyaşını.
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.

Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet.
Yüreğini elime koyduğunda anladım.

Tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanında tutanlar varmış.
Neden hiç yalnız kalmadığını anladım.

Ve Sana ihtiyacım var, gel diyebilmekmiş güçlü olmak.
Sana git dediğimde anladım.

Biri sana git dediğinde, kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek.
Git dediklerinde gittiğimde anladım.

Dostun seni bir kez terk edermiş, bin kez değil.
Aslında hep yanımda olduğunu anladım.

Ve bir kez terk etti mi seni, affetmek çok zormuş,
Ben de affedemediğin şeyin ne olduğunu anladım.

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan.
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.

Özür dilemek değil, affet beni diye haykırmak istemekmiş, pişman olmak.
Gerçekten pişman olduğumda anladım.

Affedemem, çok geç demek gururdan başka bir şey değilmiş hâlâ sevgi varsa içinde eğer.
Tutsak kalbimin kapılarını kırıp, içine baktığımda anladım.

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş, sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış.
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi.
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.

Sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.
Anladım...

Y.B

[nihale]

[size=18px]"Sevgi emekmiş, emek ise vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.
Anladım... "[/size]

[size=18px]Sibel tek kelimeyle şahane...eyvallah.[/size]

[nihale]

[size=18px]Git

Yüreğini bana bırak sevdiğim
tadında kalsın herşey
mavi kalsın sahaflar
büksün boynunu eski dergiler
git
menzilden alınmış seherlerin var yaşanacak
sesin var
bahar gibi akan yüreklere
umutların
göğün var senin yıldızlarla dolu
git

eylül gözlerin var senin
zümrütten

adında nilüferler yaşar
yüzünde ay doğar
alnında zührem parlar engin mavilerden
yeşil doruklara şarkılar kondurursun

gölgesini öpmeye gelirim akşam üstü
hatıralarının
git

uğrunda ölecek köleyi
bir bıçkın kader vuruşuyla tarumar
bırak yüreğini bana sevdiğim
uğultusu olurum kıyametin
çırpınışı çaresizliğin
kanadına tutunurum umudun
ve gittiğin yollara
boyun büker
yetim yetim bakarım

git sevdiğim

gözün kalmasın arkada

sen gidince adını bestelerim
binbir makamda
git sevdiğim
git sevdiğim


Ferman Karaçam[/size]

[ihsan034]

YÜREĞİM

Bırak ne olursun bir tanem,
Sevginle dolsun yüreğim.
Yansın bir avuç kor gibi,
Aşkınla sönsün yüreğim.

Yokluğun hep ıstırabım,
Sensiz bitmez acılarım.
Dinmez göz yaşlarım gibi,
Dökülsün, aksın yüreğim.

Seni söküp atamadım,
Sineme de saramadım.
Gurbetteki hasret gibi,
Varsın da, çeksin yüreğim.

BOLAT ÜNSAL