YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ...

beliz · 29 April 2006, 14:46

YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ...

Bazen hayatı karıştırıyoruz, iyi ile kötüyü, güzel ile çirkini, acı ile tatlıyı, sevgi ile nefreti, yaşam ile ölümü...İşte bu da öyle bir şey, nerde başlıyor hayat karıştırıyoruz ...

bazen zıtlıklar bile özdeşleşebiliyor, nasıl bir şeydir bu bilir misiniz?

Hayata neresinden bakarsanız bakın bir yerde güneş yine batıyor ve yeniden doğuyor....Bir şekilde sürüyor hayat...Kimilerine göre bir çember etrafında dönmek hayat demek, kimilerine göre o çemberi döndürmek....Neden sürekli dayatılanı yaşıyoruz?

Neden bir çember ve çevresinde dönen insanlar var ve bu çemberi, yalanıyla, hilesiyle, hırsıyla, insanları bir deney faresi gibi kullanan zihniyetler...Kim suçlu?Kimin suçu bu?Hayat mı?...En kolay cevap bu...Aslında bunun suçlusu bizleriz, kendimiz...Kendilerini bir yerlerde bırakıp dönüşebilen insanlar...Dönüştükleri hayatlarda bir şeylerin eksik olduğunu unutan insanlar...

Ne eksik biliyor musunuz?

Kendimizi sevemiyoruz biz ve kendimizi sevemediğimiz için başkalarını da sevemiyoruz...Ya da sevgiyi sadece tv.deki aptal dizilerde yaşayan yalancı hilekar karakterlerde yorumluyoruz...Zengin adamın mutsuz oğlu fakir kıza

aşık olur...Ama bu nasıl olur, bir burjuva ve fakir kız...seyredin entrikaları...birde utanmadan bu dizilerin adının içine sevgi ve aşk kelimesini koyarak kirletiyorlar...Seyredenler ise gerçek sevginin anlamını unutup, bu aldatmacalarla yaşayamadıklarını dizi kahramanlarına yüklüyorlar, ne kadar acizce...

Sürekli bir şeylerin sahibi olmak istiyoruz ve bu sahip olmak istediğimiz şeyler hep madde üzerine, ya çok paramız olsun yada iyi bir evimiz olsun isteriz, içinde de çok pahalı eşyalar. Ne kadar pahalı olursa o kadar iyidir çünkü..Ya da arabayı bir araç olarak göremeyiz, hep daha iyisini, daha konforlusunu, daha fiyakalısını isteriz,

ya da arkadaşımıza ait olanınkinden daha havalısı olsun isteriz.Doymuyoruz biz, doğuştan aç mı geliyoruz dünyaya?..

Doymak bilmeyen midemizi doyurmak için yüreğimizi aç bırakıyoruz....

Oysa sahip olunacak o kadar güzel şeyler var ki, belki soyut, ama somut olandan daha değerli...Mesela neden gökyüzünü sahiplenmeyeyim ki, ya da bir yıldız neden benim olmasın ki, ya sevgi benim olsun ya da ben sevgi olayım...durmadan akan

bir nehir, sonsuz mavi neden benim olmasın ki?

Bir şeylere sahip olmak için dokunmak mı gerekiyor?Her dokunduğumuzu kirletiyoruz, dokunmamak daha iyi...

Her şeyi bir kenara bırakıp bir dakika düşünmek yeterli anlamak için....Ne kadar taparsanız tapın maddeye, ne kadar köle olursanız olun yalan hayatlarınıza, bir gün ölümdür sonumuz ve o soğuk taşa sadece adımız yazılacak....Yaşarken sadece midenizi doyurmak için yaşarsanız yüreğiniz hep aç kalacaktır, bu sizi öldürmez belki ama insanlığınızı unutturur....

Unutmak için neden yaşayalım ki?....

29 April 2006, 15:40

"""gözyaşı...;içime akan; gözlerimin dolmasına rağmen...
işte sen bana bir damla gözyaşı kadar acı veriyorsun...
içimdeki,yüreğimdeki,ruhumdaki gözyaşı gözlerimden süzülse;
belki sende süzüleceksin yüreğimden...
ne o ?
yoksa gözyaşlarımla anlaştınmı?
biliyorumki o bir damla gözyaşı akmadıkça,sende akmayacaksın rüyalarımdan...
gözyaşlarımda sakladığım sevdiğim...
ya gel yada git hayatımdan...
"seni bin parçaya bölsem sinirimi alamam, ama bir parçana bişey olsa dayanamam..."
bilmemki buna değermisin_?"""

beliz · 29 April 2006, 18:33

Sevgi Kelebekte Doğar...

Sevgi kelebekte doğar
Kelebek umut kokan kasımpatıda
Kasımpatı, uzakları süzen kısık gözlerde doğar
Ve o gözler, bir sonbahar rüzgarında savrulan gözyaşında..
İşte sen benim ilk gözyaşımsın,
Kelebeğin kanatları kadar hafif,
Kasımpatı yaprakları kadar temiz
Ve uzakları bekleyen gözler kadar ümitli..

Sonbahar rüzgarı gözyaşlarımı
Hayat rüzgarı,sevdiklerimi birer birer savurur uzaklara
Ayrılır yollar vakti gelince, birleşmez bir daha
Oysa ben henüz öğrenmemiştim gözyaşının soğukluğunu
Ve bilmiyordum sonbaharın şiir mevsimi olduğunu
Seninle öğrendim herşeyin bir ilki olduğunu
Çünkü sen benim ilk gözyaşımsın..
Gecelerin sessizliği, boğarken şarkıların seslerini
Doymadan sevgiye kadere boyun eğmenin verdiği
Ve hayatın uçsuz bucaksız denizlere sürüklediği
Bir hatırayı hatırlar ve ağlarım..

29 April 2006, 14:46	Mesaj No:1
beliz Papatyam Paylaşımcı Üyesi Durumu: Papatyam No : 792 Üyelik T.: 24 March 2006 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj: 421 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et: Konu Bu Üyemize Aittir!	YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ... YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ... Bazen hayatı karıştırıyoruz, iyi ile kötüyü, güzel ile çirkini, acı ile tatlıyı, sevgi ile nefreti, yaşam ile ölümü...İşte bu da öyle bir şey, nerde başlıyor hayat karıştırıyoruz ... bazen zıtlıklar bile özdeşleşebiliyor, nasıl bir şeydir bu bilir misiniz? Hayata neresinden bakarsanız bakın bir yerde güneş yine batıyor ve yeniden doğuyor....Bir şekilde sürüyor hayat...Kimilerine göre bir çember etrafında dönmek hayat demek, kimilerine göre o çemberi döndürmek....Neden sürekli dayatılanı yaşıyoruz? Neden bir çember ve çevresinde dönen insanlar var ve bu çemberi, yalanıyla, hilesiyle, hırsıyla, insanları bir deney faresi gibi kullanan zihniyetler...Kim suçlu?Kimin suçu bu?Hayat mı?...En kolay cevap bu...Aslında bunun suçlusu bizleriz, kendimiz...Kendilerini bir yerlerde bırakıp dönüşebilen insanlar...Dönüştükleri hayatlarda bir şeylerin eksik olduğunu unutan insanlar... Ne eksik biliyor musunuz? Kendimizi sevemiyoruz biz ve kendimizi sevemediğimiz için başkalarını da sevemiyoruz...Ya da sevgiyi sadece tv.deki aptal dizilerde yaşayan yalancı hilekar karakterlerde yorumluyoruz...Zengin adamın mutsuz oğlu fakir kıza aşık olur...Ama bu nasıl olur, bir burjuva ve fakir kız...seyredin entrikaları...birde utanmadan bu dizilerin adının içine sevgi ve aşk kelimesini koyarak kirletiyorlar...Seyredenler ise gerçek sevginin anlamını unutup, bu aldatmacalarla yaşayamadıklarını dizi kahramanlarına yüklüyorlar, ne kadar acizce... Sürekli bir şeylerin sahibi olmak istiyoruz ve bu sahip olmak istediğimiz şeyler hep madde üzerine, ya çok paramız olsun yada iyi bir evimiz olsun isteriz, içinde de çok pahalı eşyalar. Ne kadar pahalı olursa o kadar iyidir çünkü..Ya da arabayı bir araç olarak göremeyiz, hep daha iyisini, daha konforlusunu, daha fiyakalısını isteriz, ya da arkadaşımıza ait olanınkinden daha havalısı olsun isteriz.Doymuyoruz biz, doğuştan aç mı geliyoruz dünyaya?.. Doymak bilmeyen midemizi doyurmak için yüreğimizi aç bırakıyoruz.... Oysa sahip olunacak o kadar güzel şeyler var ki, belki soyut, ama somut olandan daha değerli...Mesela neden gökyüzünü sahiplenmeyeyim ki, ya da bir yıldız neden benim olmasın ki, ya sevgi benim olsun ya da ben sevgi olayım...durmadan akan bir nehir, sonsuz mavi neden benim olmasın ki? Bir şeylere sahip olmak için dokunmak mı gerekiyor?Her dokunduğumuzu kirletiyoruz, dokunmamak daha iyi... Her şeyi bir kenara bırakıp bir dakika düşünmek yeterli anlamak için....Ne kadar taparsanız tapın maddeye, ne kadar köle olursanız olun yalan hayatlarınıza, bir gün ölümdür sonumuz ve o soğuk taşa sadece adımız yazılacak....Yaşarken sadece midenizi doyurmak için yaşarsanız yüreğiniz hep aç kalacaktır, bu sizi öldürmez belki ama insanlığınızı unutturur.... Unutmak için neden yaşayalım ki?.... __________________ mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz

29 April 2006, 15:40	Mesaj No:2
Mekansiz Guest Durumu: Papatyam No : Arkadaşları: Cinsiyet: Mesaj: n/a Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri: Takdir Et:	YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ... """gözyaşı...;içime akan; gözlerimin dolmasına rağmen... işte sen bana bir damla gözyaşı kadar acı veriyorsun... içimdeki,yüreğimdeki,ruhumdaki gözyaşı gözlerimden süzülse; belki sende süzüleceksin yüreğimden... ne o ? yoksa gözyaşlarımla anlaştınmı? biliyorumki o bir damla gözyaşı akmadıkça,sende akmayacaksın rüyalarımdan... gözyaşlarımda sakladığım sevdiğim... ya gel yada git hayatımdan... "seni bin parçaya bölsem sinirimi alamam, ama bir parçana bişey olsa dayanamam..." bilmemki buna değermisin_?"""

29 April 2006, 18:33	Mesaj No:3
beliz Papatyam Paylaşımcı Üyesi Durumu: Papatyam No : 792 Üyelik T.: 24 March 2006 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj: 421 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et: Konu Bu Üyemize Aittir!	YÜREĞİMİZİ AÇ BIRAKIYORUZ... Sevgi Kelebekte Doğar... Sevgi kelebekte doğar Kelebek umut kokan kasımpatıda Kasımpatı, uzakları süzen kısık gözlerde doğar Ve o gözler, bir sonbahar rüzgarında savrulan gözyaşında.. İşte sen benim ilk gözyaşımsın, Kelebeğin kanatları kadar hafif, Kasımpatı yaprakları kadar temiz Ve uzakları bekleyen gözler kadar ümitli.. Sonbahar rüzgarı gözyaşlarımı Hayat rüzgarı,sevdiklerimi birer birer savurur uzaklara Ayrılır yollar vakti gelince, birleşmez bir daha Oysa ben henüz öğrenmemiştim gözyaşının soğukluğunu Ve bilmiyordum sonbaharın şiir mevsimi olduğunu Seninle öğrendim herşeyin bir ilki olduğunu Çünkü sen benim ilk gözyaşımsın.. Gecelerin sessizliği, boğarken şarkıların seslerini Doymadan sevgiye kadere boyun eğmenin verdiği Ve hayatın uçsuz bucaksız denizlere sürüklediği Bir hatırayı hatırlar ve ağlarım.. __________________ mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)