GÜLÜŞLERİNLE ALKIŞLA BENİ..

GÜLÜŞLERİNLE ALKIŞLA BENİ..

Gülüşlerinle Alkışla Beni
>>
>>Mucizeler ancak onlara inananlarca yaşanır ve aşk bir mucizedir
>>Bir aşkın bitişi, bir nehrin kuruyuşuna benzermiş. Ben senin, o nehri
>>kuruttuğun satırlarından geldim sevgili...
>>Satırlarından geldim birkaç saat önce...Uzun zamandır okumadığım ve
>>özlediğim satırlarından.Sessizliğin fazlasıyla konuşkandı. Beni bir
>>zamanlar
>>anladığına inandığım satırlarından geldim, yürekli sevginden...Okudum
>>seni,
>>hasretle ve sevgiyle..Ama ben senin, artık hiç yazışmayacağımızı bilen
>>satırlarından geldim. Düşlerin nerede sevgili, düşlerini göremediğim
>>satırlarından geldim. Korkuların ne zaman bitecek sevgili..? Düşlerin ne
>>zaman gün ışığına çıkacak..? Ve sen nereye yerleştirdin sana verdiğim
>>güzel
>>sevgimi..? Ört üstünü ne olur, üşümesin ve gösterme kimseye. Özenip,
>>beğenip
>>almaya kalkmasın. Bari sevgim sende kalsın. Çünkü ben senin, artık beni
>>istemeyen satırlarından geldim. Beni aramayan, merak etmeyen ve özlemeyen
>>satırlarından. Gülüşlerim sende kaldı demiştim, doğruymuş. Seni okurken
>>birden gülmeye başladım. Tekrardan yanıma almak istedim, size ihtiyacım
>>var
>>dedim, gelmediler. Ve ben senin, gülüşlerimi alıkoyan satırlarından
>>geldim.
>>Görüyorsun işte, sadece ben sevmemişim seni. Bana ait her bir güzellik
>>seni
>>seçti, senin yanında kaldı.Bana sadece ben kaldım gibi. Artık biliyorum,
>>belki de seni kimsenin çözmesini ve tanımasını istemedin diye, o kapalı
>>kutu
>>gibi kapattığın yüreğini kimse anlamasın diye bıraktın beni. Sen aşk
>>adamısın, sen her mevsim aşık olmalısın, bu yüzden, daha fazla yakınlaşmak
>>adına korktun. Birine tekrardan yakın olmaktan..Bu yüzden bana bir ayrılık
>>hediye ettin, beni bana bıraktın, sen sana kaldın. Ben senin, sana kalan
>>satırlarından geldim sevgili. Sadece sana ait olan satırlarından...
>>
Artık gidiyorum desem de, nereye gidebileceğimi ben de bilmiyorum ya da
>>bildiklerimi senden gizlemeyi tercih ediyorum. Senden uzaklaştıkça sana
>>daha
>>da yakın olduğumu hissetmem, gidebilecek hiçbir şehir ve yön bırakmıyor
>>bana. Bir uçağın sesini duyuyorum, çok yakınlarımdan geçiyor. Üç dört saat
>>sonra, senin yaşadığın şehrin içinden de geçebilir belki. Sen de aynı sesi
>>duyar mısın acaba..? Bir tek beni duymuyorsun, beni işitmiyorsun gibi.
>>İşte
>>bu yüzden, ben senin, artık beni duymayan satırlarından geldim sevgili.
>>Beni
>>artık hiç duymayan satırlarından..
>>
>>Biliyor musun, ben sana kavuşmayı değil, sana kavuşmayı düşlemeyi
>>sevdim..Bu
>>yüzden de ben senin bu düşleri kanattığın satırlarından geldim sevgili, bu
>>düşleri delik deşik yaptığın satırlarından..
>>
>>Gülüşlerinle alkışla beni, yeter..Çünkü seni sevdiğimi bilen ve bilecek
>>olan
>>satırlarından geldim..şimdi de seni, dahası bizi, o satırlarda bırakarak
>>gidiyorum...
>>
>>Ama sen ne olur, ne olur gülüşlerinle alkışla beni..seni yürekten sevmiş
>>olduğumu bilen satırlarından geldim..!
>>

En BÜyÜk AŞki Tanidim Ama Kİmseye Anlatamadim

--------------------------------------------------------------------------------

İnsanlar aşk aşk diye kendilerini belirsiz bir havaya sürüklüyor , Kendilerine ölümü kardeş seçiyor , Onu tanıdığında ise kendine azap ve acı veriyor , oysa aşk anlam ve manada acı yada ıstırap değil ; mutluluk ve huzur olmalıydı ' diyorum çünki insanlar asıl aşkın farkında olmadan aşk sandıkları şeylere sarılıyorlar. Asıl Aşkın Farkına varıp yaşasalar diğer herşeyin nekadar ucuz olduğunu anlar ve onlara daha gerçek manada değer verirler ve onları yaratılanı sev yaratandan ötürü o versin cezayı ödülü. ben aşkımı ;dağlarla,denizlerle , ay ile , güneş ile , toprak ile , su ile daha değerli şey ile karşılaştırıp değer biçemem. O vermiş kendi değerini kendine. Benim değer biçmek ne haddime işte ben böyle teselli oluyorum diğer sevgileri yaşarken ......