10 DAKİKANIZI AYIRIN
10 DAKİKANIZI AYIRIN
Geçen gün mail adresime Can DÜNDAR ’ın yazısı slayt olarak geldi. Slaytı sizlerle paylaşmak isterdim ama NASIL OLACAĞINI BİLEMEDİĞİM İÇİN KENDİME UYARLADIM İÇERİĞİNİ.
Psikolojı kitabında okumuş; ARADA BİR, ÇOK BUNALDIĞINIZDA, HAYATIN ÇEKİLMEZ HALE GELDİĞİNİ DÜŞÜNDÜĞÜNÜZDE KENDİNİZE 10 DAKİKA AYIRIN VE KENDİ CENAZE MERASİMİNİ DÜŞÜNÜN. Diye yazıyormuş ve bu cenazeyi kendine uyarlamış. Şimdi de ben kendi cenazemi yazacağım.
Cenazem musalla taşına konmuş önde annem, eşim, iki çocuğum. Ağabeyim, yengem, kayınpederim, kayınvalidem, kayınbiraderler ve yakın akrabalar. İki gözü iki çeşme ağlıyorlar. Sırayla bunların ağlamalarını ve iç geçirişlerini düşüneyim.
Annem; Ah oğlum sıramı alıp ta beni evlat acısıyla mı bırakacaktın. Allah’ım ne günah işledim de bu günleri bana gösterdin. Daha çocuklarına doymadan göçüp gitti evladım.
Eşim; Hani beni hiç bırakmayacaktın, hani beraber yaşlanıp torunlarımızı sevecektik. Beni kimlere emanet edipte gittin. Sana artık sarılıp uyuyamıyacakmıyım. Sabahları kime kahvaltı hazırlayacağım, akşamları kimin için sofra kuracağım diye ağlayacak.
Ağabeyim; O büyük ihtimal duygularını içine gömüp için için kardeşim hakkını helal et benden yana helal olsun diyebilecek.
Çocuklarım; Onlar daha küçük benim yalnız yokluğuma bir daha göremeyeceklerin için ağlayacaklar. Ama oğlum askere giderken ve evlendiğinde ben kimin elini öpeceğim diye o zaman ölümün ne olduğunu anlayacak . Kızımda evlendiğinde gelinliğiyle kapıdan çıkarken babasının kendisini böyle beyazlar içinde görmesini ne kadar istediğini düşünüp ağlayacak.
Kayınpeder ve kayınvalidem için için benim ölümümden çok kızlarının dul kalmasına üzülecekler belki de. İki çocuğuyla ne yapacak diye ağlayacaklar.
Diğerleri de teselli için bir şeyler söyleyecekler benim hakkımda iyi ve güzel olanı sırf teselli olsun diye. İçlerinden kim bile biler neler geçecek.
İş arkadaşlarımda emekli olmadan göçüp gitti emekli ikramiyesini de garip yiyemedi düşünecekler.
Ve siz gönül dostlarım papatyalarım bir ağır ağabeyimiz vardı ne oldu görünmüyor artık, acaba bir şeye mi kızdı da görünmüyor diye soracaksınız birbirinize. Belki elma dersem çık armut dersem de çık diye form açacaksınız ama ben sizle bir daha sohbet imkanı bulamıyacağım.
İşte dostlarım aldığımız her nefesin kıymetini bilelim. Tanıdıklarımızın gönüllerini kırmadan onlara daha çok sarılıp kendimiz ve onlar için daha fazla bir şeyler yapalım. Bu sağlıklı günlerimiz için YÜCE RAB’BİM’E dua edelim. Eğer ki içiniz den birilerinin gönlünü kırdıysam hakkını helal etsin. Benden yana hepinize helal olsun. Hepinizi çok seviyorum.
Bu yazıyı isterseniz birde kendiniz için düşünün ve bir 10 dakikanızı ayırın yakın çevreniz sizin hakkınızda neler düşünebilir bakalım ne hissediyorsunuz. Ve Can Dündar’a teşekkür ederim bu vesileyle sizlerden özür dileme fırsatı bulduğum için.
Yaşamaya devam ettikçe şükürlerimiz artsın ve yaşamın bize vermiş olduklarına minnet duyalım. Hepiniz sağlıkla kalın ve en önemlisi kimsenin kalbini kırmayın.