ŞaiRLer Ağlamaz

Ayın yere vuran sessiz bakışlarının arkasına,
Hüzünbaz bir gecede pusu kurmuş alçak bakışların.
Dost tuttuğun hain nedenler,
Gidişinle getirdiğin kalleş niçinler,
Ve arkanda bıraktığın yalanların sarmış hertarafımı.

En büyük silahım zulamdaki sevgim,
En büyük savunmam fırtınalar kopartan kalbim oldu...
Bir çığlık koparttı saklandığı yerden sevgim,
Feryat etti sevgimin çığlığını duyan kalbim.

Hadi şimdi çevir bütün silahlarını masum sevgime,
Hadi vur savunmasız yakaladığında vurduğun gibi...
Yık üstüme arkandaki kalleşler ordusunu,
Yık üstümden geçipte yıktığın gibi...

Hadi çek sondefa sevgimizi öldürdüğün yalanlarını,
Hadi bas tetiğe, git gidebilirsen...!
Yık gözyaşlarımla ördüğüm duvarlarımı,
Sök kalbimdeki seni sökebilirsen..!
Beni sende öldürmüştün ya hani;
Öldür birdaha öldüre bilirsen...!

Öldür birdaha öldüre bilirsen...!

[Papatyam]

Bu gece soğuktan; ellerim titredi,
Bedenim buz tuttu , kendimi soyutlarcasına
hayattan.....
Balkona attım bedenimi , sahte gülüşlerimi
Verdim rüzgara.........içten kalmamıştı ki içimde boşluk
fırtınaları koptu.....
Gözümden süzülüverdi damla damla göz yaşlarım...
Duygularımı kaybettiğimi Düşündüğüm anda,
özleminle ağladım...
Duygularım kopmamış gitmemiş benden ama
Sen gideli çok olmuş buralardan.....
Başımı kaldırınca anladım....
rüzgar kokunu getirdi Bilmediğim uzaklardan....
son kez sarılamadım ya sana SIMSIKI ona Acıdı içim....
ellerim titredi ve yine seni aradı gözlerim.......
Yoktun.........yokluğun bu kadar acımıydı....
Bu kadar nefes kesicekmiydi
SENSİZLİK......

[Papatyam]

Saçlarımın arasında gezen lodos misali..
Darmadağın duygularım, ağaç dallarında...
Sevdam bir güz yaprağı sanki...
Sarıdan kırmızıya...ama...
Düşmüş...yerlerde...
Sen hiç, gözlerin açıkken rüya gördün mü...
Çıktın mı yücelerine bulutların...
Yağmur olup, yağdın mı toprağa...
Bülbül olup, serenatlar okudun mu güle...
Leyla olmak kolaydır gülüm...
Kolaysa, Mecnun olmayı becer...
Kar taneleri nasıldır, bilir misin...
Bilir misin, yumuşaklığının üşüten soğuğunu...
Yaşadın mı, donduran sıcaklığını sevdanın...
Hani çöl ortasında kavrulurken sıcaktan...
Serin bir vaha bulursun ya...
Hani, ıslak kaldırımlarda yankılanan
Ayak sesleri var ya...
Bir serçe kuşunun pencerene konduğunu...
Camını tıklattığını duyarsın ya...
Geceleri, gökyüzünde göz kırpar ya yıldızlar...
Ellerini uzatırsın, yakalamak için...
Bomboş kalır ya ellerin...
İki damla gözyaşı gelir, takılır kirpiklerine...
Yol bulup da inemezler yüreğine...
Gülüm...
Dikenlerin kanatır ellerimi bilirim...
Bilirim kokunun güzelliğini...
Bilirim, koparılırsan, bükeceksin boynunu...
Solacaksın apansız, acımasız ellerde...
Sevgiyi dillerde söyleyen ve...
Yaşamayan yüreklerde...
Ben seni...
Gülün yaprağında...
Kışın karı...
Sonbaharın yağmuru...
Baharın ısıtan güneşi...
Yazın kavuran ateşi...
Eylülün yüreğinde sevdim...
Ben seni, gözlerinin derinliğinde değil...
Yüreğimin ıssız köşelerinde sevdim...
Sana...beni anla...beni gör...
Beni duy demiyorum, gece gözlüm...
Sadece sevgimi hisset...o zaman...
O zaman...bir
BEŞİNCİ MEVSİM...olacaktır...
Zamana karşı koyan...
Zamanı aşan...
EYLÜL misali, gece gözlüm...

FARKLI BİR GÜZEL

Öyle bir güzel ki,tarifi imkansız.
Darmadağın etti beni zamansız.
Sözleri bir şeker özü yalansız.
Onca güzellerden farklı ve özel,
Tarif edilenden çok daha güzel ..

Yüzüne baktıkça dalıyor insan,
Sanki taş kesilip kalıyor insan,
Onda başka dünya buluyor insan,
Onca güzellerden farklı ve özel,
Tarif edilenden çok daha güzel ..

Yanakları al al teni bembeyaz,
Onunla biter kış mevsim olur yaz.
Görmeyince gönlüme çöküyor ayaz,
Onca güzellerden farklı ve özel,
Tarif edilenden çok daha güzel ..

Gülünce gözleri gönlü gülüyor,
Tanrım bu güzellik nereden geliyor,
Onu göremezsem kalbim ölüyor,
Onca güzellerden farklı ve özel,
Tarif edilenden çok daha güzel ..

En ürkütücü olan sessizliğindi sesinin taa uzaklara gitmesiydi..
Oysa nasıl sevmiştim seni, uzakta olan sesin kalbimde, kulağımda,
Dinlediğim şarkıda, kendi sesimdeydi.. "Neden Gittin"...Hiç bilmedim
Çünkü bilmemi hiç istemedin..Belki de söylecek bir sözcüğün bile yoktu...

"Korktum" dedin, "Aşk ben değilim" dedin, peki nedir aşk?
Bilmiyorsun ki?.. Kimse kalbine aşkla gelmemiş senin..
Aşk herşeyinle ona ait olmaktır, kalbini parçalayan özlemdir...
Yokluğunda insanın içini acıtan, mutluluktan ağlatandır..
Aşk kendinden önce onu düşünmektir, hep yanında olmasıdır,
Sen olmasan bile...

Aşk senin hiç yaşamadığın, benimse vazgeçemediğim..
Çok zaman geçti üstünden aşkımdan geçemedim..Aksine zaman geçtikçe
aşkım da büyüdü büyüdü içimde..
Seni niye sevdiğimi hatırladım, Gözlerindi içimde kıpırdayan.
O bal, o ela gözlerin.. Gözlerine sadece bir defa bakıp "Seni sevdim,Seni çok sevdim" diyebilmeyi isterdim..
Söyleyemedim. Gitmenden, Sensiz kalmaktan çok korktum..

Seninle yaşamak isterdim..Ama olmadı, Senin kokunda, gözlerinde,
yüreğinde,teninde seninle yaşamak isterken sen gittin..
Hep yaptığın gibi yine GİTTİN...

Seni bilmek zor, seni yaşamak zor, sen beni sevmezken bu aşkı tek
başına taşımak ise en zoru..Direniyorum ama tükeniyorum da..
Ya "Adam gibi" sevecektin beni, ya da silecektin hayatından..
Seni severek geçirmek isterdim bir ömrü ama sen hep başka kollarda,
Hep başka rüyalarda...

Bu benim yazdığım bir yazı ve sizinle paylaşmak istedim

şerefine dostum...
Bütün bitmiş "aşk'ların"... yıkılmış "hayallerin"...tükenen "umutların" şerefine ...
Ama O'da seviyordu dostum... Aşkı önce sözlerinde, sonra gözlerinde, sonra ellerinde , sonra nefesinde görmüş... kokusunda duymuştum.

Demekki sevgisi yalnız "oyunmuş" ... şerefine dostum...

Ne diyorum biliyor musun?
Bakarken penceremden, görünse keşke köşeden...
Bilmem anlatabiliyor muyum?

şerefine dostum...!