Zalim'ime

Zalim'ime

Zalim'ime..

Sen hiç hayal kırıklığına uğradınmı
Gözünü açtığın ilk anda
Sevdiğinle mutlu bir gelecek
Hesaplarken
Mutsuluğun ortasında buldun mu
Kendini
Yalnız kaldın mı, en mutsuz anında
Ölümü düşündünmü cesaretsiz zamanında
Ve
Kendi kendine yenildin mi çoğu zaman
Çıldırmışken iki duygun göz aradın mı
Seni sakinleştirecek ve
Nefessiz kalıpta bir soluk oksijen bulamadığın
Zamanlar oldumu hayatında?
Benim şu kısa geçmişim hayal kırıklıkları ile
Dolu�
En güzel şeyleri hesaplarken
En kötüsüne razı oldum
Çoğu zaman.
Güllerle dolu yollar düşlerken,
Dikenler üstünde buldum kendimi.
Hep gözümde yaşlar,
Hayatımda kayıplar vardı.
her şeye rağmen güçlükleri göğüsledim
Yalnızlığa da direndim.
İyi olarak bir ben vardım dünyada
Bir tek Ben!!
Herkes kötüydü
Yalanlarla doluydu çevrem
Sonra sen belirdin birden
Sessizce girdin dünyama
İtiraz bile edemedim.
Kalbim dar diyordum
Kimsenin sığamayacağı kadar dar!!
Ama sen girdin kalbime..
Tam hayatın tadını keşfeder olmuştum ki
Ansızın çektin gittin
Gelişin gibi� Zalimce
Yanlış yer ve zamanda terk ettin beni
Artık ayakta da duramıyordum sayende
Güveni unutup, hayata küstüm
O günden sonra beterin beterini yaşadım hep
Mutlu yarınlar düşlerken
Mutsuzluğun tam ortasında buldun mu kendini??
Zaten ağırdım
Artık ayakta da duramayacaktım
Çivi çiviyi sökmüyordu bende
Dostlar bu yarayı kapatmıyordu asla!!
Yaşayıp gidecektim bu yükle
Mecburdum..
Çünkü kalbim seçti onu
Acısıda benimdi.
Kör olmalıyım ağlamaktan,
Hatta ölmeliyim..
Kalbim seçti onu..
Kendim çekmeliyim.

[beliz]

NERDESİN

9. gün batımı, ben seni bekliyorum yine,
Dünya hiç durmaksızın dönüyor etrafımda,
Denizin dalgası yüzüme vuruyor sanki,
Beni içine çekmek istiyor, olmuyor sensiz,
Zaman tükeniyor aşkım, ya gel ya haber ver,
Biliyorum, gelmeyeceğini biliyorum, sabrediyorum,
Ölsem; sensiz bir ölüm olmuyor, sen olmalısın,
Yaşasam; zaten sensizim, yaşayamıyorum ki,
Her şeyi çift yaratmış RABBİM, ama tek bir şeyi,
Kalbi tek yaratmış, eşi sende saklı, sende çarpıyor,
Ben kendimi bırakıyorum, sensizlikle sana,
Yüreğim yüreğine gebe olmuş , artık anlasana,
Dünler yok, bugünler silinmiş, seni bekliyorum yarınlarda,
Bak yine sabah oluyor, sensiz bir gün daha doğuyor,
Ben yine bitkin, yine hasta, yine sensiz ve yalnızım.
Artık sende bir zalimsin, benim Azrailimsin,
Beni öldüren sen, sensizliği yaşatan sen,
Bana söz veren, sözüm yemindir diyen sen,
Nerdesin?

[Papatyam]

Saat gece yarısı dört dolaylarında turluyor şimdi..

Camlara vuran yağmur taneleri,

Yüreğimden süzülüyorlar sen olup damla damla..

Hani gelicem demiştin ya bir gece yarısı..

Bu gecede o gece değildi..

Başımı dayadığım camların serinliğide almıyor

Cayır cayır yanan alnımın ateşini..

Neye dokunsam kor oluyor..

Köze dönüyor avuçlarımın arasında..

Gözüm yerde çiftlenmiş duran terliklere takılıyor..

Biz bir çift terlik dahi olamadık seninle..

Yanyana gelemedik hiç bir zaman..

Hep dikendik birbirimize..

Ama ne batabildik,

Ne kanatabildik..

Ne kırıp atabildik birbirimizi..

Sahip olamadığımız bir bütünün parçalarıydık..

Ben hep gecede bekledim güneşin doğmasını,

Sen hep gündüz görmek istedin yıldızları.

Onca doğrunun arasında,

Yanlışı bulmaktı hünerimiz..

Şuracıkta duran battaniye kadar,

Saramadık birbirimizi, ısıtamadık..

Ya senin üstün açık kalıyordu,

Ya benim ayaklarım dışarıda..

Bir karışlık sedirde,

İki beden ..

Değemedik bile birbirimize..

Aynı bardakta su damlasıydık,

Karışamadık..

Aynı yemeğin tuzu , tadıydık..

Aynı damakta kalamadık..

Biz, eldik yanyana iki kolda.

Hiç kenetlenemedik...

Rüsgardın,

Asi, hoyrat alabildiğine deli esen..

Saçalarıma karışamadın...

Dilek tutupta, denize attığım bir paraydın..

Dibe batamadın..

Bir yıldızdın,

Kayamadın...

Kök salmıştım sana, hayat dolu, canlı , dipdiri,

Sen o kökte hayat bulupta çiçek açamadın..

Al gayri bu canı fazla dedim,

Sandalyeme bir tekme bile vuramadın!...

ZeyNO.... 2006