Kırk Yılda Bir Gibisin / Cezmi Ersöz

[Papatyam]

Kırk Yılda Bir Gibisin / Cezmi Ersöz

"Çünkü sevmek sana göre çoğalmaydı, kasvetle kapanmış yüreklerin bu içten içe kaynayan, coşan, haksızlıklarla dolu süprizlerin ve sevinçlerin de hiç eksik olmadığı bu karmakarışık ve çelişkilerle parçalanmış dünyaya açılmasıydı."

Gece, yalnızlık, sensizlik, soğuk ve yağmur, göğsümü yırtıp çıkmak isteyen sıkıntılar. Uzun gecelerden biri daha başlayan. Hayalin karşımda oturmuş, meraklı gözler ile seyrediyor beni. Kendi kendime numaraları çevrilmemiş telefona konuşmamı izlerken aradığımın sen olduğunu yasak sözlerimden anlıyor. Sesimde çığlıklar boğulurken bağıramam, ağlayamam, saramam ki seni...

"Yudum yudum, yavaş yavaş yaşamak istiyorum seni" sözlerin gecemde. Duvardan duvara yankılanan sesler, geçmişe ait gölgeler, kesişen yollar. Aşkın gibi, sevdan gibi beklenmedik anda ortaya çıkan gel-gitler. Hasretin eksilmeyen, içimde yalnızlık acısı, çenemden akan gizlice döktüğüm gözyaşları.

"Bir gün güzel olacak" saatlerce üzerinde konuştuğumuz gibi olacak değil mi? Kusursuz yaşanacak bu aşk Melekler ağlayacak mutluluğumuza değil mi?

Sensizlikte, gecemin karanlığında üstümü örtecek sözlerin sevgili. Işıkları yaksam da birer birer yokluğunun karanlığını kim yakacak? Garip halimi, içi burkularak kim seyredecek sevgili? Gözyaşlarım anlatacak oysa her şeyi...

Yoksun sevgilim yoksun. Sensizlik hayallerimi çaldı çoktan. Geceler, günler boyu sabrettiğim anlar sabırtaşını aşkın gözyaşları ile deldi geçti.

Satırlarım titriyor sevgilim. Hayalin gözlerimin önünde hala bize ağlıyorum. "Aşk kendi kendine konuşmaktır" ya yapayalnızım şimdi. Sen vaktinden çok sonra gelen sevda, ben geceler boyu seni bekleyen mavi melek bu şehirde.

Dön gel bana, gecemi gündüze çevir yıldızsız gökyüzünde. Yalnızlığımı sen olmaya sürükle de sensizlik geceler boyu biz olsun artık. Sevişsin bedenlerimiz gelmez olduğun soğuk yağmurlu gecelerde. Bitsin bu sıkıntılar, sen gel ve ben seni beklerken seni ne kadar sevdiğimi haykırayım suskunluğunda aşk ile, hayal ile, özlem ve imkansızlık ile...

Cezmi Ersöz / Kırk Yılda Bir Gibisin

[mevlutgunes]

Seni ne çok sevdim ben. Ne çok gözyaşı döktüm senin için. Geceleri sen yatağında meleklerin kanatlarıyla uçarken ben penceremin önünde senin rüyana girmek için dua ederdim. Bir bakışına, bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim.

Şiirler, şarkılar, sevgiler içimde tutuşan bir ateş, onun yangınında senin için kül kesildim. Ağır hastalar geceyi zor geçirir. Sabahı bekler kırgın yürekler, hasta umutlar, yalnız ruhlar. Yalnızdı gecelerim. Hastaydı gecelerim. Kan kaybından giden bir yaralı gibi umarsızdı gecelerim. Bir uçurumun kenarına beni taşıyan karabasandı gecelerim. Adına yalnızlık dedim. Sensizlik dedim.. Sen beni bilmedin, beni tanımadın, beni sevmedin.. Bu bir ölümdü, bu bir fermandı .. Bıçak kesmez artık beni, ip asmaz, çeküller yüreğimi taşımaz. Yaşamak mümkün değil, yalnızlık karanlık kapılarıyla üstüme kapandı. Amansız acılar içindeyim.

Ey Sevdiğim.. Ben seni ne çok sevdim. Dünya bildi, bir sen bilmedin. Yalnızlığın diğer adı aşka karşılık almamaktır. Kaçılamayacak kadar yakın, tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. Benim aşkıma yalnızlık kucak açtı. Senin yokluğuna dokundum, içim yandı. Odamın çıldırtan sessizliğinde sana seslendim. Yankısı döndü dolaştı, senin kapıların bana kapalı. Kendi sesim yine bana ulaştı. Anladım ki beni hiç duymayacaksın.

Sana sitem edemem. Sana kırılamam. Bir tek dileğim var senden, son bir tek isteğim. O da MUTLU OLMAN.

MUTLU OL SEVDİĞİM.. BİRİCİĞİM.. AŞKIM. NEREYE, KİME GİDERSEN GİT YETER Kİ SEN MUTLU OL.