gurbet

[mesut88]

gurbet

Yaralı bir sekilde cıktım evden
Ardımda kalan o samimi goz yaslarını hic unutmadım
Mendilimi burustutpta sakladım kalbime
Goren olupta son kez dur demesinler diye
Canımı canıma kattım ta cıktım yola
Tek basıma ama bir dag gibi guclu sekilde
Kanımın sıcaklıgı derimi yırtar gibi oluyordu
Akan damlalar gozumden degil yuregimden damlıyordu giderken
Ama insan anası icin vatanı icin vazgecmeliydi yasadıgı ne varsa.
Ve geliyordum
Pervesızca dimdik ne kaldıysa benden bırakarak
Ama unutmayarak hep aklımda ve avucumda tutarak
En son sevdigimin camdan bana bakarken gitme diyisini hatırlıyorum
Heryerimde çınlıor son sesleri son bakısları
Az kalmıstı gelmek uzereydim uzaktan o demir kopru gozukuyordu
Uzerinden gecen insan ve araba toplulugu
Kimi yasayarak ogrenecek kimide okuyarak
Ben her ikisinide yapmaya gelmistim
Ne varsa yasayıp biten herseyide son kez okuyarak
Yolculuk bitmisti yeni yad ellere gelmistim artık
Duran agacın ve var olan evlerin rengini degisik gorerek
Yorgun ve yaralıydım
Elimi tutan bendeki o gerceklik oldu
Tuttu ve bıraktı tam ortasına zorlugun ve kimsesizligin.
Yeni ısıklar vuruyordu pencereme yıldız ve ay farklıydı burda sanki
Siirlerin tadı farklı kokuyordu karanlıksa zifiri.
Gunesse sadece istediklerini aydınlatıyordu ben bakarken uzaklara.
Ozledikce vazgeciren sevgi bendeydi
Bendeydi yarım bırakılmamak uzere and icilmis degerli sozler
Yıllar gecmisti donecektim artık yurduma
Donecektimki bana gelen o son melegi gordum canımı alırken elvede bile diyemeden
Bir anda bitmisti yıllarca yasayıpta sonunu gormek ıcın bicilen hayaller
Goz kırpamadan gitmistim hayata
anama sonkez hoscakal diyemeden

[gozdem]

Seninle bir ana bir ömür biçtim
Dönüp de yüzüme bakmadın gülüm
Umurumda değil olsun dikenin
Dalında bir garip bülbülüm
Uyku yok artık gözlerimde sen ve karanlık
Yeter ki sen ol olmasın gündüzüm
Senden tek isteğim
Sevme ama gitme
ÖLÜRÜM………… ……….

[mevlutgunes]

KOPMUŞUZ
Hasretiz birliğe sevgiye,
Ayrı düştük, ne oldu bize ?
Yaşam, hırs, kazanç diye,
Kopmuşuz ne yazık, hemşehrilikten.

Yalacıklı, Adakınıklı, Çardaklı,
Hani nerede toprağım, Dörtdivanlı
Geçim telaşına düşmüş insanları
Kopmuşuz ne yazık, hemşehrilikten.

Ankara’nın çevresi Dörtdivanlı
Olmuş Önder’li, Şentepe’li, Sincan’lı,
Terk etmiş köyünü, özlemde baba ocağı,
Kopmuşuz ne yazık, hemşehrilikten.

Amca yeğenini, akraba hısımını,
Komşu Komşusunu, dayı yeğenini,
Tanımaz olmuş hemşehri, hemşehrisini,
Kopmuşuz ne yazık, hemşehrilikten.

Gelin birlik beraberlik diyelim,
Sevgi ve saygıyla dostluk kuralım,
Gençler kaynaşın, dağılmayalım,
Sıladan hemşehrilikten ayrılmayalım.

YALACIK KÖYÜNDEN

[PESTEMAL]

paylaşım için teşekkürler........