Dövseler, sövseler... Unut!..Unut
Dövseler, sövseler... Unut!..Unut bütün kem sözleri, sana yapılan fena muameleleri. Bil ki sana bu yapılanlar Allah’ın en sevgili kuluna da yapılmıştı! Evet unut derim, bütün ham sözleri sevgili dostum Burak;
Bir gönülsüz gibi, Mesih’in bir yoldaşı gibi.. unut!
Sana söylenen iltifatları, gönül alıcı cümle kelamları... Unut!..
Unut her birini ki, hepsinin boynunu kırmaya elverişli tehlikeler olduğunu bilerek... İhlâsın, adı gibi katışıksızlığı gerektiğini hatırdan çıkarmayarak! Bir hayrın oldu zannediyorsan... Unut!..
Unut, yaptığın güzellik adına ne varsa; müflis olarak gidenleri her düşündükçe! Arkanda evlad ü ıyalin kalmış, anan kalmış, baban kalmış... Unut!.. Unut bunun firakını. Git yolunun vardığına, varılması gereken menzillere! Geride bırakılmış işin varmış, malın varmış, bağın bahçen varmış... Unut!..
Unut, ilk hicret ehli gibi, seferdeki Abdullah bin Revaha gibi... Unut, ebedî bir serveti kazanmak için!
Bir Sarayburnu’nda Boğaz’a karşı durup çay içmek isterdin ya şimdi...
Unut o tatları, keyifleri; bu gecesi-gündüzü belirsiz diyarlarda... Ebedi bir güzelliği bulmak ümidiyle!
Unut.. hem öyle bir unut ki, unuttuğunu da unut!.. Unut hepsini, evet unut!..
İstersen bütün bu anlattıklarımı da unut ey nefsim! Ey kendini bilmez, bir kendini bir şey bilen egom; unut! Şu Hak beyanlarını hiç unutma ama ne olur:
“Yoksa siz, daha önce geçmiş ümmetlerin başlarına gelen durumlara mâruz kalmadan cennete gireceğinizi mi sandınız?”
“Allah, sizin içinizden cihad edenlerle sabır gösterenleri ayırt edip meydana çıkarmadan, kolayca cennete girivereceğinizi mi zannettiniz?”
“Rab’lerine karşı gelmekten sakınanlar ise bölük bölük cennete sevk olunurlar. Nihayet oraya varıp da kapıları açılınca cennet bekçileri “Selam olsun sizlere, ne mutlu size! Haydi, ebediyyen kalmak üzere, giriniz oraya!” derler.
Onlar şöyle karşılık verirler: “Hamd ü senalar olsun o Allah’a ki sözünde durdu ve dilediğimiz yerinde oturacağımız şekilde bizi cennete yerleştirdi.
_________________
Rabbini bilen , haddini bilir