[ADO]

Sana Yakışan

Unutmak; bir nimet İkram etmiş yaradan, Silmek için kötüyü Ama unutma demiş, İyilik yapanları Budur sana yakışan.
Kapı çalınıyordu, birisini beklemiyordu, merakla açtı, şaşırıp kaldı. Yıllar önce kısa bir zaman komşuluk yaptığı Hatice hanımdı karşısındaki. İlk şaşkınlıktan sonra kucaklaştılar. Vefa ve mutluluk birbirine girmiş, gönüllerini kuşatmıştı. Demek unutulmamıştı o kısacık süren mutluluklar, iyilikler... Vefa, kaybolmak üzere olan değerlerimizden. Bize ikram edilen unutma nimetini yanlış yönde kullanıyoruz. Oysa hiç birimiz unutulup gitmeyi istemiyoruz. Hatırlanmak, yad edilmek güzel. Ama dünyanın bizi fazla meşgul etmesi, düşünüp kendimizi, geçmişimizi değerlendirmeye vakit ayıramamız belki de tam olmasa da unutturuyor bize emeği geçenleri. Rehberimiz, önderimiz, varlık sebebimiz Peygamber efendimizin hayatında bu duyguyu dolu dolu yaşadığını görüyoruz. Zaten O'nun hayatından uzaklaştığımız için bizi biz yapan, kendimize getiren değerlerimiz yok oldu. Evet zaman bir silgidir, ama silinecek şeyler silinmeli, bazı şeyler de pekiştirilerek üstünden gidilmelidir. Bize emeği geçen, zor zamanlarımızda yanımızda olan, sevgiyle yaklaşan insanların hakkı maddi hiçbir şeyle ödenemez. Bir de bize hakkı ve hakikati anlatan, doğru yolu bulmamıza yardımcı olan insanlarsa bunlar, bir ömür boyu yad edilmeyi, hayır dualarını çoktan hak etmişlerdir. Zaman böyle güzel izleri silemez. Hatta zaman geçtikçe değerleri daha iyi anlaşılır. İyiliklerin, yazık ki azaldığı günümüzde, müteşekkir olmak için büyük iyilikler beklemeden küçüklerini de unutmayıp; teşekkür edelim ki, iyilikler çoğalsın ve peşinden büyük iyilikler ve güzellikler gelsin.
04.05.2006

Gül Nisa