Senin Gerçeklerin....

Senin Gerçeklerin....

Her gün biraz daha uzaklaşıyorsun benden.. Elimden hiçbirşey gelmiyor.. Senin gerçeklerin... Senin gerçeklerin ne yazık ki hala benim gerçeklerim değil. Kabul edemiyorum onları ve senin gibi onlarla mutlu olamıyorum.. Her gün biraz daha bittiğimi hissediyorum.. Senin savaşın, senin yeniden doğuşun ve benim sonum.. Yine de senin bir savaş verdiğini bilmek güzel.. En azından benim gibi yenilgiyi hemen kabullenmedin...

Gülüşünü düşünüyorum... Bana geleceğe dair umut veren gülüşünü.. Artık ne gülüşün ne de gelecek için bir umudum var... Yüreğimden çıkan ateşe bir bak... Gözlerimden akan yaşlara bir bak.. Ve anla..

Senin gerçeklerin benim gerçeklerim değil.

[beliz]

GERÇEKLERİM SANA DÖNDÜ



Sözlerimin tükendiği yollarda,
Gözlerimin bittiği demlerde,
Ruhumun savaştığı karanlıklarda,
Yollarım sana çıktı hep.

Hangi yollara saptım, nerelere vardım,
Ellerimi tutan yok ki sevdiceğim.
Karalar bağlayıp kendimi avutmak niye,
Yolların götürdüğü yerdeyim ben, seninleyim.

Avuçlarıma dökülen gözyaşlarım,
Sevdiklerime yaktığım ağıtlarım.
Sevemediklerime veremediklerim,
Hepsi sende kaldı, hayallerim gibi.

Döneceğim bu yollardan,
Geri geleceğim bir gün,
Ruhum açlığından vazgeçecek,
Sensizliği de öğrenecek yüreciğim.

Kimselere söyleyemediğim sırlarımda,
Açmazlarda daralan nefeslerimde,
Kalbimin kırık dökük miraslarında,
Gerçeklerim sana döndü hep.

Hiç bitmeyecekmiş gibi yaşadım seni,
Hayatın biteceğini düşünmeden.
Baharlar gelecek diye beklerken,
Sonbaharın hüznüne esir oldu bedenim.

Yaprak yaprak savruldum,
Rüzgarlara kapıldım,
Yağmurlarla seviştim,
Hepsinde sen varmışsın gibi.

Döneceğim yollar gelecek,
Vazgeçtiğim demlerim beni bulacak,
Ellerim ellerine uzanacak,
Senle olmayı da öğrenecek deli gönlüm.

Tükettiğim nefeslerimde,
İçtiğim her sigaranın dumanında,
Gölgemin düştüğü her karanlıkta,
Sana dönecek yollarım var daha.
Henüz dokumadığım sevgilerim,
Aşklarım var daha sana verecek.
Sana dönecek gerçeklerim var daha.