Bilemedim....

Bilemedim....

Nasılda gülüşmüştük…
Senin gözlerinin bende olduğu o ilk an,
Hayatımın en güzel zamanı,
Hayatımın en güzel o anı…
Unutabilir miyim?

Unutmak istemem ki,
Dakikalarca bana baktığın o anı,
İfadelerin en güzelini
Yüzünde oluşan o tatlı tebessümü,
Zamanımı ikiye katlayan o güzel gözlerini,
Çimen yeşili sanki,
Nasıl unutabilirim ki?

Nerden bilebilirdim ki..
Gözlerinin son sahibi ben imişim,
Ben imişim sana en son aşık olan,
Ben imişim sana son bakan,
Nerden bilebilirdim ki?

Sana sen bile diyemedim…
Seni sevdim bile diyemedim,
Öyle oturdu ki içime,
Bir fırtına ile girip,
Aynı fırtına ile gideceğini
Nasıl bilebilirdim ki?

Gözlerin ne kadar güzeldi.
Ellerini hisseder gibiyim,
Bebek eli gibi yumuşacık, sıcacık..
Beyaz tenin, elma yanakların, al dudakların..
Altın sarısı saçların,
Dalgalanan o rüzgarda…

O rüzgar ki hep engel olurdu bana,
Hep dikilirdi karşıma gecikmem için.
Sana neden engel değildi.
Üzerinde durduğumuz tepe,
Neden bu kadar yüksekte..

Bilemedim…
Son kez gülümsediğini,
Ölüme gidişini…

Bilemedim…

[beliz]

Tanrının gördüğü bir düş mü hayatımız…

Yoksa bu düşün içindeki düşüş mü…

Düşüyorum kanatsız hayatımda

Düşüyorum…düşüşümün düşündeyim..

Yokluğun olmayan varlığını özletiyor..

Düşüyorum özlemine…acına…yokluğuna



Ey kutsal düşüm ver elini…

Bir an istiyorum senden..

Bir saat...bir gün…bir ömür…

Bir yıldız istiyorum senden…

Elimi tutan bir yıldız…



Ey kutsal düşüm ver elimi…

Hapsettiğin yüreğimi ver…

Ya bana sonsuzluğu ver ...

Ya da çık git gecemden…