Ölüm Mü'min'in Dostudur!

[maçkalı61]

Ölüm Mü'min'in Dostudur!

Mü'min'in Dostudur!

Hazreti Hamza, ömrünün sonlarında düşman savlarına hücum etmek için zırhsız ve kendinden geçmiş bir halde savaşa gelirdi.

Göğsü açık, vücudu çıplak olduğu halde ileri gider, kendini kılıçlara atardı.

Halk: Ey Resulullah'ın Amcası, ey saflar yaran aslan, ey erler padişahı...

Sen ALLAH'ın buyruğunda, "kendinizi tehlikeye atmayın." emrini okumadın mı?

O halde neden harp meydanında kendini böyle tehlikeye atıyorsun? diye sorular.

Sen genç, kuvvetli ve ****netli iken düşman safına zırhsız gitmezdin.

İhtiyarlayıp zayıflayınca, belin bükülünce tedbirsiz dolaşıyorsun.

Kılıca ve mızrağa karşı aldırmaz şekilde harp ediyorsun.

Oysa kılıç ihtiyara hürmet etmez. kılıç ve okta insanı insanı ayırt etmek özelliği yoktur.

Bî-haber dostlar, bu şekilde gayret ve muhabbetlerinden dolayı ona nasihat veriyorlardı.

Hz. Hamza cevaben dedi ki:

Ben genç iken ölümü dünyaya veda etme olarak görürdüm.

Ölüme doğru kim isteyerek gider? ejderha karşısında kim çıplak durur?

Lâkin Hz. Muhammed'in (s.a.v) nuru sayesinde ben, bu fani memlekete (dünyaya) boyun eğmiş ve bağlı değilim.

Zahiri hislerin ötesinde, Hâkikat Şahı'nın ordugâhını, HAK NURU askerleri ile dolu görüyorum.

O ordugâhta çadırlar geçmiş; çadır ipleri iplere sarılmış... Beni gaflet uykusundan uyandıran ALLAH'a şükür ve hamd olsun.

"ÖLÜM KİMİN NAZARINDA TEHLİKE İSE TEHLİKEYE ATILMAYIN EMRİ DE ONADIR."

Nazarında ölüm, hâkikat kapısının açılma sebebi olan kimseye ise hitap olarak "çabuk olun" emri vârit olmuştur.

Ey ALLAH'ın lütfunu görmüş olanlar, ferahlanın! Ey İlahi Kahra mahzar olanlar olanlar, sizde üzülün!

Her kim ölümü Yusuf gördü ise, O'na canını feda etti; herkim ölümü kurt gördü ise hidayetten ayrıldı.

Oğul, herkesin ölümü kendi rengindendir. Düşman olanlara düşman, dost olanlara dosttur.