[nefesim]

[size=18px]Her gün, bin kez vazgeçip senden, Her gün, yeniden sevdalanıyorum. Her gün, bin kere ölüp sensizken, Binlerce kez yeniden diriliyorum. Gaflet bu ya, insanız işte! Bugün; alıp başımı gidesim geliyor bilinmez diyarlara. Sesin yükseliyor birden her yandan; “Dur! ” diyor, “Nereye? ” “Kaçışın yok! Kaçacaksan kendinden kaç kolaysa! ” Kendimi arıyorum dört bir yanda, Bütün kapılar sana çıkıyor... Kurtuluşsuz bir nirengi noktasında, Vazgeçtikçe senden seni buluşum, Şaşkına dönüşüm, teslim oluşum. Beni ben sanırken, bir de bakmışım ki Ben tamamen sen olmuşum. Bugün de; öyle büyüksün ki içimde, Kalbime sığmıyorsun. Artık beni bulması çok zor! Her yanım üç hecede adını haykırıyor! Ve ben, senle sen olmuş bir biçimde; [/size]