ölümsüz kırmızı güller!!

[gozdem]

ölümsüz kırmızı güller!!

Kan rengi, kıpkırmızı güllere bayılırdı. Zaten onlarla
adaştı da. Rose... Gül... Kocasının sevgili Rose'u... Her yıl
Sevgililer Günü'nü kapının önünde bulduğu enfes fiyonklarla
süslü kucak dolusu kırmızı güllerle kutlardı. Hiç aksamadan.
Hatta, eşini kaybettiği yıl dahi kapısı çalınmış, gülleri kucağına
bırakılmıştı..Tıpkı geçmişte olduğu gibi, küçük bir kartla birlikte..
Her yıl güllere iliştirdiği karta aynı cümleleri yazardı:
"Seni, geçen sene bugünkünden, daha çok seviyorum..."
Birden, bunların son gülleri olduğunu düşündü.. Önceden
ısmarlanmış olmalıydı.. Öleceğini nasıl bilebilirdi?..
Zaten her seyi önceden planlamayı ve yapmayı severdi,
yumurta kapıya gelmeden...

Gülleri özenle içeri taşıdı..saplarını kesti, vazoya yerleştirdi..
Vazoyu da konsolun üzerine, eşinin kendisine gülümseyen
fotoğrafının yanına koydu. Orada kocasının koltuğunda
oturup saatlerce güller ve fotoğrafı seyretti sessizce.. Bitmek
bilmeyen bir yıl geçti.. Yapayalnız ve hüzün dolu bir yıl..
Sonra bir sabah kapı çalındı.. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi..
Kırmızı gülleri, üzerinde küçük kartıyla birlikte eşikteydi..
Sevgililer Günü'nü kutluyordu. Gülleri içeri aldı. Şaşkınlık
içinde doğru telefona gitti. Çiçekçi dükkanını aradı...
Onu bu kadar üzmeye kimin hakkı vardı ?

"Biliyorum" dedi, çiçekçi.. " Eşinizi geçen yıl kaybettiniz..
Telefon edeceğinizi de biliyordum.. Bugün size yolladığım gülleri
çok önceden ısmarlamış, parasını da ödemisti.. Hep öyle
yapardı zaten, hiç şansa bırakmazdı. Dosyamda talimat var.
Bu çiçekleri size her yıl yollayacağım. Bir de özel kart vardı,
kendi el yazısıyla. Bilmeniz gerek diye düşünüyorum..
Ölümünden sonra çiçeklere iliştirmemi istediği kart..."
Rose hıçkırıklar arasında teşekkür ederek telefonu kapattı.
Parmakları titreyerek zarfı açtı..

" Merhaba gülüm" diye başlıyordu, kart.. " Bir yıldır ayrıyız.
Umarım senin için çok zor olmamıştır. Yalnızlığınıı ve acılarını
hissedebiliyorum. Giden sen, kalan ben olsaydım neler çekerdim
kimbilir? Sevgi paylaşıldığında yaşamın tadına doyum olmuyor.
Seni kelimelerle anlatılmayacak kadar çok sevdim. Harika
bir eştin dostum, sevgilim benim... Sadece bir yıldır ayrıyız.
Kendini bırakma. Ağlarken bile mutlu olmanı istiyorum.
Onun için bundan sonraki yıllarda güller hep kapımızda olacak.
Onları kucağına aldığında paylaştığımız mutluluğu ve
kutsandığımızı düşün. Seni hep sevdim.. Her zaman da
seveceğim. Ama yaşamalısın. Devam etmelisin... Lütfen..
Mutluluğu yeniden yakalamaya çalış. Kolay değil,
biliyorum ama bir yolunu bulacağına eminim....

Güller, senin kapıyı açmadığın güne dek gelmeye devam
edecek. O gün çiçekçi beş ayrı zamanda gelip kapıyı çalacak,
eve dönüp dönmediğini kontrol edecek. Beşinciden sonra
emin olarak gülleri ona verdiğim yeni adrese getirip
seninle yeniden ve ebediyyen kavuştuğumuz yere bırakacak..

[Papatyam]

[size=18px]Sevgiliye..[/size]

Yeşili severim ama gözlerinin rengini sevdiğim kadar değil, güneşi severim ama gülüşünü sevdiğim kadar değil, ağlamayı severim ama gülmeyi sevdiğim kadar değil, insanları severim ama seni sevdiğim kadar değil.

Güneş mi doğdu yoksa sen mi gülümsedin?
Seni tanıdım ve tüm dualarım kabul oldu.
Yüzüne bakınca geleceği görüyorum.
Gözlerinin içine bakmak sevgi dolu bir aşk filmini seyretmek gibi.
Yaşamaksa seni sevmek ben hiç ölmeyeceğim.
Gözlerim seni göstermiyor diye gözlerime bakamıyorum.
Gözlerim güneşi görmedi senden sonra hasretin ateşi sönmedi senden sonra
Baksaydın görebilirdin, her şey gözlerimdeydi gözlerimde bir damla yaş vardı ağlayamadım ; o bir damlada sen vardın anlayamadın…
Okyanuslarda büyüttüm sevgimi rüyalarımda hep sen vardın...
Yüreğin sıkışır, nefesin daralır, gözünden yağmur yaşlar boşalır ; yanarsın sönmek bilmez, kovalarsın gitmek bilmez, bu aşka gücün yetmez sende ağlarsın…
İsyan eden kalbimi biraz olsun duy yeter; aşka susayan gönlümü seveceksen sev yeter...
Korkma sakın gecelerden yıldız gibi parlayacağım; uzaklarda yalnızım sanma nefes gibi içinde, gölgen gibi peşinde, kan gibi canındayım…
Bir çiçek olmak isterdim; dağlarda gezmek için, bir rüzgar olmak isterdim ; mutluluklara esmek için, bir aşk olmak isterdim sadece senin olmak için…
Sen bazen dudağımdaki gülücük, bazen yüreğimdeki ateş bazen gözümden akan yaşsın ama her zaman küçük kalbimde en büyük parçamsın...
Boşuna arama kendini gözlerimde…
Çok uzun zamandır gözlerimde değil kalbimdesin.

Seni gittiğim her yere taşıyorum, sevgili! O yüzden yabancı gözlerde aramıyorum gözlerini.

İçim o kadar senle doldu ki… İnsanlar seni göz bebeklerimde görürler diye bakmaya korkar oldum.
Aynaya bakınca seni değil kocaman bir yürek ve o yürekte ondan da büyük bir sen gördüm.
Karşımda dur gözlerimi kapatıp seni seyretmek istiyorum.
Gözlerim seni göstermiyor diye gözlerime bakmıyorum.
Gözlerim sende kaldı bir daha istemeye utandım.
Görmedin mi? Karanlıkta sana göz kırptım.
Gözlerimle sana esir olacağıma ya seni gözlerimden silerim ya da seni kalbime nakşederim.
Öyle sarılmıştım ki sana aramızdan rüzgar geçmezdi.
Ruhun dudaklarını kullanıyorsa öpebilirsin. Yok eğer ruhun dudaklarından kopmuşsa yok hayır dur öpme.
Seni yeterince anlatmadılar diye gözlerime hesap sordum.
Gözlerim gözlerine vurgun olduğundan beri artık her şey anlamını yitirdi. Artık her şeye senin gözlerinden bakıyorum.
Sana öyle bir sevgim var ki, sana bu sevgiden zarar gelmesin diye bakmaktan korkuyorum.
Bakışlarımın ölülüğünden sevgimin diriliği okunur.
Titrer durur ellerim yanında. Vücudum ürpermeye dolar. Üşürüm ben senin yanında. Çünkü varlığın içime serinlik verir.
Seni gözlerinden seyredemiyorum. Bana kalbinin gözlerini aç.
Seni acılarımın içinde canım gibi saklıyorum.
Ben senin yüzünden çektiğim her şeye razıyım. Ama senin benim yüzümden azap çekmeni istemem.
Acını acım bilerek acını yüklenmek istiyorum.
Açılırken avuçlarım sessizliğe ellerinin içindeyim. Ağlamak geliyorsa içinde, ağla ; gözyaşının içindeyim.
Dokunsan haykıracak bıraksan ağlayacağım.

Kim ağlasın gülüşlerine. Kim gülüp geçsin insanların çekilmez dert dediklerine...
Gözyaşların neden düşer o gözlerinden bilmem ki? Yıldızlar yere düşmezdi benim bildiğim…
Dağ düştü üstümüze yıkılmadık ama; insan değdi tenimize acısı yıktı bizi.
Sensiz geçirdim tek bir an yokluğunda ki sevgine vurulan bir düğümdür.
Gözlerimde bir damla yaş olduğun gün, korkarım ki seni hiç bırakamayacağım.
Birlikteliğimiz ayrılığın zirvesinde devam etmeli.
İnsanlar seni tanımak istiyor, sen ise bana kendini tanıtıyorsun.
Ben bir insanı sevme cesaretini gösterdim. Sen ise bir insan olma cesaretini gösteremiyorsun.
Sen sende olmak istersin ama sende olan nerde olmak ister bilir misin? Sen seni bil. Sende olan varacağı yeri bilir.
Sen insanlar için var olmalısın. İnsanların senin için var olmasını istememelisin.
Dünyayı değiştirmeden evvel, dünyanın seni değiştiremeyeceği bir sağlamlığı elde etmeye çalış.
Gökler temizdir yerlerse çamur. Gökleri isteyen ışığı bulur. Yerde kalansa çamurda yürür.
Artık kimseler senin dünyana giremiyorsa sen herkesin dünyasına girmişsin demektir.
Böldün aydınlığımı, karanlığım sende kaldı.
Beni insanlarda arama, kendinde ara beni.
Sen hangi dünyanın insanısın. Gerçeklerin mi doğruların mı?
Yıllara bölüyorum geceleri bitmiyorlar. Ne diye sensiz böyle zor geçiyor zamanlar.