[Papatyam]

Seviyorum Seni... Canımdaki yaşayan can.. Her an seninle yaşıyorum.. Karanlık gecemde gözlerin düşüyor bir yıldız gibi.. Üşüyen günüme sevgin sıcaklığıyla süzülüyor yüreğime.. Her seni sevmek için kalbimdeki umut kırıntılarını senin yüzündeki tebessümlere yüklüyorum.. Dilimde söylenen her şarkıda sana birkez daha "seni seviyorum" sesleniyorum.. Ateş atılmış bir kalbim varken sen kabul ettin.. Kışın ortasında kalmış bedenimi sevginle ısıttın.. Sana ne demeliydim.. "Canım" demek istedim.. Sen bana hep canım diye seslenirdin.. Yüreğinin bir yarısı sendeydi.. Her zaman sende kalıp iki ayrı bedeninin tek kalbindeki deli sevdasını yaşıyoruz... Seni seni diye seviyorum.. Belki sana söylenen her kelime basittir.. Süslü değildir kelimelerim.. Ama bil ki canım sana söylenen kelime sana okunan her şiir senin kalbindeki sevgiyle güzelleşip özel bir sevda oluyor.. Keşke senin sevgi denizinde bir damla su olabilseydim.. Seni sevmek bir kuru ekmeği paylaşmak gibi.. Her lokmada daha çok sevmek seni.. Sana sevdalanmak yağmurun içindeyken gözkyüzündeki nazenin çiçeklerin gövdelerine düşmek gibi.. Yıldız olup senin karanlığında gözlerinde kaybolmak belki senin sevginde nefes almak.. Yalnızlığa perdeleri çekip mutlulukların gölgelerinde serinlemek seninle... Seviyorum seni demekten öte senin için yaşıyorum bu hayatta.. Öyle tutulmuşum ki sana herşeyimi sana verdim... Daha çok sevmek için yüreğine konakladım.. Bir misafirdim ilk önceleri ama seni sevdikce artık senin kalbinde kalıcıyım.. Her kışın ortasında sıcağı arıyorum ne de yazın ortasında serinlemek icin rüzgarı soruyorum... Tek yaptığım seni, senin kalbinde yaşayarak seviyorum.. Dertlerimi sende unutup hayatın acı suretlerine gülümsüyorum. Kalabalık şehirlerinden uzaklaşıp senin gül yüzünle aynalarda yarınlarıma bakabiliyorum.. Seni canımdan öte seviyorum.. Uçurumun kenarıyda solmayı bekleyen bir çiçekken senin sevginle yeniden mutluluklara tomurcuk acıyorum... Her sabah perdeleri aralayıp senin gün ısığında sevgini aralıyorum.. Sen farklısın.. Canımdan birisi, nefesimin mutluluk rengindeki suretisin sen... Adını konulmamış sevdanın en güzel meleğisin.. Belki kalbimdeki tek can.. Hayata dair tek umudumsun.. Seninle yaşayıp seninle hayata bakabilmek... Düşündükçe seni aklımda büyüyor bu sevdan.. Daldıkça gözlerim ufka senin gözbebeklerin geliyor.. Büyüdükçe gözlerin satırlara dökülüyor sevdan... Her dizede seni yazıp seni yaşıyorum.. Sen nefes aldıkca ben mutluyum buralarda.. Seni seviyorum... Belki hayatımda bir kez böyle çok sevmişken seni kalbime hediye ediyorum... Zenginim çünkü seviyorum seni.. Zenginim çünkü senin tarafından seviliyorum.. En büyük hediyem senin aşkın.. Her nefesim sana armağan olsun... Hayatımdaki en büyük aşksın.. Ve son sevdamsın yarınlara dair.. Seni seviyorum.. Kanatlanan her kuşun gözbebeklerine yarınlarında yaşayacağın mutlulukları yükledim.. Her sahile vuran dalgaya yarınlarındaki sarılacağın umutlarını yükledim.. Her geceye bir şiir yazdım hep senin isminle başlayan şiir diye seslendiğin işte o şiirleri her gece gökyüzüne yazacağım.. Seni seviyorum.. Öylesine seviyorum ki bu dünyada kavuşamasa da kollarımız ; seni cennetin güllere açılan bahçesinde seni bekliyor olacağım.. Ve sen yaşadıkca bu nefes senin atacak.. Her gece sana dua ederek sarılacağım uykulara.. Esen her rüzgarda senin kokunu arayacağım.. Ve seni kalbimin en derin yerinde yaşacağım.. Seni sen diye canımdan bir can diye seveceğim.. Seni seviyorum.. Hem de canımdan öte...