[mevlutgunes]

Canda Can

Bir çizgisinde yaşamın
Tanık oluruz , gider canlar birer birer;
Hazan yaprakları gibi sararıp soluşuna;
Dostların gözümüz önünde eriyişine,
Bir veda bile edemeden gidişine,
Ne demeli işte gidip gider
can dostlar birer birer;
Önce sen gittin sevdiceğim,
sonra yine sen,
Sonra arkadaşım , bir dostum
Canda can,
Ya da memlekette herhangi bir insan,
Yitip gider her gün bu dünyadan,
Belki de bir hiç uğruna bedavadan,
Bir veda bile edemeden
Öyle apansız aniden,
Olur mu hiç böyle olur mu?
Geride gözler hep yaşlı,
Canları böyle uğurlamak olur mu?....

Selçuk Yılmaz 7.4.2001