[Papatyam]

Aşık Olunca Değişenler...

[size=18px]Aşık Olunca Değişenler[/size]

Kadınların çoğu aşık olunca değişir.

Bu kadınlar ikiye ayrılırlar. Kendi isteğiyle değişenler ve adamın isteğiyle değişenler.

İkisinin de özünde yalakalık vardır.

İkisinin de sonunda hüsran vardır.

Biz küçükken bir arkadaşım vardı, flörty bir kızdı. Yani çok erkek arkadaşı olmuştu.

Hepsinin kimliğine bürünürdü. Gitar çalanla gitara başlar, yabancı dil kursuna gidenle oraya gider, felsefe okuyanla kitaplarını hatmeder, dalgıçla denize dalardı.

Abartmıştı; artık şekersiz çay içmek bile oğlanlardan birinin mirasıydı.

Gördüğünüz gibi Allah'tan hepsinden iyi birşeyler kaptı. Şimdi bir sürü yeteneği var ama yalnız...

Ha, mutlu mu?
Bilmiyorum.
Zaten herkes karşı tarafa özenir ya...

Uzun saçlılar kısa saçlılara, kısalar uzuna, evliler bekarlara bekarlar evlilere...

Hani bekarlar evlileri, evliler de bekarları hergün sevişiyor zannederlermiş ya, onun gibi...

Ama aşık olunca değişmeyenler, değişenlere özenmez.

Değiştiklerini, adamdan etkilendiklerini bilirler de pek kaale almazlar bunu. Çünkü korkarlar. Adamın dediğini yapmazsa onu sevmeyeceğinden korkarlar.

Halbuki tam tersidir; adam onu kendi istediği yaptıkça ondan soğur.

Nedeni de gayet açık ortadadır aslında;

Kadın değişir, değişir ve artık adamın aşık olduğu kadın olmaktan çıkar.

Sonra ikisi de yani adam da kadın da bu işin nasıl olduğuna hayret ederler.

Kadın, "elimden geleni yaptım, daha ne istiyor?" der. Adam da, "benim tandığım kadın değilsin. Çok değiştin..."

Ne acayip değil mi?
Ama öyle...
Değişme konuları da hep aynıdır.

Mesela arkadaşlarınız...

Aralarında en gerzek olanlarla arkadaşlık etmenizi ister. Akıllı, bekar kadınlara tahammül edemezler.

Sizi baştan çıkaracaklarına inanırlar. Siz salaksınız ya!

Ama siz yavaş yavaş onunla ilişkinizi soğutmaya başlarsınız. Arkadaşınız için direnmezsiniz.

Sonra gücü yetiyorsa, ailenize takar kafayı. Siz iki ara bir derede kalırsınız, iki tarafa da iyi görünmek, durumu çaktırmamak için didinip durursunuz. Yıpranırsınız.

İşinizi de sevmezler. Mutlaka küçümseyecek bir tarafını bulurlar. Çalışmanızı isterler, başkalarının yanında bununla gurur duyarlar ama sizin yüzünüze karşı bunu söylemezler. Ne bileyim, biraz rakip olarak mı görüyorlar nedir? Zaten genel olarak iltifat etmeyi de sevmezler.

"Ben böyleyim" ayağı...

Olma kardeşim! öyle olma...

Geliştir kendini...
Öküz müsün?
Yazdıkça doluyorum ben de...

İltifatı bırak, hiç üşenmeden bir kusurunuzu arar bulur ve onu iğneler. Bunu öyle tatlı tatlı yapar ki, sizi komplekse sokar.

Bir de kılık kıyafetinize karışırlar. Oturup kalkmanıza, gülmenize falan...

O kadar uğraşıp, özverilerde bulunup değiştiğinizde ortaya çıkan kadını siz bile sevmezsiniz.

Eski fotoğraflarınıza baktığınızda gözleriniz dolar. Artık eskisi gibi gülemediğiniz aklınıza gelir.

Yeni haliniz iyi değildir...

Ya çok kötü anlattım, farkındayım ama ben iyi gitmeyen ilişkilerden bahsediyorum. Ve sadece "değişmeyin" diyorum.

Dilek Önder